23 กันยายน 2545 19:38 น.
นิติ
จากไป
ใจห่าง
จืดจาง
ร้างไกล
จดจำ
คำไว้
จิตใจ
ใกล้เธอ
จะคิดถึง
รำพึงเพ้อ
ห่วงหาเสมอ
ละเมอครวญ
เก็บสิ่งเคยมี
คอยชี้ทบทวน
ไม่แปรผันผวน
รัญจวนถึงใคร
จะรักมากกว่ารัก
ตระหนักถึงห่วงใย
มีเธอไม่เปลี่ยนไป
แม้ที่ใหม่ ใจเดิม
จะรักมากกว่าเคยรัก
จะทอถักเยื้อรักเสริม
ฝากรักไว้ช่วยเพิ่มเติม
ไม่ขอเริ่มห่างร้างไกล
จะรักเหนือกว่าที่เคยรัก
จะรักเหมือนจงอางห่วงไข่
จะรักหนักกว่าขุนเขาใด
ไม่หวั่นไหวไปตามแรงลม
รักหนอรักยามห่างอ้างว้างจิต
คล้ายชีวิตขาดหลักหักใจสม
เหมือนฟ้าฝนบ่นพรำย้ำอารมณ์
ดอมดมได้เพียงกลิ่นขมอารมณ์ใจ
21 กันยายน 2545 15:09 น.
นิติ
จะไม่จากไปไหน
อยู่ใกล้ไม่ยอมห่าง
ขอเป็นเพื่อนร่วมทาง
แม้ต่างที่ไม่ต่างใจ
จะไม่ขอห่างหาย
แม้เจ็บป่วยกายเพียงไร
จะคิดถึงและห่วงใย
คล้ายลมไหวล้อผกา
ตรงปลายฟ้ามีม่านรุ้ง
เราจะพยุงกันไปขอบฟ้า
หยิบสีรุ้งแต่งแต้มตะวันจันทรา
แล้วขี่เมฆาไปโค้งฟ้าไกล
เหิรข้ามเขาท้องฟ้ามหาสมุทร
แล้วไปหยุดดื่มน้ำลำธารหิมาลัย
พลบค่ำชมจันทร์ข้างขึ้นแสงรำไร
ก้าววันใหม่เราจะไปด้วยกัน
20 กันยายน 2545 19:14 น.
นิติ
กระซิบสายลมให้ช่วยบอก
พร้อมมอบดอกไม้กลางหัวใจ
กระซิบพรายกระซิบหยิบความใน
ที่ในใจไม่มีใครนอกจากเธอ
กระซิบฝากแสงแดดเป็นไออุ่น
ให้หมุนเวียนข้างเธอเสมอ
ฝากดูแลวันที่ไม่ได้พบเจอ
อุ่นไอเออเคียงเธอแทนเรา
กระซิบ กระซิบ เพียงเบา เบา
ลดความหนาวและความเหงา
ไม่ให้หลงเหลือเลยนะความเศร้า
จะเหมาใส่รถทิ้งทะเล
กระซิบ กระซาบได้โปรดทราบ
ให้เย็นวาบปราบทุกข์ความว้าเหว่
ยิ้มใส ใส ฝากไปกับลมรวนเร
ใจทุ่มเทไม่เขว่ห่างต่างกันไป
อยากกระซิบ กระซิบข้างหู
ให้รับรู้ทุกอณูห้องหัวใจ
กระซิบ เบา เบา เท่าลมไหวไหว
จะรู้ความในใจที่มีต่อเธอ
20 กันยายน 2545 16:36 น.
นิติ
วันคืน คืนนั้น
คืนจันทร์ จันทร์ฉาย
ว้าวุ่น วุ่นวาย
เดี่ยวดาย ดายใจ
มากมาย หมายเหตุ
ดูสมเพส เพศวัย
แก่ตัว ตัวเลขใหม่
จิตใจ ใจเยาว์
อยู่นาน นานที่
มั่งมี มีแต่เขลา
รู้จริง จริงที่เดา
น่าเศร้า เศร้าทรวง
อยากนี่ หนี้เพิ่ม
อยากเติม เติมบ่วง
อยากทัก ทักทวง
ตักตวง ตวงราคี
รู้รัก รักหลอก
ยักยอก ยอกยี้
เลวทราม ทรามวิธี
ชั่วดี ดีใส่ตน
18 กันยายน 2545 12:27 น.
นิติ
เดิน
เดิน เดิน
เดิน เดิน เดิน
เธอ ก้าวเดิน ก้าวไป
ค้นหา
เสาะหา หาความแปลกใหม่
มันไม่ยิ่งใหญ่
แต่ใจเธอปรารถนา
หกสิบวินาที
กลายเป็นนาทีปียี่สิบห้า
เดินทางแรมเวลา
แสวงหา หา หา ต่อไป
หกสิบนาที
ในปีที่สี่สิบใกล้
ยังรอนแรมหนทางไกล
สั่นไหวกับโชคชะตา
ยี่สิบสี่ชั่วโมง
เป็นวันฟ้าโล่งปี่ห้าสิบห้า
เดินทางมาไกลเกินจะกลับลา
ยังมาไม่ถึงครึ่งทาง
สามสิบวัน
ผันเปลี่ยนเป็นปีหกสิบย่าง
หนทางเริ่มเลือนลาง
อยากหยุดร่างลมหายใจ
เดิน เดิน เดิน
เดิน เดิน ไป
เดินหาอะไร
ชิวิตที่ใช่กิเลสนำทาง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
993
