22 กรกฎาคม 2548 13:42 น.
นายหมึกซึม
เกลียดจริงจริง ใครใคร ห่วงใยจิต
ได้แต่คิด จะหวังหน้า จะหาผล
ใช้คำพูด สอดแทรก แลกใจคน
ใจลานลน เขาจับได้ ขายหน้าเอา
เกลียดจริงจริง คนเล่นลำ คำโกหก
คิดว่าคน มันโศกศก คงโง่เขลา
ครั้งสองครั้ง พอได้ พอทำเนา
เล่นกับเรา หลายครา น่าเหลือเกิน
โกหกได้ โดยตนเอง หน้าตาเฉย
พอพูดเลย อัตขัต ไม่ขัดเขิน
คิดว่าตน โกหกแล้ว คงเจริญ
เขาจะเมิน สิไม่ว่า อย่าหลงตน
10 กรกฎาคม 2548 10:03 น.
นายหมึกซึม
เขาว่ารัก แน่นัก ช่างหอมหวาน
เขาว่ารัก ดั่งน้ำตาล จากฟากฟ้า
เขาว่ารัก หอมหวาน ซ่านวิญญา
เขาว่ารัก เช่นมารยา ร้อยเล่มเกวียน
เขาว่ารัก หนักแน่น ดั่งแผ่นหิน
เขาว่ารัก เป็นแผ่นดิน สุดจะเขียน
เขาว่ารัก ดั่งเปลวไฟ ใช้หลอมเทียน
เขาว่ารัก พากเพียร เรียนรักไป
เขาว่ารัก สุดไกล ใกล้ขอบฟ้า
เขาว่ารัก ดั่งนภา อันยิ่งใหญ่
เขาว่ารัก เกิดได้ ในหัวใจ
เขาว่ารัก บอกใน หัวใจเธอ
เขาว่ารัก ดั่งน้ำผึ้ง ซึ้งผีเสื้อ
เขาว่ารัก คล้ายยาเบื่อ ฆ่าหนูเผลอ
เขาว่ารัก ฆ่าคนโง่ โม้จะเจอ
เขาว่ารัก รักว่าเธอ เมื่อเผลอใจ
8 กรกฎาคม 2548 18:23 น.
นายหมึกซึม
เปรียบใจคน ยโส และโอหัง
เปรียบได้ดั่ง เสือน้อย คอยพยอง
ว้าข้าเก่ง ใจนึก คึกลำพอง
คอยกัดกิน เพื่อนผอง ไม่มองใคร
ใครจะว่า เสือใหญ่ แต่ใจนึก
บ้างก็คึก นึกคง ยังสงสัย
ใหญ่ตัว ไม่ออก นอกพงไพร
ถ้าออกไป คงไม่ต่าง จากสัตว์คน
อยู่ในกรง กล่องแกลน แสนอึดอัด
อัตคัด ยิ่งยวดยัด ยิ่งขัดสน
เป็นสัตว์เลี้ยง แย่งยื้อ ในมือคน
เจ็บใจทน ร่ำร้อง ในห้องกรง
เป็นสัตว์เลี้ยง อยู่ใน เงื้อมมนุษย์
พยัคฆ์เสือ แสนสุดใจ ไร้พิษสง
เป็นเหมือนดั่ง แมวน้อย คอยข้างกรง
ไร้พิษสง จนหนทาง จากจรไกล
3 กรกฎาคม 2548 15:38 น.
นายหมึกซึม
อยากจะลา ชีวิต ที่เหลืออยู่
แต่จะขอ รอดู ให้รู้แน่
จะไม่ยอม ใครเขา ให้งอแง
ให้รู้ว่า ข้าก็แน่ ไม่เด็กไป
ทำอะไร เร็วกว่า ว่าลั้มหน้า
อะไรหวา ช้าเอง นะใช่ไหม
ขืนชักช้า เป็นเต่า อย่างใครใคร
ไม่ทันกิน คือใคร ไม่ฝึกปรือ
ทำอะไร ช้ากว่า ว่าโง่เง่า
อะไรเล่า คนไม่รู้ มันผิดหรือ
ยังมาหา ว่าข้า เป็นกระบือ
ให้ยึดถือว่าควายเหนงหน่ายจริง
ถ้าหากโง่ ก็ถูก ว่าตะหวาด
ว่าขี้ขลาด บ้างล่ะ ไอ้หน้าขิง
ว่าตัวข้า ไม่นิ่ง หยั่งกับลิง
แล้วตัวเอง ทำจริง หรือแค่มอง
ถ้าฉลาด มากมาก หากถูกเกลียด
ถึงไม่เบียด เบียนเขา ให้เศร้าหมอง
ยังจะถูก โกงกิน สิ้นใจปอง
ยังถูกมอง ว่าควาย หัวใจเรา
ยามพักผ่อน ก็หา ว่าขี้เกียจ
เป็นเสนียด จัญไร ในที่เขา
ยามทำงาน ก็ตาม ดั่งเป็นเงา
คิดว่าเขลา หรือไง ถึงได้ตาม
พอทำงาน ละเอียด ไม่ได้ส่ง
ทำจนปลง งานหนัก มักต้องหาม
ทำคล้ายเขา ก็หา ว่าลอกตาม
ไม่ได้ความ ไม่ได้เรื่อง เปลืองข้าวกิน
ทีหลังอย่า มาชี้นิ้ว จะได้ไหม
ถ้าจะทำ งานใด หวังทรัพย์สิน
อย่ามัวแต่ สั่งเขา มัวโกงกิน
เป็นอาจิณ ได้ชื่อใหม่ ไม่ได้ความ
27 มิถุนายน 2548 15:44 น.
นายหมึกซึม
อยากจะเข้า ไปคุย ก็ไม่กล้า
อยากจะหัน มองหน้า ก็ไม่ไหว
อยากจะเดิน ไปหา ขาไม่ไป
อยากจะให้ หัวใจ เธอไปครอง
เคยส่งยิ้ม ไปแล้ว เธอไม่ตอบ
อยากจะมอบ หัวใจ ให้ไปสอง
อยากจะนั่ง ข้างเธอ ตามครรลอง
อยากจะมอง ให้เข้าลึก ถึงในใจ
อยากจะทำ ตัวใหม่ อีกสักคน
จะอดทน ความขลาด เอาทิ้งไหม
จะมองเธอ บอกรักเธอ แค่ในใจ
จะทำไง พูดในใจ แค่นี้เอง...
หน้าส่วนตัว
6966
