29 ตุลาคม 2547 16:42 น.
นิติ
ทำให้ฉันหน่อยได้ไหม
คนใจร้ายใจดำ น้อยคำหวาน
ห้วงคำอุ่น คำคิดถึง พอประมาณ
ลดหนาวรานสะท้านทรวงลวงอารมณ์
ทำให้ฉันหน่อยได้ไหม
นึกเสียว่าได้บุญ กรุ่น กรุ่นห่ม-
นึกเสียว่าสงสาร ลบซานซม
อยากได้คำชมจากหัวใจ
ทำให้ฉันหน่อยได้ไหม
ไม่ต้องมากมายให้อ่อนไหว
ตามสะดวก ตามความเป็นไป
พอให้ฉันได้หายเศร้าเหงาทรวง
ทำให้หน่อยๆจะได้ไหม
ไม่น้อยไปหรือมากเกิน จนน่าห่วง
ด้วยเหตุทั้งนี้ทั้งปวง
เพราะหลงมาล้วงใจฝากเธอฯ
29 ตุลาคม 2547 10:54 น.
นิติ
ตัดใจแต่ต้นรัก
ถ้ากลัวเจ็บหนัก ขาดคนรักษา
เพราะกลัวคนหลอกลวงอย่างแก้วตา
กลัววันท้องฟ้ากลายเป็นสีหม่น
ตัดรักที่เคยมีดีกว่า..
กลัวรักขวัญตากว่านี้ จะสับสน
ว่าจริงใจหรือไก่ก่าใจคน
แต่ใจเรารักล้นเหลือคณา
ตัดสิทธิ์ที่จะคิดถึงเธอแล้ว
กลัวทานแห้วมิแคล้วต้องจากลา
จากกันวันนี้ดีกว่าหนา
เพราะกลัวน้ำในหลั่งรินเพราะเธอฯ
29 ตุลาคม 2547 10:39 น.
นิติ
กลัวด้วยใจหวั่นวันเศร้า
กลัวด้วยเหงาไม่มีเขา ทุรนทุราย
ยามเมื่อขาดคนดีข้างกาย
กลัวลมหายใจ ไม่ยั่งยืน
โอ้ ..รักหนอรัก ประหัสประหาร
คำเคยหวานกลับเปลี่ยนไปเป็นอื่น
คำเคยคุย ยิ้มร่า ทุกยามหลับ-ยามตื่น
กลับไม่ชื่นจิต สนิทใจไปทุกกาล
แค่เคยคิดกลัว ใจก็ชั่วเจ็บปวด
ถ้ารวดร้าวจริงแท้ คงยากที่จะประสาน
จะต้องได้ทนทุกข์ทรมาน
สมความต้องการหัวใจเธอฯ
22 ตุลาคม 2547 11:44 น.
นิติ
มิตรภาพอาบด้วยหัวใจ
เมื่อความเหงา ถาม หัวใจ เธอจริงใจในมิตรภาพที่มีมาไหม?
หัวใจ เงียบ ตอบอย่างไม่เข้าใจ เป็นอะไรไป คนดี
ความเหงา อารมณ์หงอย เป็นอยู่บ่อยๆ เหมือนเอาแต่ใจ และแท้จริง ความเหงา ผู้โชคร้าย ผู้เกิดมาเพื่อเหงาใจ
หัวใจ ก็สับสน ยังกังวลว่า ความเหงาไม่เข้าใจ เป็นอะไรไปมากมาย ใครทำอะไร ความเหงา ให้น้อยใจ
หัวใจ อธิบาย เธอเข้าใจ รัก และ มิตรภาพ
ความเหงา ตอบอย่างเข้าใจ อื่มม...แล้วไง
...ฉันอยากอธิบาย รัก ที่แน่นหนักยิ่งภูผา และมั่นคงอย่างแผ่นฟ้า ว่า การให้ไม่หวังอะไร เพียงเธอยิ้มอย่างสุข และพร้อมจะทุกข์ ยามเศร้าใจ
...มิตรภาพ ที่ฉันใฝ่ และรับรู้ เหมือนผู้ที่เราปรารถนาดีสม่ำเสมอ แบ่งปัน ทุกอย่าง ไม่ระแวงแคลงใจ
ความเหงา รุกถาม หัวใจ รักและให้มิตรภาพยามไหน ตลอดมาหลายปี ที่รู้ใจ เราอยู่ใกล้แต่ไกลหรือใกล้กัน
หัวใจ ตอบคำถามสุดท้าย เลือดที่แล่นผ่านฉัน จะให้เธอ เพื่อหล่อเลี้ยง และอาบความเหงาด้วยรักและมิตรภาพ พอใจไหม
ความเหงา ?
22 ตุลาคม 2547 11:06 น.
นิติ
ลาจรก่อนรุ่งสาง
ได้ไกลห่างร้างวิถี
จากกันแต่มั่นในฤดี
จากนี้ คือ ใจในนิรันดร์
จำใจลามาด้วยการ
สุดทรมานหวาดหวั่น
เพราะด้วยอยู่ไกลกัน
เร้าสัมพันธ์เป็นเส้นบาง
จึงวอนใจคนไกล
ด้วยเยื้อใยบางยามห่าง
จงเป็นเพื่อนใจไปตลอดทาง
เธอ คือนางฟ้าประจำใจฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
1054
