18 สิงหาคม 2550 21:14 น.
นายรักษ์
เมืองอมรนอนคว่ำหงายใต้ฟ้าหม่น
นครคนล้นเมืองเรื่องหลากหลาย
แดดก็บ่นฝนก็ท่วมอ่วมอรทัย
เช้าค่ำสายบ่ายเย็นย่ำยินร่ำลือ
เช้ากี่หนคนตื่นหมดรถตื่นติด
ถามชีวิตคิดแข่งไปที่ไหนหรือ
ค่อยๆ ก้าวสาวช้าไว้มิได้ฤา
จะยึดถือมือแบกบ่าภาระใด
คนก็กดรถก็เบ่งตะเบ็งแข่ง
กระชากแรงแกร่งกว่าเขาเข้าวินไหน
ช้าหลบซ้ายเร็วป่ายขวาปาดหน้าไป
เสียงร้องไล่ตะเข้น้อยลอยเต็มเมือง
สองประตูสิบหน้าต่างยังว่างอยู่
ลองยืนดูสู้เบียดนิดหน้าซีดเหลือง
ใครบ่นแจมพี่แถมป้ายอย่าได้เคือง
เขื่องเจอเขื่องเรื่องไม่จบนับศพรอ
18 สิงหาคม 2550 16:22 น.
นายรักษ์
โอ้ละหนอ รอฝน จนเจียนสาย
พอฝนไป จึงได้ฤกษ์ เบิกฟ้าหมอง
แดดพราวน้ำ ฉ่ำพุ่ม ชุ่มแสงทอง
ตกแสงต้อง ระยิบย้อน สะท้อนแรง
ก่อนฝนมา ฟ้าร้อง ก้องแต่ดึก
นอนนึก ระทึกเสียง คอยเลี่ยงแสง
น้ำตานอง ร้องรื้น สะอื้นแรง
ใจโหยแห้ง แล้งรักต่อ ใครหนอทำ
เทลงเท สาดลงมา แม่ฟ้าร้าว
จะหยอกเย้า ตลกแต่ง แรงไปไหม
สายฟ้าฟาด ขาดแล้วหนอ พ่อหัวใจ
น้ำสายไหน จะเข้าแข่ง แรงน้ำตา
ฝนจนเช้า จันทร์ก็หนาว ดาวก็ท้อ
ไปแล้วไป ใคร่พบต่อ ค่อยเรียกหา
อาทิตย์หลบ สบช่วงหนึ่ง จึงจะมา
พี่ฝนจ๋า ข้อกราบขอ พอแล้ว ...ไป
วันนี้ร้อง สะอื้นไห้ จนใจแหลก
แค่เม็ดแรก ก็เกินรับ เข้าใจไหม
ทั้งเม็ดฝน น้ำตา คงสาใจ
ขอกันไว้ ขอเถอะนะ พอเถอะคุณ
โอ้ละหนอ รอฝน จนเจียนสาย
พอฝนไป ใคร่ฉงน มีคนหนุน
ดอกสีสวย เด็ดกลีบดอม หอมละมุน
แดดแสงอุ่น ฟ้าใส ที่ใคร่เจอ
หนาวต้องลม ลมหนาวเอย เจ้าใช่ไหม
กรุ่นกระไอ ละอองอ้อน แม้ตอนเผลอ
มวนหมอกบาง น้ำค้างสาว ราวเก่าเกลอ
เลิกพกเพ้อ ได้พร่ำพรอด ..กอดกันกลม
เลี้ยงต้อนรับ ขับกล่อม พร้อมเพลงหวาน
ฟังเรื่องฝัน ครั้งเก่า เล่าผสม
จะผิงไฟ ไล่ลมรัก ที่ยังตรม
ลมสุขสม ลมเพื่อนเก่า ลมหนาวเอย
24 มิถุนายน 2548 12:59 น.
นายรักษ์
ถึงตอนสายแดดส่ายหน้าว่ามันสาย
ฝากลมบ่ายไหว้วานสานต่อฝัน
จนเลยห้วงล่วงถึงซึ่งสายัณห์
ครบรอบฝันจันทร์เริ่มแต่งแสงนวลใย.......
ภาพเนื้อนวลก็หวนคืนทั้งตื่นหลับ
ต่อแล้วนับความคำนึงจะถึงไหน
คิดถึงเอยคิดถึงเอ๋ยขาดแล้วใจ
ฟ้าสวยใสโปรดสดับรับคำวอน......
เก็บความในไม่นานวันคงหวั่นไหว
ก็เนื้อใจให้ร้อนรุ่มไฟสุมขอน
พร่ำรำพึงคนึงหาห่วงอาทร
อิงแอบหมอนนอนผิงฟ้าห่มผ้าดาว.....
ให้ลมลูบจูบแก้มนวลทวนจูบพี่
ผ้าผืนนี้ฟ้าให้ไว้กอดกายสาว
หริ่งเรไรใบไม้บางน้ำค้างพราว
กล่อมให้เจ้าเข้าห้องฝันชั้นนิทรา.....
21 มิถุนายน 2548 07:38 น.
นายรักษ์
เห็นหน้าเจ้าพี่เฝ้ามองแต่จ้องหน้า
เจ้ามองมาส่งตาใสใบหน้าหวาน
ปากบางเอ๋ยเอ่ยร่ายมนต์กลใดกัน
พี่จึงฝันแต่วงหน้านัยน์ตาคม.....
ใจพี่เผลอเหม่อมองน้องนางยิ้ม
ภาพพรายพริ้มพิมพ์ใจให้สุขสม
ผินหน้าซ้ายย้ายมาขวายิ่งน่าชม
หวังยลโฉมงามขำทำเช่นไร........
ทุกคืนค่ำพร่ำกับจันทร์จนจันทร์พ้อ
จันทร์บอกต่อให้ขอดาวสกาวใส
ดาวบ่ายเบี่ยงเกี่ยงว่าเช้าดาวรีบไป
รับวันใหม่ให้ขอแรงแสงตะวัน....
ประเดี๋ยวมีต่อ........
18 มิถุนายน 2548 15:53 น.
นายรักษ์
ค่ำคืนเย็นเยียบ
นิ่งเงียบนั่งเหงา
ทุกข์ใจใดเล่า
จึงเศร้าเหมือนตรม..........
เท้าคางวางหน้า
แรงล้าถาโถม
แรงใจใกล้จม
เจียนล่มจอดแรง...........
เพลงโศกเพลงลม
กับโสมขาดแสง
พลิ้วไหวไผ่แดง
ริ้วแหว่งเส้นใบ...........
ขับความคำนึง
ไปถึงห้วงไหน
ขุ่นเคืองเรื่องใด
เรื่องไหนไม่จำ.........
หรือพลั้งทางผิด
หลงคิดถลำ
จึงเจ็บแล้วจำ
ตอกย้ำระทม...........
หวังวาดพลาดหวัง
ฝันพังหวังขม
หรือแค่หลงลม
อารมณ์ละไม.........
เล่าเรื่องแววตา
อารมณ์หวั่นไหว
เล่าเรื่องในใจ
เรื่องใหญ่เหลือเกิน.......
ไกลกันจริงหนอ
เห็นพอผิวเผิน
ก้าวย่างทางเดิน
ฝันเพลินแค่เรา......
หน้าส่วนตัว
1948
