29 มิถุนายน 2547 10:44 น.
นิติ
แหวกว่ายอยู่เมืองกรุง
เหยิงยุ่งพะรุงพะรัง
สงครามซาวด์เสียงดัง
กว่ารถถัง นั่งรถเมล์
สองชั่วโมงโขยงเขยง
โดดเด้งทแยงเค
เราเองเกือบจบเห
ว่าคลื่นทะเลยังด้อยไป
กลับคิดถึงบ้าน
วันวานเฉไฉ
อ่อยอิ่งพิงไหว
แต่นี่กระไร
ถูไถไปทัน
วันวัน ไปกับไป
นี่หรือสุขคนกรุงไท
บ้านนอก..ใหม่ จะเป็นกรุงฯ
28 มิถุนายน 2547 10:56 น.
นิติ
จริง เท็จ ลวง หลอก
ใครตอบ สนทนา
พูดคุย เจรจา
หา ลวง เท็จ จริง
ใคร่ถามซักหน่อย
เพียงน้อย สักสิ่ง
โปรดจง ชงประวิง
อ้างอิง ปุจฉา
จริงแท้ความนั่น
เฉกฝันหรือสรรหา
ไถ่ถามแก้วตา
มิได้ว่า มาถามคำ
ความจริงอันริบรี่
เคยมีในทรงจำ
แต่เหมือนคล่ำดำ
ด้วยระกำกับความจริง
ลวงใด ใคร่รู้
ยั่งอยู่ แย่งชิง
ใจที่ ดำดิ่ง
ลวง จริง ในใจเธอ....
11 มิถุนายน 2547 10:21 น.
นิติ
เย็นยะเยือกฉ่ำเย็นฉ่ำฝน
เปียกปอนปนคนหนาวราวฤดู
ยามก้าวย่างก้าวไปใฝ่เรียนรู้
หยั่งยืนอยู่ จุดหมายไม่เปลี่ยนแปลง
มืดมาฝน ตั้งเค้าเร้าลองจิต
ว่าความคิดความอ่านหาญใจแกร่ง
ว่างอุปสรรคหนักเบาเข้าสำแดง
คอยกลั่นแกล้งหรือโอบอุ้มให้กุ้มชัย
จริงหรือไม่?เจ้ามาทดสอบข้า
มนเฆมฟ้า-สีหมองค้นปรนัย
หรือหลั่งไหลน้ำตานองฉลองเมรัย
ข้าทุกข์นัยย์สิ่งปองครรลองลม
จริงหรือไม่?ข้าถาม-จริงหรือไม่
เจ้าร่ำไห้ฉลอง-ข้าดุจขืนขม
แค่ต้นทางร่างมาน่าเศร้าตรม
เจ้ามาห่มข้าด้วยน้ำตาขอบฟ้าไกล
จริงหรือไม่?ข้าอ่อนแออ่อนโลก
จริงหรือไม่?ข้าโศกสั่นไหว
จริงหรือไม่?ข้าแพ้แน่ปราชัย
จริงใช่ไหม?ข้าไปไม่ถึงครึ่งทาง
ถ้าเหล่านี้-ทดใจสอบข้า
มุปรารถนาคว้าชัยได้สร้าง
แม้นเท็จจริงเยี่ยงไรไม่ขอวาง
เมื่อริสร้างจะมุ่งบรรลัยพรหมฯ
10 มิถุนายน 2547 10:26 น.
นิติ
ฝนโปรยปรายเปลี่ยวเปล่า
มีตัวเรากับเงาเหงาสม่ำเสมอ
หลากดอกฝนปนลมแรงละเริงเลอ
ใจจึงเพ้อละเมอโศก...โอ้โลกไหว
ฝนเจ้ารู้ เจ้าเห็นบ้างไหมหนอ
ฤาเจ้าก่อเกิดใจเศร้า-ก็เอาใหญ่
กระหน่ำเม็ดกระชากจิตยิ่งคิดไป
โทษหัวใจอันอ่อนแรงตามแรงลม
วสันต์คงสุข-พวกผองมากองร่วม
ไหลหลากรวมท่วมท่าน่าขืนขม
สามัคคีเจ้า-ก็น่ากลัวมิน่าชม
ฤาใครตรมจมอยู่ใต้น้ำตา
ฝนคงโปรย คงปรายไม่รู้หยุด
ยิ่งเศร้า เหงาสุด โค้งขอบฟ้า
ตกร่ำไร ใจยิ่งเปลี่ยว เดี่ยวเอกา
สุดเหว่ว้า ฟ้าฝนไม่เป็นใจ
2 มิถุนายน 2547 13:07 น.
นิติ
ทิศทางลมเปลี่ยนแล้ว
แว่ว...เสียงฤดูกาลสั่ง
ร้อน หนาว กร้าวฝน ไม่จีรัง
ไร้พลัง ไร้วิญญา
ทิศทางอุดมการณ์
วันวานผ่านมา
อะไรสุข อะไรบ้า
เราค้นหา อะไร
ทางทิศใดในโลก
ไม่โยก โบกเปลี่ยนไหว
มั่นคง และจิตใจ
สดใสในพสุธา
ทิศทางคนเปลี่ยน
มันเวียนวกยกหล้า
เมื่อไหร่ เหตุไหนฟ้า
ฉันค้นหา สิ่งใด
ทางทิศนั่น...ดูเรียบ
ปราบเปรียบยากเทียบได้
หลับ ยืน ตื่น สบาย
เราหมายใกล้มัน
ทางทิศนั่น...ดูสงบ
ไม่ได้รบกับความฝัน
ต่อสู้ ฆ่าฟัน
แลกจันทร์และดวงดาว
ทางทิศนั่น...ยังค้นหา
ไกลสุดตา ห่างสุดก้าว
รบเร้าเพียงใจเหงา
ร้อนเร้าเพียงใจตนฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
992
