27 มิถุนายน 2548 15:44 น.
นายหมึกซึม
อยากจะเข้า ไปคุย ก็ไม่กล้า
อยากจะหัน มองหน้า ก็ไม่ไหว
อยากจะเดิน ไปหา ขาไม่ไป
อยากจะให้ หัวใจ เธอไปครอง
เคยส่งยิ้ม ไปแล้ว เธอไม่ตอบ
อยากจะมอบ หัวใจ ให้ไปสอง
อยากจะนั่ง ข้างเธอ ตามครรลอง
อยากจะมอง ให้เข้าลึก ถึงในใจ
อยากจะทำ ตัวใหม่ อีกสักคน
จะอดทน ความขลาด เอาทิ้งไหม
จะมองเธอ บอกรักเธอ แค่ในใจ
จะทำไง พูดในใจ แค่นี้เอง...
27 มิถุนายน 2548 12:53 น.
นายหมึกซึม
เสียงหัวเราะ เฮฮา จากชายหนุ่ม
คนชุมนุม ลุ่มหลง ยังสงสัย
คนแสดง ตลก เขาเป็นใคร
ทำอะไร เพื่อใคร เพราะเหตุใด
ได้คำตอบ จากเขา มันแปลกจิต
เสียงหัวเราะ คือชีวิต คิดผิดไหม
ความสุขสันต์ จากปาก ใครต่อใคร
ให้เขาได้ หัวเราะกัน พลันสุขใจ
เคยคิดไหม ในใจ ตัวตลก
มันโศกศก สุดเศร้า สักแค่ไหน
ใครว่าเขา สนาน อย่างใครใคร
แต่ในใจ ตรอมตรม สมอุรา
ถ้าช่วยได้ ก็ให้ ช่วยเขาหน่อย
โดยให้ถ้อย หัวเราะ อีกหรรษา
นำความทุกข์ มาให้ เขานำพา
สุขอุรา ทั้งตลก และคนมุง
20 มิถุนายน 2548 13:42 น.
นายหมึกซึม
วันอาทิตย์ เฝ้ารอ อยากเห็นหน้า
จะพูดจา อย่างไร ให้เธอสน
คิดถึงแต่ เรื่องเธอ ช่างน่ายล
คิดถึงคน ที่ไม่ ใช่ของเรา
วันจันทร์เฝ้า มองหา ว่าอยู่ไหน
มองหาไป เรื่อยเปื่อย ดั่งใจเขลา
คิดหรือใคร จะอยาก พบหน้าเรา
คิดแล้วเศร้า ตรอมตรม สมฤดี
วันอังคาร คอยฟัง เสียงหัวใจ
ทำอย่างไร ตัวฉัน ดูเสริมศรี
ให้เธอฟัง ใจฉัน ให้ด้วยดี
สุขเปรมปรี มีรัก สลักใจ
วันพุธเฝ้า รอให้ เธอยิ้มมา
สุขอุรา มากนัก ใจฝักใฝ่
ยิ้มให้ฉัน คนเดียว ไม่เหลียวใคร
แต่ทำไม เธอให้ใจ ใครหลายคน
วันพฤหัส เฝ้าคอย ใจไหวหวั่น
ถึงเธอนั้น มีใคร ฉันไม่สน
จะซื่อสัตย์ ภักดี มิเจือจล
จะเป็นคน ที่รักเธอ เสมอใคร
วันศุกร์เฝ้า รอคอย เธอมาหา
สุขใจหนา รอแต่ วันไหนไหน
รอจนท้อ รอแทบ จะขาดใจ
เพราะเธอมี ใครใหม่ ไม่กลับคืน
วันเสาร์เฝ้า คิดถึงเธอ ตลอดเวลา
อยากไปหา ใจเจ้า สิ่งใดฝืน
แม้รักเรา วันนี้ ไม่หวนคืน
จะยั่งยืน ความสัตย์ ตลอดกาล
วันอาทิตย์ เฝ้ารอ อยากเห็นหน้า
วันจันทร์เฝ้า มองหา ว่าอยู่ไหน
วันอังคาร คอยฟัง เสียงหัวใจ
วันพุธเฝ้า รอให้ เธอยิ้มมา
วันพฤหัส เฝ้าคอย ใจไหวหวั่น
วันศุกร์เฝ้า รอคอย เธอมาหา
วันเสาร์เฝ้า คิดถึงเธอ ตลอดเวลา
สุดท้ายวัน เวลา มีแต่เธอ...♥
15 มิถุนายน 2548 17:31 น.
นายหมึกซึม
มีเรื่องเล่า เน่าเน่า กระเซ้าจิต
ทำให้คิด ถึงวัน พระจันทร์หมอง
ไร้สิ้นแล้ว หนทาง ตามครรลอง
เมามัวหมอง มลาย สลายไป
มีอยู่ว่า ความรัก มาทักฉัน
ให้ชีวิต เรานั้น พลันสดใส
เข้ามาค้น เข้าหา ในหัวใจ
ให้ชีวิต ใครใคร ชื่นใจกัน
ได้รู้ว่า ความรัก ช่างสับสน
อีกต้องทน ขื่นขม มิสมสันต์
เมื่อแรกรัก มีแยก แตกต่างกัน
ทุกทุกวัน หาทางออก ของหัวใจ
ตอนนี้ล้า ข้าแล้ว ไม่เอารัก
แม้มาทัก มากล้น ไม่สดใส
ไม่เอาแล้ว มีรัก อย่างใครใคร
จะเก็บใจ ใส่กล่อง ไม่มองเลย
13 มิถุนายน 2548 17:02 น.
นายหมึกซึม
ทุกคนผ่าน การเดินทาง สร้างชีวิต
หากก้าวผิด พลาดพลั้ง ยังไม่สาย
สู้อดทน จนกว่า ชีวาวาย
จุดที่หมาย ย่อมได้ชม สมใจเรา
เดินตามทาง สร้างเอง ย่อมลำบาก
เรื่องยุ่งยาก ไม่เหมือนเช่น เส้นทางเก่า
เดินตามรอย เขานั้น ทุกข์บรรเทา
ก็เลือกเอา แต่ละทาง อย่างต้องการ
หน้าส่วนตัว
1006
