13 กรกฎาคม 2545 14:06 น.
นาฬิกาหัดเดิน
รู้ดีว่าไม่มีหวัง
ในเมื่อใจทั้งดวงของเธอยังมีแต่เขา
สายตาที่มองฉันนั้นว่างเปล่า
มีแต่เงาของเขาในดวงตา
รู้แล้ว..เธอยังลืมไม่ได้
ฉันยังไม่ใช่ คนที่เธอมองหา
ไม่ดีพอ ที่จะลบภาพความทรงจำที่ผ่านมา
เขายังคงมีค่า ยิ่งกว่าใคร
เธอยังจม อยู่กับภาพเก่าๆ
ที่มีแต่ความเศร้า รอยหม่นไหม้
แต่เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อเธอไม่ยอมเปิดใจ.ให้ใครก้าวเข้ามา
11 กรกฎาคม 2545 14:08 น.
นาฬิกาหัดเดิน
คิดถึงเธอมากนะรู้มั้ย
ทุกๆลมหายใจเข้าออกของคนๆนี้
ยังเก็บภาพความทรงจำเธอไว้ทุกวินาที
ทุกห้องหัวใจที่มีเป็นของเธอ
แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่
เธอยังเป็นภาพที่งดงามในจิตใจฉันเสมอ
เธอคงลืมฉัน....เพราะเวลาเนิ่นนานที่ไม่พบเจอ
แต่ขอให้รับรู้ไว้เสมอ ว่ายังมีใครคนหนึ่ง รักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง
9 กรกฎาคม 2545 07:25 น.
นาฬิกาหัดเดิน
กาลเวลาของความผูกพัน
เธออาจเห็นมันไม่มีค่า
แต่ไม่มีสักเสี้ยวของกาลเวลา
ที่ฉันไม่เห็นคุณค่าในตัวเธอ
29 มิถุนายน 2545 13:08 น.
นาฬิกาหัดเดิน
รู้สึกมากกว่าที่เธอคิด
แต่ไม่มีสิทธิ์บอกเธอด้วยคำไหน
ปล่อยคำถามเป็นคำถามในหัวใจ
จนคำตอบกลืนหายไป อย่างเงียบงัน
เนิ่นนานแค่ไหนก็ยังอยู่
ขณะที่เธอปล่อยความไม่รู้ทำร้ายฉัน
สายตาที่เห็น..ที่บอกว่าเราเป็นเพียงเพื่อนกัน
ยิ่งเธอวางใจเชื่อมั่น..ฉันยิ่งละอาย
แน่ใจว่ารักเธออย่างเปี่ยมล้น
จึงยอมอยู่อย่างคนไม่มีความหมาย
ขอเพียงเธอเห็นฉันบ้าง..คนข้างกาย
มีความหมายแค่ไหนไม่สำคัญ
25 มิถุนายน 2545 23:01 น.
นาฬิกาหัดเดิน
คิดถึงคนบางคนที่อยู่ไกล
ทำไมเงียบไปอย่างนี้
ใจร้าย ใจดำ สิ้นดี
หรือว่าไม่เคยมี เยื่อใย
เป็นห่วงคนทางนี้บ้างหรือปล่าว
ปล่อยให้เหงาจนปวดร้าวรู้บ้างไหม
ถ้าจริงแล้ว เธอไม่มีเยื่อใย
น่าจะยืนยันไป ว่าตัดรอน
หน้าส่วนตัว
886
