5 กรกฎาคม 2545 15:37 น.
นิติ
ลำธารสวยใสไหลลงจากหุบเขา
บ่งบอกเราสายน้ำมาจากไหน
ฟ้าฝนตกตามฤดูด้วยเหตุใด
ลำธารสายใหญ่ให้อะไรกับเรา
กว่าน้ำจะรวบรวมเป็นลำธาร
ต้องหลบเลี้ยวผ่านซอกหุบเขา
กว่าน้ำจะเป็นน้ำให้คาดเดา
ต้องยกเอาต้นไม้ผู้ดูดดึง
น้ำท่าสมบูรณ์พูลผลเพราะต้นไม้
เป็นแหล่งใหญ่ให้น้ำเป็นหนองบึง
ด้วยเหตุประการดังนี้จึง
น้ำมีพึ่งเพราะต้นไม้ในโลกา
4 กรกฎาคม 2545 18:17 น.
นิติ
ฉันจะเป็นนิสิตนักศึกษา
อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยยิ่งใหญ่
พูดเต็มปากไม่อายใคร
ฉันเรียนในแหล่งปัญญา
ฉันจะเป็นปัญญาชน
ฉันจะเป็นคนสูงค่า
เป็นที่เชิดหน้าชูตา
ศักดินาเกริกไกร
ฉันจะเป็นบัณฑิตชน
ฉันฝึกตนเฟ้อฟุ้งใฝ่
ปล่อยตัวตามแต่ใจ
เหลวไหลในกามา
ฉันจะเป็นศรัทธาพ้องชน
บำเรอตนด้วยเงินตรา
แสวงสุขด้วยฤทธิ์ยา
เสาะหาแต่กามอารมณ์
ฉันจะเป็นกำลังของชาติ
สร้างเรื่องอุบาทว์สุดขื่นขม
ชิงดีชิงเด่นเป็นเรื่องนิยม
สะสมความรู้สู่อธรรม
ฉันจะเป็นดั่งแสงสว่าง
ผู้เสกสร้างร่างกระทำ
ความเจริญเลิศล้ำ
แต่ชี้นำด้วยเงินตรา
ฉันจะเป็นได้ทุกอย่าง
แต่อยู่เบื้องล่างอำนาจราคา
เลวดีไม่ขอถือสา
ฉันเชื่อว่าเป็นธรรมดาปัญญาชน
ฉันมาทำอะไร ณ จุด จุดนี้
ฉันมีอะไรให้สับสน
หาความหมายที่เวียนวน
สืบค้นคำว่า มหาวิทยาลัย
เธออยากเป็นปัญญาชน
เธอค้นหาความหมายหรือไม่
มันหมายความว่าสิ่งใด
เธอคือใครในผองชน
2 กรกฎาคม 2545 13:53 น.
นิติ
ใส ใส วัยวุ่นชุลมุนฝัน
สร้างสรรค์ด้วยวิถีคนกล้า
ถักทอเยื้อใยในชีวา
มองหาสิ่งนั้นแต่งเติม
เธอเหนื่อยเธอท้อเธอร้องไห้
หนทางยาวไกลไม่มีใครเสริม
เดินทางรอนแรมแสมประเดิม
ความฮึกเหิมเริ่มอับจนหนทาง
ล้มลงครั้งแล้วครั้งเล่า
ทุกครั้งเราหนาวเหน็บเจ็บด่าง
ยิ่งห่างยิ่งไกลใจเลือนลาง
เหมือนทุกอย่างสร้างเศร้าเหงาทรวง
พักหน่อยอย่าน้อยใจใฝ่โศก
เรียนรู้โลกโยกไหวใจตวง
วัดตัววัดใจไม่ยอมแพ้ไม่แคร์ดวง
สิ่งทั้งปวงล่วงเลยตามเวลา
28 มิถุนายน 2545 18:36 น.
นิติ
ความเอ๋ยความรัก
มันเสียหลักหักอก
เสียแรงเคยยอยก
เล่นสกปรกชกใจ
ไปไกลไกลสุดที่รัก
อย่ามาทักทายใกล้
อย่าเมียงมองปองใคร
ไม่สนใจหรอกกานดา
อย่ามาสะกิดสะเกา
อย่าเดาเราปรารถนา
จงมองทางที่ห่างตา
อย่ามาใกล้เลย
มิได้กงมิได้เกลียด
แต่มันเครียดเมื่อเบียดเย้ย
ไม่สมหวังอย่าง เคย เคย
มิอยากเอ่ยคำใด
เห็นใจหน่อยความรัก
อย่าได้หักพักไว้
แบ่งปันคนไม่มีใคร
ให้ได้สมดั่งใจต้องการ
กรุณาหน่อยความรัก
มาลงหลักปักฐาน
หาใครไว้เป็นพยาน
มาประสานการร้าวใจ
niti
28 มิถุนายน 2545 18:08 น.
นิติ
เมาเหล้าใช่เมารักสุดหักห้าม
จะป้องปรามดวงจิตคิดไฉน
เมาเหล้างดงามความจริงใจ
รินไหลให้กันพระจันทร์เป็นพยาน
ถ้าเมารักคิดหนักก็เท่านั้น
ไม่เหมือนน้ำจันท์ยิ่งกินยิ่งหวาน
ความรักลวงตาพาทรมาน
สุราซ่านผ่านกายหายระทม
ฉันจะเมา เมา เมาให้รู้
ให้พรั่งพรูความทุกข์-สุข-ขื่นขม
กินเข้าไปใครหน้าไหนไม่นิยม
ขออบรมตัวกลั้ว..สุรา
มิได้เมามายกระหายมิวางเว้น
ไม่ได้เป็นเช่นคนขี้เมาเขาครหา
เพราะเป็นเพียงบุคคลคนธรรมดา
จึงพึ่งสุราคร่าเศร้าเป็นครั้งคราว
ยามนี้มีเพียงเศร้าเจ้าสหายข้า
มานั่งชมฟ้ากินเหล้าแทนข้าว
เอากับแกล้มเป็นพระจันทร์ดวงเก่า
เมื่อข้าเมาข้าหลับสงับทั่งปวง.
หน้าส่วนตัว
690
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
