27 กรกฎาคม 2548 13:31 น.
นายสิบสาม
หลายอย่าง รุมเร้า
รู้สึกว่างเปล่า เหงา และวุ่นวาย
หลายอย่าง เหนื่อยแทบเป็นแทบตาย
แต่บางอย่างก็คล้ายจะเงียบงัน...
หลายสิ่ง เวียนวน อยู่ในความคิด
บางน้อยนิด ก็ทำให้ไหวหวั่น
หลายสิ่ง รวดร้าว โรมรัน
แล้วฉัน จะเดิน ไปทางใด...
เหน็ดเหนื่อยกาย ยังไม่พอ
ต้องทดท้อ ด้วยหรือใจ
เหน็บหนาว เร่าร้อน อย่างไร
ไม่รู้ อย่างไหน คือตัวตน...
ยิ้มร่า หัวเราะ เริงสุข
หรือทุกข์ โศกเศร้า สับสน
อาจเพราะหลายเรื่องราว อับจน
เหมือนมืดมน กลางแสงตะวัน...
คาดหวังมากไปหรือเปล่า
หรือเราสิ้นหวังแล้วนั่น
หรือใคร ใคร ใคร ใครกัน
ที่ทำฉัน เคว้งคว้าง ร้างลา...
พอเถอะพอ หยุดคิด
อย่าเพิ่มเติม แม้สักนิด เลยนะ
หยุดเถอะ พอแล้ว เลิกรา
ก่อนที่จะสายเกินกว่า
กลับมายังโลกความจริง...
หน้าส่วนตัว
1602
