7 สิงหาคม 2544 03:24 น.
นิติ
มากมายในสิ่งที่อยากบอก
นอกเหนือความจริงที่เคยฝัน
เริ่มเข้าใจความห่วงใยเวลาใกล้กัน
ความผูกผันเริ่มคลืบคลานเข้าสู่หัวใจ
7 สิงหาคม 2544 02:53 น.
นิติ
ฟ้า....ร้องไห้คราใด
แล้วใยต้องเสียน้ำตามากมาย
น้ำที่นองในลำคลอง....ฟ้าร้อง..เจ้าเสียใจหรือเสียดาย
ฟ้า...พ่ายแพ้อะไรกระนั้นหรือ
ฟ้า...ทำไม..ใด้โกรธผิดใจสิ่งใดเล่า
จึงหยุดตกคลายบรรเทา....เบาลงมือ
ไม่สงสารหรือ..
อย่าถือสา....ประชาทำพลาดไป
7 สิงหาคม 2544 00:28 น.
นิติ
เธอต้องฝืนที่ต้องรักกับฉัน
ฉันนั้นต้องฝืนที่ไม่รักกับเธอ
ด้วยเหตุผลคนละอย่างต่างกันเสมอ
เราอยากเจอเธออยากห่างอย่างนี้เรื่อยไป
7 สิงหาคม 2544 00:17 น.
นิติ
จะเขียนไปตามอารมณ์ในจิตใจ
บอกความในดีๆนี้ใว้เป็นตัวอักษร
เขียนใว้แทนบทเรียนเป็นบทกลอน
เขียนใว้สอนตัวเองอยู่ทุกครั้งที่เขามอง
เขียนเล่นเขียนเป็นเรื่องสนุก
เปลืองทุกข์ปล่อยใจที่จำจอง
เขียนผิดเขียนถูกเพราะอยากลอง
แม้ไม่ช้ำชองก็ใจรักเท่านั้นเอง
5 สิงหาคม 2544 23:15 น.
นิติ
น้ำหยดลงหิน.....หินมันยังกร่อน
แต่ใจน้องไม่อยากมีสำรองเลยเชียวหรือ
เขาคนนั้นมั่นคง คงทน หรือพี่ดื้อ
อยากขอมีชื่อในสี่ห้องหัวใจเธอ