28 กรกฎาคม 2544 04:53 น.
นิติ
แค่เพียงเพื่อนคิดถึงคนึงหา
บางเวลาไม่มีใครใจสับสน
เพื่อนจะรู้มีเพื่อนใจคลายกังวล
ดั่งสายชลคือสานน้ำที่ห่วงใย
28 กรกฎาคม 2544 04:37 น.
นิติ
เอาหัวใจขว้างทิ้ง......ลงแม่น้ำ
ชำระล้างหัวใจ.....ให้ขาวใส
ถ้าไม่ดีขึ้น....มีความคิดแล้ว....ทำเช่นไร
จะทิ้งให้...ปลากิน...สิ้นฉายญา
หากว่า..ปลายังบอกว่า..ไม่เอาหรอก
มันขาวนอกเน่าใน......ไร้เสน่ห์หา
ปูกุ้ง.....รู้ข่าว...หัวใจเน่า...เคล้าน้ำตา
เห็นใจหน่า...แต่ว่า...ไม่ขอชิมลิ้มลอง
( แย่จังเลย..ขนาดกุ้งหอยปูปลา..ยังไม่กินทำไงดีกับหัวใจดวงนี้นะ)
28 กรกฎาคม 2544 03:48 น.
นิติ
ยุ่งจัง.....เรื่องการบ้านการเมือง
มีแต่เรื่องชิงดีชิงเด่น....เป็นหนักหนา
ถ้าช่วยกัน...วันนี้....คงไม่มีมา
เกิดแต่ปัญหา......น้ำตาประชาริน
ผู้นำ....ทำตน.....ยังไม่โปร่งใส
นับประสาอะไร....ผู้ใต้บังคับบัญชาจะไม่หาทรัพย์สิน
ทั้งโกงกิน....เกือบสิ้นชาติ...อนาทแผ่นดิน
ฝากชีวิน....กับแผ่นดิน...ของใคร
เป็นหนี้เป็นสิน....โดยคนส่วนใหญ่....ไม่ใด้ก่อ
สมน้ำหน้า......แมวที่ขอ.....เป็นเสือใหม่
โดยไม่มอง...กรองเหตุการณ์....เกิดอะไร
ประเทศไทย....ไม่มีคนไทย....ใจอาสา (หรือ)
มีแต่มือ...ขอเวลาจะมาถึงเรา.....เอ้า!..โกยกันใหญ่
ทำอย่างไร....คนไทย........จะเลิกคิดริษยา
วันนั้นหนา.....ฟ้าสว่าง....กระจ่างแผ่นดิน
28 กรกฎาคม 2544 03:07 น.
นิติ
อยู่เหมือนอะไร....รู้หรือเปล่า
อยู่เฝ้าเหมือนสุนัขรักเจ้าของ
ก็เมื่อตัวเขาเข้ามาได้แต่จองมอง
เขาสองครองรักปักใจ
28 กรกฎาคม 2544 01:54 น.
นิติ
ดวงจันทร์บดบังแสงแห่งกลุ่มดาว
ทำเอาเราหลายคนต้องเหงา
นั่งดูดาวเฝ้าหวังเป็นห่วงเจ้า
ทำเอาเราใจเหม่อเผลอหลับไป
หลับไหลไปใจยังฝันเพ้อ
พบเจอเธอนางเดียวในดวงใจ
แต่เมื่อใดจันทร์ลอยเข้ากลีบเฆมไกล
ทำอย่างไรใจเธอรู้และเข้าใจ
คืนเดือนมืดช่างจือฉืดเสียจริง
ต้องนั่งนิ่งไม่อยากวิ่งไป...ทิศทางใด
เริ่มน้อยใจในการนั่งมองดวงดาวไกล
เป็นเช่นไร.......
ดวงดาวเจ้าขาดเหายไปมากเหลือเกิน