31 ตุลาคม 2547 09:12 น.
นายอสูรน้อย
เป็นอสูรใจน้อยขี้น้อยใจ
ใครเข้าใจอสูรน้อยอย่างผมบ้าง
อาจไม่ดีเพรียบพร้อมไปทุกอย่าง
อย่าทิ้งขว้างอสูรน้อยขี้น้อยใจ
ไม่ใช่มารใจร้ายเหมือนใครเขา
มีแต่เหงาหัวใจอยู่มิวาย
ความบริสุทธิ์มีอยู่เต็มใจ
อย่าใจร้ายทำลายอสูรเลย .... น่ะครับผม
....รับอสูรน้อยไปเลี้ยงดูเล่นซักตัวน่ะครับผม
30 ตุลาคม 2547 12:46 น.
นายอสูรน้อย
มีความรักรู้ดีว่ามีทุกข์
ความสนุกปลุกใจให้ฝันหา
มีความสุขปนเปื้อนคาบน้ำตา
ปต่ยังพาใจฝันไม่หวั่นตรม
มีคสามรักสมใจนั่นคงยาก
ขวากหนามมากหวังรักเพียงลมลม
มีความรักโชคช่วยคงสุขสม
ได้จับผมอยู่มือพาสุขใจ
30 ตุลาคม 2547 12:32 น.
นายอสูรน้อย
ความอ่อนแออ่อนไหวและใจอ่อน
เป็นดั่งก้อนเนื้อร้ายเกาะติดร่าง
ใครเข้ามาจี่จุดเข้าถูกทาง
ทิ่มแท่งกลางหัวใจแย่ทุกที
มาให้หวังทั้งที่รู้ว่าไม่ได้
เจ็บปวดใจใครเขาเห็นใจนี่
เราก้เป็นของเราอยู่อย่างนี้
แล้วกี่ทีที่เราจะรู้จำ
30 ตุลาคม 2547 12:26 น.
นายอสูรน้อย
ความอ่อนไหวกับใครคนหนึ่งนั้น
แค่ผ่านผันเข้ามาเก็บไปคิด
ฝันไปไกลทั้งที่รู้ไม่มีสิทธิ์
เขาไม่คิดอย่างเราหรอกทำใจ
เขาเห็นเราแค่คนเคยรู้จัก
ไม่อาจรักเป็นจริงอย่างหวังได้
มีแต่เราเฝ้าฝันละเมอไป
เจียมหัวใจไว้บางรักษาตัว
30 ตุลาคม 2547 10:08 น.
นายอสูรน้อย
สวัสดียามเช้าตื่นจากฝัน
พบตะวันทอแสงแรงความหวัง
เหนื่อยเมื่อวานตื่นขึ้นฟื้นกำลัง
หวังอย่างหวังไปนานคงพบมัน
อรุณทองส่องแสงแดงขอบฟ้า
พสุธาทั่วพื้นยังมีฝัน
ขอให้ลุกขึ้นสู้เข้าฝ่าฟัน
แล้วสักวันฝันนั้นก็เป็นจริง
ขอเป็นหนึ่งแรงใจที่มอบให้
กำลังใจน้อยน้อยสู้ทุกสิ่ง
ขอให้ฝันต่อไปอย่าหยุดนิ่ง
ตั้งใจจริงสิ่งหวังคงได้มา
แม้วันนี้จะแพ้ขออย่าท้อ
จงไปต่อก่อฝันวันข้างหน้า
ทำวันนี้ใด้ดีที่สุดน่ะ
ให้มีค่าชีวิตบนโลกา
...............................................ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้น่ะครับผม
หน้าส่วนตัว
1164
