9 กันยายน 2545 15:02 น.
นาฬิกาทราย
พายุพัดโหมกระหน่ำซ้ำ...ซ้ำ
เกลียวคลื่นริมฝั่งถั่งโถม
เปลือกหอยลอยน้ำตามดินโคลน
คล้ายถูกโยนทอดทิ้งริมหาดทราย
แตกกระสานซ่านเซ่นเป็นชิ้นเล็ก
ผสมเกร็ดเม็ดทรายหาดทรายขาว
สะท้อนแสงตะวันฉายแลวับวาว
ประดุจดาวหนึ่งดวงในดวงใจ
อาทิตย์เริ่มลอยคล้อยต่ำฟ้าสลัว
ใจระรัวมัวห่วงตะวันฉาย
ป่านฉะนี้เปลี่ยวเหงาทั้งใจกาย
ทำอย่างไรจะได้กลับคืนดี....
ฝากสายลมพรมพลิ้วปลิวไสว
ฝากห่วงใยด้วยใจของพี่นี้
ฝากความรักอาทรด้วยวจี
ฝากให้ถึงคนดีแสนห่วงใย
ถึงตัวไกลใจใกล้ไม่รู้จบ
ตะวันชิงพลบลับลาอย่าลาหาย
ฟ้ามืดครึ้มลมฝนมีกลับกลาย
ขอวันใหม่กลับคืนมาดังเดิม
ให้เมฆหมอกที่ปกปิดดาวสดใส
ลับเลือนไปเปิดใจของเราสอง
ดาราฉายเด่นประกายยามแลมอง
ดุจแสงทองแห่งรักภายในใจ.....
8 กันยายน 2545 17:55 น.
นาฬิกาทราย
เธอคือคนห่วงใยที่ปลายฝัน
เธอคือใครคนนั้นที่หวั่นไหว
เธอคือคนที่ฉันรักอย่างจริงใจ
เธอคือคนในใจเพียงผู้เดียว
อยากมีเธออยู่เรียงเคียงข้างฝัน
อยากมีเธออยู่คู่กันทุกความหมาย
อยากมีเธออยู่แนบชิดใจกาย
เธอคือลมหายใจที่ฉันมี.......
8 กันยายน 2545 17:41 น.
นาฬิกาทราย
นอนเงียบเงียบกึ่งกลางทางชายหาด
นึกภาพวาดเราสองเคียงข้างฝัน
ชมหมู่ดาวพราวแสงเปล่งประชัน
รู้ไหมฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
ทะเลดาวงามงดเกินคาดคิด
ในใจคิดนึกถึงเธอเสมอ
อยากอยู่เรียงเคียงข้างใฝ่ละเมอ
อยากพบเจอจนสั่นหวั่นไหวใจ
เสียงคลื่นลมเห่กล่อมสะท้อนจิต
ในใจคิดนึกถึงเพลงกล่อมขวัญ
เสียงเพลงครวญเคียงคู่ขานรับกัน
แล้วชมจันทร์อยู่เรียงเคียงข้างดาว
แลเห็นน้ำทะเลซัดพัดหาดทราย
เป็นประกายฟูฟ่องซึมซับผ่าน
ไหลซึมลึกถึงห้วงดวงใจนาน
กาลผันผ่านเท่าไรไม่ลืมเลือน
ค่ำคืนนี้อยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ
เดินทางไกลในใจช่างสับสน
เฝ้าครุ่นคิดนึกถึงใครบางคน
คอยกังวลห่วงใยในใจเรา......
7 กันยายน 2545 11:38 น.
นาฬิกาทราย
เธอรู้มั้ย
เวลาที่คิดถึงใครบางคน
เวลาที่ความรักท้วมท้น
คนที่เราคิดถึงเค้าทำอะไร
เธอรู้มั้ย
เวลาที่ส่งความคิดถึงไปหาคนของหัวใจ
เวลาที่ความรักเดินทางไป
เค้าอยู่กับใครเวลานั้น
เธอรู้มั้ย
เวลาที่มอบความรักและความฝัน
กับคนที่คิดว่าเค้าจะห่วงใยกัน
เค้าจะรู้สึกแบบนั้นกับเราไหม
เธอรู้หรือเปล่า
กับวันที่เหงาในใจ
คนที่เราส่งความห่วงใยไปให้
เขาจะคิดถึงเราบ้างหรือไม่ ... ฉันไม่รู้เลย
7 กันยายน 2545 11:20 น.
นาฬิกาทราย
ในโลกที่วกวน
สับสนเหนื่อยล้า
วันนี้ตื่นลืมตา
พรุ่งนี้นิทราชั่วนิรันดร์
ในโลกที่วกวน
ใครเป็นคนกำหนดฝัน
ตัวเขาตัวเราหรือใครกัน
กับคืนวันที่หมุนไป
ในโลกที่วกวน
หลายครั้งหลายหนวุ่นวาย
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
หรืออาจเป็นเพราะใจไม่เข้มแข็งพอ