20 สิงหาคม 2545 19:54 น.
นิติ
รำคาญมากไหม
กับคนที่ใส่ใจทุกค่ำเช้า
มากมายเกินไปหรือเปล่า
บอกกล่าวหน่อยคนดี
รำคาญมากไหม
ที่ห่วงใยอยู่อย่างนี้
ไถ่ถามใครทุกที
เธอมีสุขหรือทุกข์เช่นไร
รำคาญมากไหม
ไม่ใหม่ไม่เปลี่ยนเหมือนใครใคร
เป็นคนเก่าที่ยังเอาแต่ใจ
อยู่ใกล้แต่เหมือนไกลเหลือเกิน
รำคาญมากไหม
เข้าไปวุ่นวายการดำเนิน
ด้วยลีลาที่เขิกเขิน
แต่เพียงอยากเดินร่วมกัน
รำคาญมากไหม
จึงขับไล่บีบคั้น
ให้ห่างต่างฝัน
เป็นเพราะฉันผิดไป
รำคาญมากไหม
ดังที่กล่าวมาเพื่อไว้
ความเห็นอกเห็นใจ
มิอาจใช่ตำหนิติเตียน
รำคาญมากไหม
เราทำอะไรที่ผิดเพี้ยน
ก็จีบใครไม่เก่งเหมือนเซียน
ได้แต่เขียนความในใจ
18 สิงหาคม 2545 18:20 น.
นิติ
ทึกทักด้วยหลักแต่ฝ่ายเดียว
หน่วงเหนี่ยวคอยเลียวแลหา
ฝันใฝ่หมายใจในผกา
จึงหาญกล้าท้าทายแดดลม
ดึงดันมิหันซ้ายแลขวา
แดดจ้าลมแรงแทงอารมณ์
มิได้ล้มยังสู้ทนและชื่นชม
ให้สมกับคุณค่าแห่งจิตใจ
จะทัดทานกระแสฝนปนกระสุน
แม้เลือดอุ่นจะขุ่นมัวมิกลัวได้
มือแขนขาอาบเลือดหลั่งไหล
ก็ไม่ใช่ใครจะลบแรงศรัทธา
10 สิงหาคม 2545 15:23 น.
นิติ
อาจไม่เข้าใจคำว่าแม่ได้แน่ชัด
ว่าความหมายจัดไว้ในหมวดหมู่ใด
ฉันเรียกแม่เรียกแม่แปลว่าอะไร
จึงสั่นไหวกับคำจำกัดความ
แม่เป็นดั่งครูชั้นเลิศ
สอนมาแต่เกิดเพื่อเกิดคำถาม
แม่เตือนฉันสติตั้งพยายาม
คอยห้ามปรามยามผิดปิดเส้นทาง
แม่เป็นหมอผู้ยิ่งใหญ่
เจ็บป่วยไข้ไม่ทิ้งไปเหินห่าง
ค่อยดูแลสม่ำเสมอไม่เว้นวาง
ไม่อ้างว้างเจ็บไข้แต่ผู้เดียว
แม่เป็นดั่งกุ๊กมือหนึ่ง
อิ่มอร่อยถึงรส หวาน มัน เปรี้ยว
และอีกมากมายทั้งขนมขบเคี้ยว
แม่คนเดียวเชี่ยวชาญการปรุง
แม่เป็นเพื่อนที่เตือนสติ
แม่คอยริชี้แนะเรื่องยุ่งยุ่ง
แม่สนใจคอยไถ่ถามความหมายมุ่ง
แม่เป็นรุ่งหลากสีสันวันเศร้าใจ
แม่เป็นดั่งธนาคารการเงิน
ที่ฉันเดินเข้าไปเอาแล้วต้องได้
ไม่มีดอกเบี้ยและไม่ต้องชดใช้
แม่จะให้แบ่งปันลูกทุกๆคน
ความหมายคำว่าแม่ที่ฉันได้
มากกว่าความหมายผู้ให้กำเนิดคนสักคน
มันยิ่งใหญ่เท่าที่ฉันได้ยล
จึงปรอปรนนิบัติแม่ก่อนสายไป