27 มิถุนายน 2545 17:16 น.
นายเบบี้
น้ำ....ดิน
น้ำกับดิน ก็ยัง ไม่ยอมแพ้
ต้องช่วยแก้ ให้ฟ้า มาหาฉัน
ต้องอ้อนวอน คุณพี่ ดวงตะวัน
ช่วยกล่อมมัน ไอ้คุณฟ้า ลงมาที
พี่ตะวัน
พี่ตะวัน รับปาก ว่าช่วยได้
แต่ต้องให้ไอ้น้ำขึ้นไปหา
กลายเป็นเมฆ หมอกและฝน หล่นลงมา
เย้...เพื่อนข้ากลับมาแสนสุขใจ
( โปรดติดตามตอนต่อไป )
27 มิถุนายน 2545 17:04 น.
นายเบบี้
น้ำ ดิน ใกล้ชิด สนิทแน่น
ฟ้าห่าง แสนไกล ไม่แชเฉือน
เมื่อไหร่หนอ ฟ้าจะกลับ มาเยี่ยมเยือน
น้ำ ฟ้า ดิน เพื่อนรักกันดังเดิม
ฟ้า
ฟ้าก็บอก ถึงฉัน จะอยู่ห่าง
แต่ทุกอย่าง ฉันก็รับ รู้เสมอ
น้ำ และ ดิน ฉันไม่ทิ้ง จะโอบเธอ
ไอ้เพื่อนเกลอ ทั้งสอง อย่าหมองไป
(ติดตามตอนต่อไป.......)
26 มิถุนายน 2545 19:40 น.
นายเบบี้
ทิ้ง ทิ้งเสียความเศร้า
ทิ้ง ขว้างไปความเหงา
มา มาเริ่มวันใหม่ นะเรา
ลืม ลืมความปวดร้าวมันไป
มา มาเริ่ม ต้นใหม่
เอา เอาใจฮึดสู้
ท้อ ท้อถอย ไม่กล้าอยู่
เราสู้ เรากล้าท้ามัน
26 มิถุนายน 2545 19:38 น.
นายเบบี้
ทิ้ง ทิ้งเสียความเศร้า
ทิ้ง ขว้างไปความเหงา
มา มาเริ่มวันใหม่ นะเรา
ลืม ลืมความปวดร้าวมันไป
มา มาเริ่ม ต้นใหม่
เอา เอาใจฮึดสู้
ท้อ ท้อถอย ไม่กล้าอยู่
เราสู้ เรากล้าถ้ามัน
26 มิถุนายน 2545 18:23 น.
นายเบบี้
คิดเหรอกับคำว่าขอโทษ
จะทำให้ความโกรธฉันจางหาย
ต่อให้แผ่นดิน ผืนฟ้าแทบมลาย
จนฉันกลายเป็นเถ้าไป ฉันไม่ยอม
เธอมั่นใจใช่ไหมกับคำพูด
ฉันไม่ได้ดูถูกแต่สงสัย
ว่าที่ออกจากปากเธอ เธอแน่ใจ
ไม่ทำให้ใจฉัน ต้องร้าวรอน