2 กุมภาพันธ์ 2545 14:09 น.

สี่ห้องหัวใจเก็บใครไว้เป็นตัวเลือก

ในเมื่อหัวใจมีไว้ถึงสี่ห้อง
เธอจึงต้องแบ่งสันปันส่วน
ไม่ผิดหรอกที่จะหาใครมาไว้ควง
มาไว้หวงมาไว้ลวงใครใคร

ห้องหัวใจบนซ้ายคงเป็นชายที่เธอหลงรัก
เพราะเขารู้จักเทคแคร์เอาใจใส่
เป็นคนอบอุ่นนุ่มนวลและอ่อนไหว
เธอจึงเก็บไว้เพื่อปลอบโยนเวลาเสียใจ

ห้องหัวใจบนขวาคงเป็นชายที่มากับความสนุก
เข้ามาปลุกเร้าใจเธอให้หายเพ้อเวลาหวั่นไหว
พาไปเที่ยวเลาะเลี้ยวขึ้นเหนือล่องใต้
เธอจึงเก็บไว้เวลาไปไหนไปกัน

ห้องหัวใจล่างซ้ายคงเป็นชายน่ารักน่าชัง
เธอชอบฟังเขาเล่าเหมือนเด็กเย้าเขาผูกพัน
ด้วยเอื้ออารีเธอจึงมีชายคนนี้เพราะแบ่งปัน
ให้เขามีฝันมีเธอเป็นกำลังใจ

ห้องหัวใจล่างขวาเธอว่าไม่เหมือนใคร
ไม่เคยแสดงว่าใส่ใจดูแลและห่วงใย
เป็นผู้ชายที่เอาใจเธอไม่เป็นเช่นใคร
เธอจึงมีไว้เพราะเขาคือ เปรี้ยวใจ ของเธอ

แต่สุดท้ายเธอต้องเลือก
ขออย่ามองแค่เปลืองนอกที่พบเจอ
โปรดเก็บสิ่งดีในสี่ห้องหัวใจที่ได้เสนอ
ขอให้เธอเลือกซักคน คนนั้นที่ตรงใจ

1127

love

comment

31 มกราคม 2545 19:55 น.

ฟ้าสวยเหมือนช่วยฉัน

นิติ

ฟ้าไม่เคยอยู่เคียงข้างฉันซักที
ยามมีทุกข์นั่งมองฟ้าก็ไม่สวย
ยามมีสุขก็มืดมนมอดม้วย
ไม่เคยช่วยสวยให้ได้เห็นสบายใจ

ฟ้ายามเย็นที่เคยสวย
มีพร้อมด้วยหมู่มวลนกช่างสวยใส
ดวงตะวันเคยลับขอบฟ้าอยู่แสนไกล
วันนี้ไฉนหายไปตามฟ้ามัว

อยากให้ฟ้ากลับมาสวยใส
อยากได้ใครมาปลอบโยนใกล้ใกล้ตัว
ฟ้าจะมัวเมฆจะย้ายไม่เคยกลัว
เปรียบเหมือนบัวได้น้ำยามอ่อนใจ

1018

love

comment

31 มกราคม 2545 19:12 น.

มมส

นิติ

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ชื่อเสียงเรียงนามสถานศึกษา
เป็นแหล่งประสิทธิ์ประสาทวิชา
สถานผลิตปัญญาชนสู่ชุมชน

มีสาขาวิชามากมายให้เลือกสรร
แล้วแต่ฝันเลือกเรียนเพียรถึงผล
ตามถนัดตามศรัทธาของแต่ละคน
มาฝึกฝนตนเองให้เห็นจริง

เราจึงจากบ้านจากโรงเรียนเดิม
มาแต่งเติมเสริมความรู้มิอยู่นิ่ง
ขวนไขว่ใฝ่เรียนมีความเพียรไว้อิง
อยากรู้แจ้งเห็นจริงจึงดันดลมา

อยู่หอหรูแต่เหมือนหนูอัดกระป๋อง
ในแต่ละห้องต้องสี่คนก้นชนฝา
ห้องโคตรใหญ่ใครเห็นเป็นนินทา
ช่างสมราคาสี่คนคนละสี่พัน

ทุกทุกเช้า เอ้า! รีบเข้าเร้าเปิดศึก
เหมือนว่าตึกไฟไหม้ไล่แข่งขัน
ต้องรีบเร่งเกรงว่ามาไม่ทัน
เพราะน้ำนั้นไหลเบาหนาวอุรา

บางทีบางวันน้ำนั้นก็เปลี่ยนสี
เหลืองเหมือนฉี่มีสีสันบางครั้งคร่า
เอาน้ำซักเสื้อเนื้อสวยสีเหลืองดั่งเทวา
มันแถมมากับค่าหอไม่ต้องขอแต่ให้ฟรี

ถนนหนทางสวยหรูแต่ขรุขระ
หลุมเท่าสระถ้าสัญจรก่อนจะขี่
ต้องศึกษาผิวถนนค้นหลีกลี้
หลุมที่มีก็จะยังมีอยู่ต่อไป

ไปโรงอาหารจานหนึ่งตั้งหลายบาท
แต่รสชาติคงเป็นญาติความไม่เอาไหน
ทำให้รู้โรงอาหารมีที่เดียวในมหาลัย
ทำยังงั้ยก็ยังได้ใครจะทำไม

มาเรียนร่วมอยู่ตึกราชนครินทร์
น้ำตารินเดินจนชินสิ้นแรงใจ
มีลิฟท์อยู่แต่ไม่รู้เพราะอะไร
มันพังได้มันพังดีมีไว้พัง

ยินแว่วแว่วมุงหลังคา RN เงินเกือบหลักแปด
เพราะเนี๊ยะตึกแฝดแดดโดนต้องมีหลังคาบัง
แต่ทีนิสิตยังเดินจากชั้น 1 ถึงชั้น 7 ไม่เคยฟัง
ถ้าตึกพังเพราะต่อเติมคงสมใจ

เวลาเรียนเขียนรายงานต้องใช้คอม
มีเป็นหย่อมๆจะใช้คอมก็ไม่ซ่อมไว้
มีมาตั้งโชว์โก้หรูให้รู้ไม่แพ้ ม.ใด
มีแค่ใช้ได้กับนิสิตหนึ่งต่อร้อยคน

ยามติดต่องานขอเอกสาร ณ ตึกบรม
ค่าธรรมเนียมยอดนิยมทุกอย่างสามสิบจะรีบค้น
เก็บเสียมากมายคล้ายดั่งกลุ่มคน
จะเป็นบริษัทเอกชนเพื่อมหาชนเข้าไปทุกคร่า

1887

love

comment

31 มกราคม 2545 12:28 น.