28 กรกฎาคม 2544 01:19 น.
นิติ
นั่งมอง....ตรงขอบฟ้า
เห็นน้ำตา.......ฟ้าหลั่งริน
เห็นสายลม..น่าชื่นชม...ช่วยปลอบประวิน
แต่ฟ้าซิ......ไม่ค่อยเข้าใจ....ในความเป็นจริง
ไม่ยอมนิ่ง.....ไม่ช่างใจ .....ในโชคชะตา
ทันใดนั้น.....ฟ้าหยุดร้อง.......แล้วมองไปรอบๆเห็นทุกสิ่ง
พระอาทิตย์......มาบอกฟ้า......มาพักพิง
ขวัญเจ้าจงนิ่ง...พี่มาอิง.....จะชี้ทาง
เจ้าจะโศก....เศร้าสร้อยไป.....ใยเล่า
ไม่มีเขา....เจ้ามีพี่....ชี่ทางกว้าง
ถ้าเจ้าโกรธ....โลดโผนโจน....ทะยานไปต่างๆ
คนรอบข้าง....ต่างโศกเศร้า....เช่นเจ้าเอ๋ย
28 กรกฎาคม 2544 00:55 น.
นิติ
ต้องฝืนความจริง......อีกเรอะ
ทั้งที่เขาไม่อยากเจอเรา...ซักนิดเลย
ฟังเสียงหัวใจบ้างใหม..ตุบ.ตับ...ตุบ.ตับ..ที่ล้าลง
มันคงเบื่อหน่าย.....เบื่อความรู้สึก.....แบบนี้
ฉันเลยตั้งต้นใหม่.....ไม่เอาอะไรมากมายแล้วรัก
ไม่อยากซื้อแห้วที่ดำ....ปี๋.....ทานเลย.....จริงจริง
อยากบอกในบางสิ่ง
แอบอิ้งเหตุผลหลายๆอย่าง
ไม่ต้องการอะไร ...ที่ก่อ...ร่างสร้างสะพาน
ขอหยุดนั่งไม่ข้ามไป........ใกล้เธอเลย
28 กรกฎาคม 2544 00:41 น.
นิติ
เธอเป็นโจทย์คิดข้องใจในตัวจำเลย
ว่านิ่งเฉยใส่ร้ายจำเลยไม่เคยคิดถึง
แท้ที่จริงตัวโจทย์เองแหละไม่เคยรำพึง
จำเลยจึงขอความเป็นธรรมจากศาลหัวใจ
27 กรกฎาคม 2544 06:04 น.
นิติ
ต้องไห้บอกหลอกใครมาเล่าใหม
ว่าหัวใจในฝันมีเธอเสมอ
อยากไห้รู้ว่าใครใจละเมอ
มีแต่เธอ..เธอเท่านั้นฉันจริงจัง
27 กรกฎาคม 2544 05:58 น.
นิติ
โลกกว้างใจนางใย....เจ้าช่างใจแคบ
จะนอนแนบ...บอกกินแกลบแทนเสน่ห์หา
ก็วานก่อนเจ้ารู้......อยู่บ้านลานดารา
เจ้าอิจฉาว่าเราเจ้าชู้จริง
อันที่จริงเรานั้นมีเรื่องจะบอก
ไม่ได้หลอกออกจากใจในทุกสิ่ง
จงเชื่อใจผัวเจ้า....เจ้านิ่งๆ
อย่าใด้ยิง....ด้วยปืนผ่าหน้าไม้เลย