15 กรกฎาคม 2547 11:15 น.
นิติ
นิราศกรุงเทพฯ 01
เช้าใสของวันสด
ดูงามงดให้คดคู้
แม้นเสียงรถดั่งธนู
อาการอู้ยังชูชัน
วันจันทร์เริ่มร่าง
หลังหยุดร้างมาสองวัน
ตื่นสายเป็นรางวัล
เสาร์-อาทิตย์นั้นยังติดใจ
ระเรื่อรื่นคลื่นสังคม
โหมฮึกห่มกายเร็วไว
ด้วยฝุ่นละอองเจือควันไฟ
แห่งจักรกลใหญ่ในเมืองกรุง
13 กรกฎาคม 2547 11:06 น.
นิติ
ทุกข์ใจอันใด
เศร้าไปด้วยหรือ
ช้ำใจอะไรคือ
หนังสือ...เธอท่องจำ
ทุกข์ใจอันใด
จิตใจเฉาซ้ำ
ใครหนอเฝ้าทำ
เธอช้ำ...คนดี
คำพูดไม่รื่นหู
ฟังดูไม่ดิไม่ดี
เพียงหวังทุกที
ใครคนนี้...มีแรงใจ
ถึงใครของใคร
ใจใครใคร่ถามไถ่
สบายหรืออย่างไร
จงสดใส...คนดี
9 กรกฎาคม 2547 10:58 น.
นิติ
เย็นย่ำยามแล้งแห่งมหานคร
ฟ้าอมรมืดมิดวิกฤตแฝง
หมู่วิหกนกน้อยพลอยสิ้นแรง
มิบินแว่งแทงทะลุม่านฟ้ามา
เงาตึกรึกรกทาบทาเงามนุษย์
แสงนีออนดุจแสงตะวันส่องหล้า
พาหนะระรถรานรังยังรุกรา
และข้าฯคอยรถราอยู่ข้างทาง
เหรียญห้าข้าฯกำแน่น
อัตคัดขัดสน-จนย่าง
เยี่ยมเยือนเป็นโรคทรัพย์จาง
จึงอยู่อย่าง ลกลก ลนลน
อยู่จนจน อย่างคนอดยาก
เรียนรู้รส รู้งก รู้ตัวตน
เรียนรู้กลลวงรู้ทันคน
เหรียญห้ามน วันนี้จน พรุ่งจนฯ