17 เมษายน 2545 14:52 น.
นิติ
แค่ลมปาก ว่ารักเธอ
ถึงขนาดเธอเสนอตัวและหัวใจ
มอบให้เขาผู้มีแต่เลศนัย
ฝากในกำมือถือรักและศรัทธา
ถ้าเขาบอกว่า รักเธอจนตัวตาย
ชีวิตเธอคงถวายให้เขาตีตรา
แม้ลงทัณฑ์ลงมือพิพากษา
เหมือนเธอเป็นข้าทาสบริวารบำเรอ
ถ้าเขาบอก รักเธอคนเดียว
เป็นแมวเหมียวให้เขาสุขสมครั้งคราวเจอ
เป็นเพียงรักลวงหลอกสำหรับเธอ
แต่ก็ยังเสนอตัวและหัวใจ
17 เมษายน 2545 14:24 น.
นิติ
ต่อไป ไม่เผลอใจ เรียกหา
ความรักความศรัทธาด้วยหัวใจ
เหตุผลทำคนรักจริงเกือบตาย
ทำลายคนใส่ใจดูแลเธอ
ต่อไป จะเพ้อ เรียกหา
ความบ้า เย็นชา มาปรนเปรอ
มาบำบัดทุกข์ที่เธอเสนอ
ลบอาการเหม่อเจอในฝันอาลัย
17 เมษายน 2545 14:09 น.
นิติ
น่ารักเกินห้ามพิสมัย
คงห้ามไม่ได้หัวใจปรารถนา
สวยใสไร้มารยา
ขนาดนางฟ้าระอาอายหายไป
โปรดปกปิดความน่ารัก
ปกปักรักษาหาสิ่งอำพรางไว้
กลัวเหลือเกินว่าใครใคร
ปรารถนาใฝ่ล่อลวง
เธอผู้น่ารัก น่าถนุถนอม
อยากจะหอมด้วยเป็นห่วง
คอยคุ้มภัยอันตรายทั้งปวง
และเป็นคู่ควงเวลาเหงาใจ
โปรดน่ารักน้อยๆลงหน่อย
กลัวจะปล่อยใจไปเกินใฝ่
กับความน่ารักและสวยใส
โอ้...ดวงใจให้เธอ....่
17 เมษายน 2545 14:09 น.
นิติ
รูปใบเก่าที่เคยให้
ยังเก็บไว้ที่เดิมที่เคยเห็น
ยักย้ายบ้างตามจำเป็น
ตรงมุมเด่นเห็นถนัดตา
รูปของเธอที่เคยขอ
แต่ก็ลืมให้ตามปรารถนา
ไม่มีรูปแทนตัว หัวใจเหงาเป็นธรรมดา
จึงรอคอยการกลับมาของเธอ
17 เมษายน 2545 13:55 น.
นิติ
ค่ำคืนวันนั้น
วันที่พระจันทร์ไม่มีดาว
ไม่มีใคร มีแต่เรา
นั่งตรองวันเก่าๆที่ผ่านมา
แสงวูบเดียวของดาวตก
น้ำตาเริ่มหกจากขอบตา
น้ำตาไหลออกมาเพื่อวิวาห์
กับท้องฟ้าที่ไร้ดาว
พระจันทร์ตกมันวันเหงา
เรื่องเศร้าจึงเร้าร้อนผ่อนหนาว
ฉันนั่งมองอยากลองตีเข่า
เพราะพระจันทร์เจ้าเร้าอารมณ์