28 มกราคม 2548 01:41 น.
นิติ
ระหว่างเงาจันทร์ ณ คืนวัน
เทียบตะวันยามลับฟ้า
ความงามอันใด-ช่างกรุณา
ทั้งขอบฟ้าและเงาจันทร์
ข้าฯเศษธุลี-เพียงสัมผัส
เหมือนความสุขมารุมรัดคล้ายฝัน
น้อยเนื้อต่ำใจอันใดนั้น?
กลับสุขพลันด้วยตะวันและจันทรา
เงาอุ่นทอทับข้าฯ
รอยยิ้มหยาบบ้า-ปริปรา
แม้นขม-ใจขืน,หมื่นนิทรา
แสนน้ำตา จักถือสาอะไร
ในเงานั้น-ข้ายิ้มเยาะ
แลหัวเราะหยาบ หยาบกับตัว-หัวใจ
น้ำตาไหลนอง-คล้องช้ำตกใน
หากบ้าใบ-ใครหนอ?ก่อลำเค็ญ
ข้าฯเพียงเศษกลไก สังคมโลก
อับทั้งโชค-ใจโบกถูกโบยมิเว้น
ทุกข์ซ้ำ-ระยำซัดระบาดเป็น-
ดั่งเสียงหัวใจเต้นตามทุนนิยมฯ
20 มกราคม 2548 10:23 น.
นิติ
ละเลือนลบ ใจล่มขมรสเจ็บ
กลางฤดูหนาว-ใจเหน็บเกินเก็บไว้
ทั้งที่หนาว-ภายในร้อนกลับกลายไป
ร้อนรุ่มใจ-กายหนาว เฝ้ารำพึง........
ถ้ารู้บ้าง อย่างที่คาด คงอยู่ได้
รู้ว่าปวด ไม่ถึงตาย ได้รู้ซึ้ง
กลับกลายปวดเป็นแผลเรื้อรังเท่าหนองบึง
เธอที่หนึ่ง เป็นที่สูญ ขุ่นเคืองใจ
จักลบเลือน สมความมุ่งมาดปรารถนา
ให้สมใจกานดา ชี้ทางใฝ่
คนที่รักกับคนรัก วรรคไว้รู้ความใด
หวังเธอเป็นคนรัก ใช่คนที่รัก เช่นกัน จักช้ำทรวงฯ
18 มกราคม 2548 12:35 น.
นิติ
น่าชังนัก?เจ้าเมฆรัก ณ มุมนั้น
เนื่องในวันหม่นหมองครรลองเศร้า
รำพันเพ้อ เธอ เธอ มิเจอเงา
คิดถึงเจ้า เอาเมฆฝันแทนพักตร์นาง
น่าชังขา?รั้นพามาตรงฟ้ากั้น
มองดูวัน ดูวาน หวังเสกสร้าง
กลับพังทลายแหลกกระแซะร้าง
ทุกคำต่าง ห่างหักหนักหนา ที่ฟ้าเดิม
น่าชังรัก?สักพันหมื่นถึงแสนเศร้า
ลมหายใจยิ่งแผ่วเบา-เหงายิ่งเพิ่ม
ทุกคำหวานเป็นคำลวง ยิ่งซ้ำเติม
คิดแล้วเหิม จักเติมเกลียด ชิงชังใจ
น่าชังนัก? ชังข้า ผู้บ้าภักดิ์
ใยหลงรัก ในไร้รส ให้หมดไร้
ละเมอไปไม่ลืมเลือนเหมือนไม่มีใคร
เกลียดชังใคร?ก็มิเท่าใจตัว...ชั่วไม่ลืมฯ
14 มกราคม 2548 00:51 น.
นิติ
วันเว้นวัน อ้างว้างไว
เปล่าเปลี่ยวไหว ทั้งสุข-ทุกข์
ข่มขืน ตื่นเต้น ขลิกขลุก
บ้างเหงากระอุกกระอักวน
เบื่อชีวิต หรือชีวิตเหลือ
อยู่เผื่อ เผื่อ บ่นสับสน
ยั่งคิด ยืนถาม ลมลน
ใจหม่น ข้นจาง ยังมุ่งไป
ไร้นิยาม ความหมาย อะไรฤา
ใจทื่อ ทื่อ จักดื้อด้าน ก็มิใช่
คงแพ้ทาง ร้างคนอยากเข้าใจ
จึงถามใจ ผิดอะไรจึงร้ายมาฯ
11 มกราคม 2548 16:44 น.
นิติ
หวังว่าคงเข้าใจ
ลมไหว,ฤดูหนาว
แดดอ่อนรับอรุณ
คนตื่นสาย..
หวังว่าเธอคงเหมือนเดิม
ใคร
คนไกล
...
...
หวังว่าใครคงได้ยิน
เธอคงรับฟัง
ความบ้าในตัวฉัน
มันนิ่งงันและโวยวาย
..
คนบ้าที่ชอบฝัน
แต่วันจันทร์ยังตื่นสาย
วันอังคารก็เมาตาย
วันพุธก็มาสาย
พฤหัส,ศุกร์ นั่นสบาย
เข้าเรียนหลับเป็นตายทุกชั่วโมง
....
...
หวังว่าคงไม่ได้ยิน
บางเรื่อง บางครั้ง บางคราว
ความเหงาเดินทางมาหา
ทุกๆนาที
ทุกๆความคิดถึง
.....
....
ตนไม่มีตัวตนฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
1205
