14 ตุลาคม 2546 23:08 น.

ขี้ข้าใคร

โปรดถนอมกล่อมเกลา
อย่าเหมารวมช่วงอารมณ์
จริง ไม่จริง อันขื่นขม
จงชื่นชม อยู่กับมัน!
ไม่แน่หรอกหนอ ชีวิต
โปรดจึงคิด ลิขิตฝัน
เชื่อ ไม่เชื่อ อย่าปิดกั้น
คิดเสียว่า มันเป็นข้าวปลา
โกรธฉัน หนักหนา ฟ้ามิอาจรู้
สายลมเท่านั้น เฝ้าดู คู่ข้า
สายน้ำเก่า ไหลเวียนผ่านเวลา
แต่ข้า ไม่เคยคิด เปลี่ยนอารมณ์
ตัวข้า ของใคร ไม่สำคัญ
ชีวิตข้า ขอฝัน ที่ข้าใฝ่ใจนิยม
ยึดติด เพียงอารมณ์ อันบ่สม
แต่ก่อเป็นตัวข้า ใจข้า ใช่ขี้ข้าความคิดใคร!!!