11 ธันวาคม 2546 16:27 น.
นาวี นาวา
ก็แค่อยากบอกว่าคิดถึง
และเธอก็ยังเป็นหนึ่งในความห่วงหา
ที่ผ่านมาไม่เคยลืมเลยสัญญา
และยังคงรักษามันเช่นเดิม
ขอยืนยันว่าไม่เปลี่ยนไป
ความรู้สึกที่มีให้เหมือนในที่แรกเริ่ม
อาจจะมีบ้างก็แค่มีมาเพิ่มเติม
และรอเธอประเดิมมาเปฺดใจ
ฉันไม่รู้ว่านานแค่ไหน
ที่เราสองห่างไกลกันแบบนี้
อาจจะนานเหลือเกินกับความหมางเมินที่เรามี
แม้วันนี้ไม่เพิ่มทวีแต่ก็ไม่มีท่าทีจะลบไป
ฉันเองรู้เพียงแค่ว่า
ทุกทุกวันนี้น้ำตายังคงรินไหล
เหตุผลเดียวง่ายง่ายแค่เธอมาลาจากไป
คือสาเหตุเดียวที่ทำให้เสียน้ำตา
วันนี้ฉันจึงได้รู้
ว่าความจริงที่มีอยู่คือความห่วงหา
ระยะทางห่างไกลเหมือนดินกับฟ้า
เหมือนรักฉันที่รอเวลาเธอเปิดใจ
11 ธันวาคม 2546 16:13 น.
นาวี นาวา
อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
หนูคิดถึงอ้อมกอดพ่อจังพ่อรู้ไหม
อยากเอาใบหน้าน้อยๆซบลงตรงไหล่
และนอนหลับไหลในอ้อมกอดใหญ่ๆให้อุ่นอิง
คิดถึง...คิดถึง...คิดถึงพ่อ
หนูไม่ได้แพ้แต่หนูท้อๆทุกสิ่ง
การรอคอยมันเนิ่นนานนานจับใจจริงจริง
อยากได้อุ่นไอที่เคยอิงอยากหลัยตานิ่งนิ่งให้อุ่นไอ
11 ธันวาคม 2546 15:56 น.
นาวี นาวา
ฉันรู้ตัวเองดี
ว่ากับเธอคนนี้ฉันเป็นได้แค่ไหน
คำว่ารักถ้าเอ่ยปากบอกคงง่ายไป
แบบฉันที่เป็นได้แค่เพื่อนของเธอ
ไม่อยากให้ตัวเองไปตีสนิท
กลัวความใกล้ชิดจะทำให้ใจพลั้งเผลอ
กลัวกระวนกระวายในวันที่ไม่ได้เจอ
กลัวว่าถ้าบอกรักเธอจะเสียเธอไป
ขอเป็นฝ่ายแอบมองอยู่แบบนี้
ขอเก็บความรู้สึกที่มีอย่างหวานไหว
ขอเก็บความรู้สึกที่มีในหัวใจ
ขอเก็บเอาไว้รอวันเธอหันมอง
ปล่อยหัวใจเธอให้หยุดพัก
และรอรับที่จักเลิกโหยไห้
ฉันจะใช้รักที่มีในหัวใจ
เยียวยารักษาให้เธอหายดี
และหากเธอหายแล้วในวันหนึ่ง
และเธอพึงอยากไปไหนสักที่
อยากไปหารักที่เธอปรารถนาจะมี
ฉันก็ไม่ยื้อคนดีหากคิดดีแล้วก็จะไป
11 ธันวาคม 2546 15:30 น.
นาวี นาวา
ฝนซา............เวลาบ่าย
ฉันแอบป้าย........น้ำตาที่พล่าไหล
ฝนร้าง...........ห่างฟ้าไป
น้ำตาไหล......ลงมาอีกครานึง
เวิ้งว้าง..........บนว่างเปล่า
เพลงลมเบา.........เกลาดีดสีซอซึ้ง
พร้อมใจ........ยังดื้อดึง
ยังคิดถึง...............เพียงแต่คนของใจ
ฝนจาง..........ห่างฟ้าแล้ว
เจ้าดอกแก้ว.........ชูช่อสวยสดใส
หมอกหนา....กระจายไอ
คนหม่นไหม้.........ก็ยังคงเดียวดาย
ถึงแม้..........ทุกอย่างเปลี่ยน
หรือหมุนเวียน......เปลี่ยนไปไม่ห่างหาย
สิ่งหนึ่ง.........ซึ่งคงไว้
คือหัวใจ................ที่ยังเป็นของเธอ
2 ธันวาคม 2546 10:56 น.
นาวี นาวา
เพราะความผูกพันเพราะมิตรภาพ
เพราะรอยยิ้มอิ่มอาบเปี่ยมความหมาย
เพราะเธอคือรักไม่เสื่อมคลาย
เพราะคนสุดท้ายเลือกแล้วคือเธอ
การกลับมาครั้งนี้มีความหมาย
เธอคือคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ
แม้ครั้งหนึ่งเธอจากไปไม่พบเจอ
แต่เธอก็ยังคือเธอคนของใจ
รักเธอรักด้วยหัวใจรัก
ทอถักรักด้วยความฝันใฝ่
แม้เหินห่างร้างลานานเท่าใด
แต่หัวใจยังอยู่มิรู้ลา
เพราะความผูกพันนั่นคือรัก
เพราะทอถักด้วยแรงสิเน่ห์หา
เพราะคงมั่นต่อรักและศรัทธา
เพราะเราคือชีวากันและกัน
เพราะสองใจสองดวงร่วมด้วยรัก
เพราะสองมือฟูมฟักรักร่วมฝัน
เพราะหัวใจสองดวงร่วมฝ่าฟัน
เพราะเธอเพราะฉันเพราะสองเรา
หน้าส่วนตัว
1337
