รู้ตัวดี...ว่ามีไม่พอ

นายหมึกซึม

...หลายครั้งของความรู้สึก ที่ยังมีความรักยังวนเวียนอยู่ไม่ห่างกาย  นานแล้ว...
นานแล้ว...ที่ได้รู้จักเธอ มันอาจจะเป็นเวลายาวนานที่รวดเร็วที่สุด ที่ได้รู้จักความรัก ในมุมมองหนึ่ง...กับความเงียบเหงาที่ตัวฉันมี  ของคำว่า " แอบรัก "
ถ้าใครไม่เคยรู้จักคำนี้ ก็คงจะไม่รู้ถึงความผิดหวัง
คงจะไม่แคร์ใคร คงจะไม่รู้สึกท้อ  คงจะไม่รู้ค่าของการเฝ้ารอ อาจจะเป็นอย่างนั้น เธออาจจะเฟอร์เฟก เกินไปก็ได้

เธอจะรู้ไหม ว่ามีคนไม่กี่คนที่มีโอกาสรู้จักกัน เธอกับฉันก็อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่โอกาสที่ฉันมี จะเรียกว่าแทบไม่มีเลยก็ได้นั้น ฉันอยากจะพูดคุยกับเธอ อยากจะไปทักเธอ แต่ก็ไม่รู้เป็นอย่างไร มันก็ไม่กล้า ความมั่นใจที่เคยมี มันหายไปไหนหมด
...บางครั้งก็เห็นเธอเดินกับชายอื่น เล่นกับชายอื่น ก็รู้สึกหึง แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์ เราบังคับการกระทำ บังคับใจใครไม่ได้
แต่ในอีกอารมภ์ ก็เจ็บใจลึกๆ ว่าทำไม เราทำอย่างเขาไม่ได้ เล่นกับเขาอย่างนี้ไม่ได้เลยเหรอไง ทั้งทั้งที่เราก็มีโอกาส มากกว่าเขาเสียอีก

หรือเป็นเพราะเราที่ไม่กล้าเอง ไม่ยอมทักเขาก่อน ไม่ยอกพูดกับเขา เล่นกับเขา

หรือเป็นเพราะเราไม่รู้ว่าเขา มีคนอื่นอยู่แล้ว ก่อนที่จะรู้จักเรา

หรือเป็นเพราะเขาคนนั้น เรียนก็เก่ง เล่นกีฬาก็ได้ ความสามารถรอบตัว แล้วยังหล่ออีกด้วย 
(ก็คือเหมาะกับเธอแหละ)

หรือเป็นเพราะเธอ เพียงแค่อยากหลอกใจเราเล่น ปั่นหัวไปวันวัน สนุกไปวันวัน
อาจจะเป็นอย่างนั้น
หรือ.....คงเพราะว่าเรา " ยังไม่รู้ตัวดี ว่ามีไม่พอ "..