27 กุมภาพันธ์ 2548 16:25 น.
นายอสูรน้อย
แดดอ่อนอ่อนตอนบ่ายหลังกินอิ่ม มานั่งพิมพ์งานต่อตามหน้าที่
แต่อาการง่วงหงาวเข้าโจมตี เป็นทุกทีที่อิ่มง่วงอยากนอน
แต่เกรงใจงานยังขว้างตรงหน้า เดี๋ยวจะช้าโดนว่าให้ศรีพร
ง่วงก็ง่วงกลับไปขอลงนอน เลยแต่กลอนเผื่อใครจะง่วงตาม
25 กุมภาพันธ์ 2548 12:48 น.
นายอสูรน้อย
เหตุผลของใจที่เป็นอยู่
ยังไม่รู้เลือกอะไรอย่างไงได้
ขวาก็ทางซ้ายก็มีทำอย่างไง
เรื่องหัวใจช่างเหลือจะคาดเดา
เลือกไปแล้วกลัวเสียใจในภายหลัง
ได้ไม่อย่างใจคิดจะต้องเศร้า
เลือกทางใดก็ต้องเลือกอยู่ดีเรา
แล้วจะเดาทางไหนอะไรดี
25 กุมภาพันธ์ 2548 12:47 น.
นายอสูรน้อย
เหตุผลของใจที่เป็นอยู่
ยังไม่รู้เลือกอะไรอย่างไงได้
ขวาก็ทางซ้ายก็มีทำอย่างไง
เรื่องหัวใจช่างเหลือจะคาดเดา
เลือกไปแล้วกลัวเสียใจในภายหลัง
ได้ไม่อย่างใจคิดจะต้องเศร้า
เลือกทางใดก็ต้องเลือกอยู่ดีเรา
แล้วจะเดาทางไหนอะไรดี
22 กุมภาพันธ์ 2548 11:37 น.
นายอสูรน้อย
บรรยายโศกทุกข์โศกวิโยคลึก
เสียงสะอึกสอื้นไห้รำพันหา
พิลาปใคร่คร่ำครวญพรรณนา
พิฆาตาสิ้นแล้วแก้วดวงใจ
ชลนัยไหลรินเพี้ยงวสันต์
เศร้าโศกันต์ตราลึกบ่เลือนหาย
นริเสียงสำเนียงใดบ่ผิได้
เสียงร่ำไห้กลบกลืนสะอื้นฟัง
(เดี๋ยวมาแต่งต่อยังไม่เสร็จ)
20 กุมภาพันธ์ 2548 10:42 น.
นายอสูรน้อย
แม้ใครมองไร้ค่าไม่ต้องการ
ยังดูหวานประดับทางให้สดใส
หากไม่มีเจ้าทางคงจืดใจ
มีเจ้าให้ทางสุขผ่านไปมา
เป็นวิถีทางผ่านที่คนชอบ
ประดับขอบข้างทางปรารถนา
ให้คนชื่นสดใจเปรมปรีดา
ไม่ไร้ค่าดอกไม้ริมทางเอ๋ย
หน้าส่วนตัว
2032
