13 พฤศจิกายน 2547 15:39 น.
นายอสูรน้อย
กลีบกุหลาบโรยรายท่วมทางเดิน
เหมือนเชื้อเชิญชวนชักให้ลองหา
ลองมีรักลืมเปลี่ยวดูสักครา
รสซาบซ่าน้าน่าลอง
เหมือนดอกไม้หลอกล่อแมลงมา
สิ้นชีวาเพราะกิเลสมาครอบครอง
มีรักแล้วคิดฝันใจลำพอง
สุดท้ายต้องร้องไห้ไปทุกราย
13 พฤศจิกายน 2547 15:24 น.
นายอสูรน้อย
เก็บหัวใจใส่ตู้ล็อกกุญแจ
ไม่เจอแน่รักแท้ที่ตามหา
ปวดมาเยอะเจ็บมามากจนเจนตา
เหมือนคนบ้าลารักพอกันที
หันมารักตัวเองบางดีกว่า
ดูมีค่ากว่าใครที่ไหนนี่
ตนรักตนไม่หม่นหมองช้ำชี วี
อย่ามีใจรักใครเขาอีกเลย
7 พฤศจิกายน 2547 15:32 น.
นายอสูรน้อย
นอนไม่หลับคิดถึงคนเคยรัก
ก่อนจะหักห่างหายไปจากที่
เคยอยู่ร่วมนอนเคียงกลับไม่มี
ทุกวันนี้ทำใจไม่ได้เลย
ไม่พอใจอะไรไม่ยอมบอก
หรือแกล้งหลอกบอกรักแล้วเมินเฉย
ฉันรักเธอแต่ต้องทนความเฉยเมย
มาบอกเคยรักฉันบ้างไหมเธอ
7 พฤศจิกายน 2547 15:28 น.
นายอสูรน้อย
ส่งข้อความตามยามทุกเวลา
คิดถึงน่ะตอนตื่นส่งมาให้
เวลาเที่ยงกินข้าวก็ส่งไป
ว่าห่วงใยส่งให้อีกซักที่
สุริยาลาฟ้าพระจันทร์ส่อง
ถึงสองทุ่มส่งมายามราตรี
ก่อนจะนอนบอกลาให้ฝันดี
แล้วพรุ่งนี้ส่งให้อีกเหมือนเดิม
7 พฤศจิกายน 2547 15:24 น.
นายอสูรน้อย
เธอคนเดียวที่มีค่ากว่าใคร ใคร
เธอคนเดียวที่ใจที่ฉันมี
เธอคนเดียวที่รอคือคนนี้
เธอคนดีของฉันที่รอ
เธอคนเดียวไม่รอมีใครอื่น
เธอคนคืนความฝันที่ฉันขอ
เธอคนเดียวคนนี้ไม่มีต่อ
เธอละหน้อพอใจฉันหรือยัง
หน้าส่วนตัว
930
