6 พฤศจิกายน 2544 06:19 น.
นิติ
ดินที่ไร้ค่าราคา
แผ่นฟ้านภาใฝ่ฝัน
แตกต่างกันเพียงระยะห่างเท่านั้น
ซักวันความหวังอาจเป็นจริง
น้ำฝนยังตกลงจากฟากฟ้า
นับประสาอะไรดินมิอาจได้ยลฟ้าแค่ไม่ละทิ้ง
จงดิ้นรนอดทนทำทุกสิ่ง
วิ่งสุดหัวใจเพื่อเส้นชัยที่รออยู่
แม้บางครั้งหกล้ม
ต้องปวดระบมด้วยความไม่รู้
แต่ประสบการณ์จะคอยอุ้มชู
ได้โปรดสู้เพื่อความฝันวันอ่อนแรง
6 พฤศจิกายน 2544 05:28 น.
นิติ
อยากให้รับรู้บางสิ่งของหัวใจ
ไม่เคยหลับใหลในความรู้สึกเสมอ
รู้ดีว่าไม่อาจใช่คนที่เธออยากเจอ
แต่หัวใจยังเพ้อละเมอถึงเธอคนดี
ได้แต่ฝากสายลมที่พัดผ่าน
ขอจงพัดเอาเมื่อวานมาเป็นวันนี้
กลับมาแก้ไขบางสิ่งที่ไม่จริงเสียที
อยากให้เธอมีเหตุผลจนล้นใจ
เท้าความตามเรื่องเคืองขุ่น
ความชุลมุนวุ่นวายให้หวั่นไหว
ทั้งที่ไม่เคยและไม่เคยเลยรู้ไหม
ทำนิสัยให้เป็นเช่นนั้น
คำอธิบายที่เธอคิดว่าคล้ายคำแก้ตัว
เพราะเธอมัวอคติทิฐิมิร่วมฝัน
ความสัมพันธ์หลงเหลือเพียงรังเกียจเดียดฉันท์
คงเหมาะกับฉันในวันร่ำลา
2 พฤศจิกายน 2544 02:35 น.
นิติ
ยอม หรือคือ การแพ้
ยอม หรือคือ การแคร์
ยอม หรือคือ การแน่ว่าเก่ง
ยอม หรือคือ การนักเลงจริง
ยอม หรือคือ การทิ้งไป
ยอม หรือคือ การหัวใจแกร่ง
ยอม หรือคือ การแกล้ง
ยอม หรือคือ อะไรไม่รู้เลย