30 มกราคม 2548 09:49 น.
นายอสูรน้อย
จำใจจากโอ้ จำลา
พี่จบการศึกษา คลาดแคล้ว
เคยเรียนร่วมกันมา ถึงสี่ พี่แฮ
ยามพี่จากไปแล้ว อย่าได้ลืมเลือน
30 มกราคม 2548 09:45 น.
นายอสูรน้อย
ดาวปลายฟ้ากระซิบถามดวงจันทร์เจ้า
เป็นไงเล่าสบายดีอยู่ใช่ไหม
นอนกลางวันตื่นกลางคืนฉันห่วงใย
ไม่สบายใครเล่าเขาดูแล
ดาวดวงนี้ทำหน้าที่แค่เป็นห่วง
ไม่อาจหวงขีดกันใครแยแส่
จันทร์เจ้าขอใจจันทร์อย่าให้แพ้
ปลายฟ้าแลมาบ้างนะคนดี
30 มกราคม 2548 09:36 น.
นายอสูรน้อย
เมาเหล้าตื่นมาก็สร่างเหล้า
มันมึ่นเมาชั่วคราวเดี๋ยวก็หาย
ไม่ถึงหมอไม่ฉีดยาไม่ถึงตาย
ดื่มสบายหายได้ไม่ยากเย็น
เมารักสิทีเดียวไม่สร่างหาย
ทำเกือบตายหลับฟื้นตื่นยังเห็น
อาการหนักเจ็บซายซึมลึกเข้าเอ็น
ให้ร้อยเย็นเข็ญใจอาลัยกลืน
30 มกราคม 2548 09:26 น.
นายอสูรน้อย
ผิดด้วยเหรอที่เกิดมาอ่อนไหว
ผิดที่ใครใครทำเป็นแบบนี้
ผิดใช่ไหมรักเขาเราไม่ดี
ผิดหรือที่เป็นคนที่อ่อนแอ
ผิดอะไรทำไมรักไม่ได้
ผิดจนเจ็บเจ็บใจที่ต้องแพ้
ผิดเพราะรักใช่ไหมเขาไม่แคร์
ผิดเพราะแส่หาเรื่องมีรักเอ๋ย
23 มกราคม 2548 11:31 น.
นายอสูรน้อย
อย่ามารักถ้าไม่แน่ใจในรัก
อย่าสมัครรับรักจะร้องไห้
อย่ามาทักรักเล่นจะปวดใจ
อย่ารักใครถ้ายังไม่เข้าใจพอ
อย่ามองโลกของรักดีเกินไป
อย่าหลงใหลมายาที่ลวงล่อ
อย่าเผลอใจคิดให้ดีก่อนสร้างก่อ
อย่าย่อท้อถ้ามีแล้วต่อให้ดี