14 พฤษภาคม 2550 12:51 น.
นารีมีอำนาจ
มองจันทร์เสี้ยวเดียวดายที่ปลายฟ้า
ยามราตรีเหว่ว้านภาเหงา
ดวงดาราเปล่งแสงเพียงบางเบา
ใจคนเราจะปวดร้าวสักพียงใด
เพียงเสี้ยวจันทร์ท่านจะเห็นบ้างหรือเปล่า
ดาวใกล้ดับช่วยรับฟังฉันได้ไหม
นภาเหงาช่วยโอบกอดพออุ่นใจ
อยู่กับฉันตลอดไปในทุกคืน
เมื่อยามใดหัวใจฉันนั้นเศร้าโศก
ดูทั้งโลกโหดร้ายทำใจฝืน
แม้จันทร์พราวดาวพร่างฟ้านภาชื่น
ทนกล้ำกลืนมองให้สวยก็ป่วยการ
สุดแต่ฟ้าจะเมตตาและกำหนด
จะรันทดน้ำตาไหลใจร้าวฉาน
จะขอยอมทนเจ็บช้ำทรมาน
จะไม่ค้านถ้าชะตาจะพาไป
แต่จะขอประกาศก้องไว้ตรงนี้
จะเดินตามทางชีวีที่วาดไว้
ไปตามฝันให้สำเร็จสมดังใจ
ไม่ให้ใครมาบังคับจับขาเดิน
เพียงเสี้ยวจันทร์ท่านคงเห็นฉันบ้างแล้ว
แสงดาวแวววิบวับดูผิวเผิน
ท้องนภาฟ้ากระจ่างกลางเผนิญ
ขอเผชิญทุกสิ่งอย่างที่ขวางพลัน
ขอขอบคุณจันทร์ดวงดาวพราวฟ้ากว้าง
ชี้หนทางให้เดินต่อทอสิ่งฝัน
จะต้องทนสักเท่าไรก็ช่างมัน
เพราะวันนี้มีพวกท่านเป็นแรงใจ
......................................