13 ตุลาคม 2547 12:53 น.
นิติ
ทุกคำสัมผัสได้รับรู้
เข้าใจดี-เคียงคู่ความจริง
ความฝัน และอื่นๆแทบทุกสิ่ง
ยากยิ่ง จะแยกแยะจากหัวใจ
ถ้าลวงหลอก-เธอได้ชัยสัมฤทธิ์ผล
เพราะหลงกลเข้าแล้วมิแคล้วไกล
จะทิ้งห่าง ร้างหนีไปหนไหน
ก็ไม่ลบใจ ดวงช้ำ ช้ำ กล่ำกลืน
ถ้าจริงแท้ หมายมาดมหามิตร
ไม่ผูกติด รูป พันธุ์ ยศทา อื่น
ผูกมิตร ด้วยใจจริง ถวิลคืน
ความยั่งยืน คือ ลมหายใจแห่งมิตรเยือนฯ
13 ตุลาคม 2547 12:16 น.
นิติ
เยื้อใยหัวใจฉันยังพันผูก
ดังต้นรักปลูกกลางใจช่วยรักษา
ด้วยน้ำคำผสานน้ำใจ-แก้วตา
รู้ไหมว่าเหมือนเป็นยารักษาใจ
ถ้อยคำอุ่น อุ่น ละมุนนั่น
ยังเก็บใส่ใจจำคล้ายฝัน,เคยใฝ่
แต่ด้วยเหตุหลากประการที่ผ่านไป
มิอาจภาพในใจไม่ลบเลือน
ตรงเส้นขอบฟ้าผ่านกัน ณ วันเก่า
เคยมีเรา และเงาคล้อ หลอกล้อเหมือน-
สิ่งที่คู่กัน สักอย่าง ใต้เงาเดือน
แม้ลมหนาวมาเยือน มิเบือนใจ
ฉันคิดถึงเธอมากเท่าไหร่ ก็ไม่รู้
แต่เพียงได้ยินเสียงข้างหู ก็รู้ได้
ความปรารถนาดีจากหัวใจ คนไกล
คิดถึงเธอเสมอลมหายใจที่ฉันมี....