7 พฤศจิกายน 2547 15:16 น.
นายอสูรน้อย
เพราะโลกนี้มีนายแค่คนเดียว
เป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนท่องไปทุกที่
คิดถึงนายจากกันไปหลายปี
ไปได้ดีมีสุขหรืออย่างไร
ส่งข่าวครามเล่าเรื่องให้ฟังบ้าง
คนละทางอยู่ไกลยังรอได้
มีเวลาแวะมาจะได้ไหม
ลืมกันไปวันใดละน่าดู
6 พฤศจิกายน 2547 11:07 น.
นายอสูรน้อย
อย่าเห็นฉันเป็นเช่นตุ๊กตา
มีคุณค่าบางเวลายามเธอเหงา
ยามมีอื่นรื่นฤดีเขาลืมเรา
ยามเธอเศร้าเราเป็นยารักษาใจ
ฉันเป็นได้เท่านี้เองอย่างงั้นหรือ
ฉันมันซื่อขืนใจคงไม่ไหว
ตุ๊กตาอย่างฉันมีหัวใจ
ทำอะไรคิดถึงใจบางน่ะคนดี
6 พฤศจิกายน 2547 11:01 น.
นายอสูรน้อย
จะห่วงไปทำไม จะหึงไปทำไม
เมื่อเธอไม่ได้รักฉันจริง
บอกรักมาฉันไม่เชื่อว่าไม่ทิ้ง
เธอกรอกกลิ้งมีฉันแค่เวลาว่าง
พอมีใครก็เป็นส่วนที่เกิน
เธอเพลิดเพลินคนอย่างฉันยอมหลีกทาง
ไม่เห็นค่าอะไรมองเมินหมาง
คนอย่างฉันมีค่าบางเวลา
6 พฤศจิกายน 2547 10:52 น.
นายอสูรน้อย
ดาวดวงน้อยคอยจันทร์อยู่บนฟ้า
รอเวลาจันทน์มาทอส่องแสง
คืนนี้เหงาจันทร์ไม่มาเหมือนจันทร์แกล้ง
โปรดแสดงแฝงกายจงออกมา
ดาวรอจันทร์ทุกคืนค่ำจันทร์รู้ไหม
กลัวจันทร์ไปห่วงใยอื่นข้างหน้า
อย่าตัดรอนอ่อนใจน่ะจันทร์น่ะ
ดวงดาราอย่างข้ามีแต่จันทร์
5 พฤศจิกายน 2547 14:44 น.
นายอสูรน้อย
คืนนั้นเองเป็นเธอนั้นใช่ไหม
อยู่กับใครฉันเห็นไปกับเขา
ดูเธอเป็นสุขนักยิ่งกว่าเรา
หรือสวมเขาให้แล้วแก่ฉันมา
บอกมาเถิดว่าใครไม่ว่าหรอก
อยากจะบอกเลิกมาก็ไม่ว่า
แต่อย่าทำฉันเหมือนกับลา
ไม่มีค่าทำกันมันเกินไป