22 มิถุนายน 2545 08:45 น.
นาฬิกาหัดเดิน
ใจคนมันต่างกัน
บางคนคงมั่นกับใครคนหนึ่งอยู่ได้
แต่บางคนไม่มีเลยความจริงใจ
ใจคนไม่เหมือนกันยังไง เธอคงรู้ดี
เพราะความที่ใจคนต่าง
จึงแยกทาง ย้ายไปคนละที่
เธอไป..เพื่อให้ความไม่จริงใจกับคนที่คิดว่าเธอดี
แต่ฉันกลับยืดหยัดอยู่ตรงนี้..รอความจริงใจที่ไม่เคยมีของเธอ
22 มิถุนายน 2545 08:35 น.
นาฬิกาหัดเดิน
เมื่อเธอเป็นใครที่เอื้อมไม่ถึง
แม้จะพยามดึงก็คงไม่ได้
เหมือนดอกไม้ข้างก้อนหินไร้หัวใจ
ไม่เคยรู้สึกอะไร...แม้มีใครข้างกายที่รักเธอ
20 มิถุนายน 2545 17:03 น.
นาฬิกาหัดเดิน
ถึงเธอจะแสดงออกว่ารัก
แต่จะให้ทึกทักเอาเองก็ไม่ได้
ฉันน่ะเป็นผู้หญิงมียางอาย
จะพูดได้ไงว่าเธอมีใจ และรู้สึกดีดี
อยากให้เธอยืนยันว่ารักลงไป
ฉันจะได้มั่นใจมากกว่านี้
ว่าความรู้สึกของฉันกับความรู้สึกที่เธอมี
มันเป็นความรู้สึกรักที่ ตรงกัน
20 มิถุนายน 2545 17:02 น.
นาฬิกาหัดเดิน
ไม่รู้จะเป็นอย่างไรถ้าขาดเธอ
คงได้แต่พร่ำเพ้อละเมอฝัน
เหมือนค่ำคืนที่ฟ้าไร้แสงจันทร์
คงอ้างว้างหวาดหวั่นและเดียวดาย
เพราะเธอคือคนสำคัญ
ชีวิตฉันก็มีแค่เธอเป็นความหมาย
ขาดเธอหนึ่งคนคงเหมือนขาดอะไรมากมาย
แล้วจะขาดเธอได้อย่างไร ..ในเมื่อลมหายใจฉันคือเธอ
20 มิถุนายน 2545 17:00 น.
นาฬิกาหัดเดิน
ถ้าเธอไม่เคยคิดจะรักกัน
ก็อย่าทำดีให้ฉันหวั่นไหว
อย่าอ่อนโยนกับฉันให้มากมาย
เพราะมันทำให้ฝันใฝ่ ..คิดไปเอง