23 พฤศจิกายน 2544 17:45 น.
นิติ
ก่อกองเพลิงสุมไฟนอนไกว่ห้าง
อยากจะย่างหัวใจเราเฝ้าใฝ่ฝัน
เพราะไม่มีนวลอนงค์ช่วยรีฟืนไฟ
เราได้แต่เผาเผือกมันมิได้ปันเจ้ากิน
ท่ามกลางบรรยากาศบนหาดนี้
มีเพียงเราไม่มีเธอละเมอดิ้น
มีเพียงลมมีเพียงเราพะเนาพะหนอก่อกองดิน
ใจแทบสิ้นกินมันฝันถึงเธอ
22 พฤศจิกายน 2544 12:28 น.
นิติ
ตกใจหัวใจไหวหวั่น
คืนพระจันทร์ไม่มาฟ้าสลัว
มีแต่ดวงดาวพรางพราวรอบตัว
ใจเมามัวเพราะมั่วมองแสงดาว
ฝนดาวตกยิ่งตกใจไปกันใหญ่
เหมือนอะไรทำไว้พัดไปกับลมหนาว
จะเอามือกระชากลากถูไม่อยู่เย้า
ล่องลอยเข้ากลีบเมฆอภิเษกเดือน
9 พฤศจิกายน 2544 06:07 น.
นิติ
คุณเคยท้อกับบางสิ่งบางอย่างบ้างไหม
คุณทำเช่นไรจึงได้หายเศร้าหมอง
คุณเคล็ดลับดีๆนำมาฝากพี่ช่วยน้อง
ขอเชิญลองเล่าให้ฟังนั่งพักใจ
อย่างผมประมาณนิยมกลอนนี่
เขียนทุกทีมีเศร้าเหงาห่างไกล
ยิ่งเหงาเศร้าทรวงล้วงความใน
เขียนออกไปเป็นกลอนสอนอุรา
อยากให้คุณอธิบายคล้ายสอน
ในทุกตอนยอกย้อนอาวรณ์
มาเล่าเรื่องพูดคุยพูดจา
เพื่อได้หาทางออกทุกปัญหาพาสุขใจ
6 พฤศจิกายน 2544 06:19 น.
นิติ
ดินที่ไร้ค่าราคา
แผ่นฟ้านภาใฝ่ฝัน
แตกต่างกันเพียงระยะห่างเท่านั้น
ซักวันความหวังอาจเป็นจริง
น้ำฝนยังตกลงจากฟากฟ้า
นับประสาอะไรดินมิอาจได้ยลฟ้าแค่ไม่ละทิ้ง
จงดิ้นรนอดทนทำทุกสิ่ง
วิ่งสุดหัวใจเพื่อเส้นชัยที่รออยู่
แม้บางครั้งหกล้ม
ต้องปวดระบมด้วยความไม่รู้
แต่ประสบการณ์จะคอยอุ้มชู
ได้โปรดสู้เพื่อความฝันวันอ่อนแรง
6 พฤศจิกายน 2544 05:28 น.
นิติ
อยากให้รับรู้บางสิ่งของหัวใจ
ไม่เคยหลับใหลในความรู้สึกเสมอ
รู้ดีว่าไม่อาจใช่คนที่เธออยากเจอ
แต่หัวใจยังเพ้อละเมอถึงเธอคนดี
ได้แต่ฝากสายลมที่พัดผ่าน
ขอจงพัดเอาเมื่อวานมาเป็นวันนี้
กลับมาแก้ไขบางสิ่งที่ไม่จริงเสียที
อยากให้เธอมีเหตุผลจนล้นใจ
เท้าความตามเรื่องเคืองขุ่น
ความชุลมุนวุ่นวายให้หวั่นไหว
ทั้งที่ไม่เคยและไม่เคยเลยรู้ไหม
ทำนิสัยให้เป็นเช่นนั้น
คำอธิบายที่เธอคิดว่าคล้ายคำแก้ตัว
เพราะเธอมัวอคติทิฐิมิร่วมฝัน
ความสัมพันธ์หลงเหลือเพียงรังเกียจเดียดฉันท์
คงเหมาะกับฉันในวันร่ำลา