ดีใจได้รางวัล สนุกกันละคราวนี้ เกิดมามีทั้งที ได้ร้องเพลงในเมืองหลวง เคยอยู่แต่บ้านนอก บ่เคยหลอกบ่เคยลวง คราวนี้คงมีดวง รับรางวัลไปร้องเพลง เอาไงล่ะทีนี้ เข้ากรุงศรีด้วยตัวเอง ไร้คนร่วมบรรเลง ไปคนเดียวเปลี่ยวเอกา ใครไหนอยากไปด้วย มาร่วมช่วยอย่าเฉยชา คนเดียวหัวหายนา สองคนร่วมเป็นเพื่อนเอย
รักเอยเคยคุ้นแต่หนไหน หัวใจจึงฝันใฝ่ลุ่มหลง รักเอยไยใครใคร่จำนง หัวใจจึงประสงค์ครอบครอง ฤๅรักหอมหวานปานน้ำผึ้ง ใจจึงซ่านซึ้งตอบสนอง ฤๅรักขื่นขมน้ำตานอง ใจจึงร่ำร้องยามร้างรา รักเล่ห์มิรู้จักถ่องแท้ รักแน่หรือแค่ใคร่ไห้หา รักเร่แค่ฉาบฉวยแต่ตา รักแท้คู่ควรค่ากลับกลาย ความรักสื่อสัมผัสล้ำลึก รู้สึกรักซึ้งซึ่งความหมาย ความรักซึมซาบซ่านทรวงกาย รู้สึกรักได้ด้วยดวงใจ เมื่อใดห่วงหาอาวรณ์นัก นั่นรักแน่แท้สิ้นสงสัย เมื่อใดอาทรแสนห่วงใย นั่นรักแน่ไซร้ คือ . . . รักจริง . . .
ด้วยรักนี้มีจริงยิ่งค่านัก คือรักของแม่มิแปรผัน ด้วยรักลูกแน่แม่ผูกพัน คือรักที่ยืนยันอย่างมั่นใจ เป็นรักไร้เงื่อนไขให้รับรู้ เป็นรักที่อุ้มชูรู้บ้างไหม เป็นรักที่อบอุ่นละมุนละไม เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ในจักรวาล