ความเอ๋ยความรัก เป็นที่ประจักษ์ ใคร่รู้ เป็นหนักหนา หากใครได้ ลิ้มเหมือน ต้องมนตรา มิอาจ ผาพาตน พ้นออกไป เมื่อพลัดพราก จากไกล เศร้าใจนัก เมื่อพบพักตร์ กลับกลาย ยิ้มไม่หาย เมื่อจากลา คิดถึง มิเคยคลาย ไม่มลาย รักนี้ นิรัดร์เอย ขอคำแนะนำด้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ^^
หน้าส่วนตัว
1459
