13 กรกฎาคม 2545 14:06 น.
นาฬิกาหัดเดิน
รู้ดีว่าไม่มีหวัง
ในเมื่อใจทั้งดวงของเธอยังมีแต่เขา
สายตาที่มองฉันนั้นว่างเปล่า
มีแต่เงาของเขาในดวงตา
รู้แล้ว..เธอยังลืมไม่ได้
ฉันยังไม่ใช่ คนที่เธอมองหา
ไม่ดีพอ ที่จะลบภาพความทรงจำที่ผ่านมา
เขายังคงมีค่า ยิ่งกว่าใคร
เธอยังจม อยู่กับภาพเก่าๆ
ที่มีแต่ความเศร้า รอยหม่นไหม้
แต่เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อเธอไม่ยอมเปิดใจ.ให้ใครก้าวเข้ามา
11 กรกฎาคม 2545 14:08 น.
นาฬิกาหัดเดิน
คิดถึงเธอมากนะรู้มั้ย
ทุกๆลมหายใจเข้าออกของคนๆนี้
ยังเก็บภาพความทรงจำเธอไว้ทุกวินาที
ทุกห้องหัวใจที่มีเป็นของเธอ
แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่
เธอยังเป็นภาพที่งดงามในจิตใจฉันเสมอ
เธอคงลืมฉัน....เพราะเวลาเนิ่นนานที่ไม่พบเจอ
แต่ขอให้รับรู้ไว้เสมอ ว่ายังมีใครคนหนึ่ง รักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง
9 กรกฎาคม 2545 07:25 น.
นาฬิกาหัดเดิน
กาลเวลาของความผูกพัน
เธออาจเห็นมันไม่มีค่า
แต่ไม่มีสักเสี้ยวของกาลเวลา
ที่ฉันไม่เห็นคุณค่าในตัวเธอ