17 พฤษภาคม 2547 13:32 น.
นิติ
ยังเงียบงันอันบางเบาเหงา
เก็บเศร้าเก่าๆมาเล่าใหม่
เชื้อเชิญสุข ขอทุกข์จงหายไป
หลงเหลือไว้เพียงหัวใจดวงเดิมๆ
.......
ความไหวและไออ่อน
ด้วยอาทรซ้อนเพิ่ม
เงียบ เหงา เงียบ เหงา แต่งเติม
เสริมส่ง งง ไป
ในใจ ในนั่น...คิด
แก้วิกฤตคิดใหม่
แต่ไม่ไปถึงไหน
ควายในใจยังมากมาย
ในใจ ในนั่น...บ้า
มันช่างกล้าและมักง่าย
ชอบแต่ความสบาย
โคลนตมส่าย ฉันนอนลง
ในใจ ในนั่น...ปึก
แบบฝึก จุดประสงค์
ให้ความโง่มันมั่นคง
และยังคงยืนนาน
ในใจ ในนั่น...ควาย
ความฉิบหายกรายกราน
ดอกบัวใต้น้ำบาน
ฉันไม่ฉลาด ฉกาจ ทำร้ายใคร?
14 พฤษภาคม 2547 01:56 น.
นิติ
ความเหงานี้ก็แปลก
ต่างแยกแตกแขนงหลายสาขา
สาเหตุความเป็นมา
จงรู้ว่าเป็นเพราะอะไร
--อยากอยู่เงียบ เงียบ เพราะคึดถึงใคร
--แอบเก็บหัวใจไม่กล้าให้ใครเปิดดูข้างใน
--กล้าคนไปศึกษาได้ปริญญาแล้วไป
--เป็นความรู้ใหม่ ในตัวเอง
ความเหงานี้ก็แปลก
ความเศร้าแทรก ใจปั่นป่วนคราญเคลง
ความรักบ้าง ชีวิตบ้าง ก็หายเซ็ง
ความวังเวงอยู่ที่เรา เราจะทำอย่างไร?
..
..ฉันอยากเจอความเหงาเร้าอารมณ์อีกครั้ง
ทั้งที่เจอกันมาตลอดชีวิต
แต่ก็ยังเฝ้าถามอยู่ไม่คลาย
..ลมหายใจของความเหงายังงดงามตลอดเวลา
14 พฤษภาคม 2547 01:39 น.
นิติ
เดินไปตามตะวัน
..........................เสียงหัวเราะดังจนเหงื่อตก
เดินไปตามจันทร์
..........................ชวนคุยเดี่ยวดายจนร้องไห้
เดินไปตามแสงดาว
.............................ใกล้มือแต่เอื้อมไปถึง จนอ่อนใจ
เดินไปตามเสียงหัวใจ
..............................ทั้งหัวเราะปนร้องไห้เพราะ อ่อนแอ
คำถามหนึ่งที่เฝ้าถามตะวันเสมอ แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบใด ใด กลับมา ดวงตะวันยังคงยิ้มร่าทุกวี่วัน คงเพราะคำถามง่ายเกินไป จึงทำให้ดวงตะวันล้อเลียนส่องแสงจนแดดร้อนจ้า กับคำถามที่ว่า เป็นอยู่อย่างนั่น ตัวคนเดียวเหงาไหม
คำตอบหนึ่งที่ได้รับเสมอจากจันทราสง่างาม ก็ไม่ได้อธิบายอะไร อะไรได้เลย ใจจริงรู้อยู่ว่าแขไขเอาใจใส่มิตรสหายคนนี้เหลือเกินแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คำตอบมีอยู่สม่ำเสมอทุกคราเจอ เธอเป็นอย่างนั่นดีอยู่แล้ว
เสียงหัวใจแผ่วลง ขณะที่ฉันสับสนกับตัวเองอยู่เสมอ
อยากเป็นพระอาทิตย์ที่อยู่คนเดียวได้?
อยากเป็นพระจันทร์ที่มีเวลา ค่ำ มืด ดึก ดื่น เป็นของตนเอง
ความเหงากร่ำกรายมาเยือน เสมือนเพื่อนเก่า เพื่อนแท้ที่ไม่แค่ลืมฉัน และฉันก็ไม่มีวันลืมเช่นกัน
ทุกครั้งที่นั่งคุยกัน ฉันเป็นคนพูดมากอยู่เสมอ เธอเป็นคนพูดน้อยอย่างที่สัมผัสได้
บางครั้งความโกรธฉัน ทำเอาตีอกชกตัว เป็นคนอารมณ์ร้าย หรือบางครั้งก็เงียบจนใจหายกับตัวเอง
แต่ทุกๆครั้งฉันยังอยู่ เพราะไม่ไปเที่ยวดวงดาวไหน หรือตรีภพใด
เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ถ้าทุกข์จงยิ้มรับกับทุกข์
เพราะฉันยังอยู่เคียงข้างเธอไม่หนีไปไหน....................................
13 พฤษภาคม 2547 02:12 น.
นิติ
ละเมียดไมใจรัก
ใช่อกหัก รักสลาย
ใช่เสียสูญใจวาย
ใชหมายเด่นดัง
ละเมียดไมจงรัก
สมานสมัครยืนยั่ง
แม้รู้ไม่จีรัง
เพียงวาดหวังให้ยืนยง
ละเมียดหวานคำสลวย
ร้อยถ้อยอวยความประสงค์
ซื่อสัตย์และซื่อตรง
ต่อความคิดบรรจง สรรหามา
ละเมียดคำร่ำราย
กลัวไม่วายคำครหา
เหมือนคนอื่น ต่าง นา นา
แต่ฉันยืนยันว่า ออกจากใจไม่ก๊อปใคร
13 พฤษภาคม 2547 02:04 น.
นิติ
รักใคร
รักเธอ
เพื่อใคร
เพื่อเธอ
ทำอะไร
ทำให้เธอ
กวน กวน
สับสน
ใจคน
ใจเธอ
.......................................เพียงใจเราต้องการ