7 กันยายน 2547 14:46 น.
นิติ
โปรดจงตรองลองให้โอกาสสักครั้ง
ช่วยลดภวังค์นั่งดูฟ้าเดียวกันไหม
มิต้องยืนเมื่อยเหนื่อยหน่ายหัวใจ
ลองดูไหม ถ้าเปิดใจแทนปิดตัว
อย่าใจจืดใจดำ กระนั้นเลย
หรือเมินเฉยเย็นชาแถมยิ้มยั่ว
ยอมเป็นทาสใจ-ดังน้ำบนใบบัว
โปรดจงเปิดรั่วใจพิจารณา
ยะเยือนคำตัดรอนอ่อนวอนหน่อย
จากใจคนด้อยน้อยวาสนา
โปรดเถอะ? หันมองตรองดูสักครา
ว่าน้ำตาคนยืนมองข้างเธอที่เผลอใจ
6 กันยายน 2547 20:08 น.
นิติ
บนเรือบินใบไม้ในสวนผีเสื้อ
ชมดอกไม้เผื่อเธอคนชอบฝัน
เก็บสีรุ้งหลากสีมาแบ่งปัน
เพราะรู้ว่าไกลกันเหลือเกิน
ทางเดินโรยรายด้วยสีสันดอกไม้
แม้นหนทางไกลฝ่ไปเผชิญ
ทุกก้าวย่างอันหกเหิร
แต่ฉันก็ไม่ได้เดินเดียวดายในสายลม
สักวันใดใจเธอได้รับรู้
วันคืนหนาวอยู่ไปสาสม
มีความคิดถึงจากฉันได้รับงับอารมณ์
แม้สุดขม ยังยิ้มสู้ด้วยรอยยิ้มเธอ
6 กันยายน 2547 19:20 น.
นิติ
ถ้าใครเป็นคนนั่น...
คงนอนฝันและยิ้มยินดี
สุขกายสบายใจทุกนาที
เพราะมีคนคิดถึงไป
และคงมีหลายคนอยากเป็นแบบนั่น
จึงเป็นได้แค่ความฝันที่คิดใฝ่
ด้วยรู้ตัวและเจียมใจ
แต่ก็อดคิดไม่ได้ ใจสั่งมา
ฟ้าของฉันอย่างให้เป็นสีเดียวกันกับเธอ
อยากเห็นกันทุกยามตื่นและหลับตา
อยู่ข้างกายา ไม่มีวันร่ำลา
สุดฟ้าไกลออกมา ใจหนักหนาไกลออกไป
เพียงหวังว่าเป็นคนนั่น...
แต่ไม่ได้ทำลายใคร
ยิ้มรับความเศร้าอันสั่นไหว
เพราะโชคร้ายเราไม่ใช่ คนในใจเธอ
3 กันยายน 2547 17:09 น.
นิติ
ภาพความหลังยังตราตรึงจิต
รอยลิขิตอยากหวนคืนมาเริ่มใหม่
คิดถึงเธอคนดี ทุกลมหายใจ
ภาพนั่นยังสดใสมิลบเลือน
แล้วเธอเล่ายังจำภาพนั่นได้ไหม
ภาพช่างไร้เดียงสากลางดาราเกลื่อน
มองนภายามค่ำคืนภาพเงาเดือน
ภาพนั่นเตือนใจเธอบ้างหรือไร
ฉันยังเก็บภาพรักครั้งเก่าๆ
เป็นรอยเหงามากวนใฝ่
คิดถึงทุกค่ำคืนแม้นเธอเป็นอื่นไป
แต่รอยรักเป็นภาพฝั่งในใจตลอดกาลฯ
2 กันยายน 2547 21:56 น.
นิติ
ใยไม่คิดติดใจในรักบ้าง
ฤายามห้างร้างไกลจึงคิดคะนึง
รักคนที่เขารักเราสักเพียงครึ่ง
ฉันอีกคนหนึ่งคงซึ้งตราตรึงใจ
เหตุไฉนใยไม่รักสักเล็กหน่อย
อย่าปล่อยให้คอยปล่อยให้หวั่นไหว
ก็รักเธอไม่เคยเผลอไปหาใคร
แล้วทำไมใยไม่ลองรักดูสักครา
น้ำตาชายคงไม่มีค่าใช่ไหมเล่า
ไม่อาจบอกเล่า-สื่อสารเศร้าถึงแก้วตา
คงหลั่งริน-ไหลล้วงไปรดฟ้า
ขอความเมตตาภาษาใจ
ใยไม่คิดจักรักสักเพียงน้อย
ใจคนคอยแถมน้อยวาสนาจะได้
สมรักปักทรวงละเลงสุขสดใส
เมื่อทั้งดวงใจมีเพียงเธอนะคนดี