11 สิงหาคม 2548 18:00 น.
นิติ
ค่ำลง-ใจมืดมน
ใจคนเศร้าเร้าไว
ด้วยรักไปอยู่กับใคร
คนใจร้ายชอบรังแก
มืดลง-ใจมนเหงา
คิดเบาๆก็งอแง
คิดนานๆก็ขี้แพ้
คนดูแลไม่มี
แย่ลง-ใจมน มน
ใจคนยับแบนบี้
เป็นอย่างนี้ทุกที
ใคร-คนดี คนไกล
ปลงลง-ยังคงรัก
ใจสลักยังรับได้
เรื่อยๆตามแต่ใจ
จะเป็นไปตามใจเธอฯ
5 สิงหาคม 2548 13:04 น.
นิติ
ห่วงฟ้าในวันฝน
ห่วงคนในวันเหงา
ห่วงรักของเรา
กลัวจะเก่าไปทุกวัน
เก่า เก่า ที่สะสม
ให้หวานกลมความฝัน
เก่า เก่า ขอยืนยัน
ยึดมั่น จงมั่นใจ
ห่วงคนดี เป็นอื่น
กลัวมีค่ำคืนฝันร้าย
ห่วงรักโดนทำลาย
จะไม่ได้ ไปร่วมทาง
ใจเล่า เป็นใจไหน? ที่รัก
จงพักใจกับใจเราพลาง
เก็บออมรอมรับบ้าง
รักบาง บาง ของเราจะมั่นคงฯ
4 สิงหาคม 2548 14:51 น.
นิติ
หลงความเป็นไทในตัวเธอ
อยากเจอสักครั้งถ้าเป็นได้
คือเธอ เป็นเธอ คนไกล
คนใหม่ที่ใจอาจไม่รู้ใจ
ฉันเป็นไทในตัวฉันเอง
ไม่มีบทเพลงเสรีภาพใดได้
บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป
ทุกวันวัยใหม่-เก่า ที่เรามา
ไทชีวิตของเธอคงน่าค้น
หาความคน ขุ่นต่างขอบฟ้า
ชีวิตเรา มันเหงาสุข-ธรรมดา
เรียนรู้ว่ารู้จักเธอ รู้จักเราฯ
4 สิงหาคม 2548 14:33 น.
นิติ
ไม่รู้อยู่หลายครั้ง
ว่าเธอยังมอบโอกาส
ทั้งที่ใจร้าย ลบฝันวาด
ทำลายบรรยากาศสุขเธอ
เธอ-คนมีเหตุผล
ฉันมันแค่คนชอบเพ้อ
ใจลอยไป ใจละเมอ
ว่ามีเธอ เธอ ตลอดมา
เหนืออารมณ์ที่ใคร่นั้น
เหนือความมันที่ใคร่เสน่หา
เหนือเมตตารัก-กรุณา
เหนือไปกว่า ความอ่อนแอ
อย่างไรล่ะ ที่รัก
ตอบให้รู้จัก ท่องแท้
อย่าตัดรอนแล้วรังแก
โปรดแน่วแน่ในรักเรา
เหนือใจดวงนั้นที่โกรธ
เหนือด้านละโมภก่นเศร้า
ให้เหนือ ยิ่งกว่าเหนือความเหงา
บ้างทีรักเรา คงมั่นคงฯ
4 สิงหาคม 2548 14:22 น.
นิติ
เราไปกันกับเธอ
ไปทุกที ทุกเวลาที่เธอคิดถึง
ทะเล
ภูเขา
ห้องน้ำ
ดาวดึงส์
เรายังอยู่เธอไม่เคยไกล
ไปนั่งรถเล่นบนถนนสายรุ้ง
หรือคลอเคลีย ยุ่ง ยุ่ง ไปกันตามฝัน
นั่งตากฝนทนหนาว เศร้า มัน
ฝนตกที่ฉันเหงา ไม่รู้เธอเหงาหรือเปล่า
ฉันไป-อยู่-ข้างเคียงเธอทุกที
อาจไม่ใช่อินทรีย์เผาผลาญ
อาจไม่ใจสิ่งแทนใจ วันต้องการ
อาจไม่มีคำหวาน ให้ล้อลม
เท่าที่ฉันให้ได้คือความคิดถึง
ผ่านออก-เข้า เท่าที่ฉันมีชีวิตให้เธอฯ