1 มิถุนายน 2551 18:55 น.
นายรักษ์
ฝนเอย ฝนมา
น้ำตา ใครไหล
หนาวเนื้อ หนาวใจ
หนาวไหน ก็หนาวนาน
ฟ้าร่ำ ฟ้าร้อง
ฟังก้อง แสงฉาน
ฟ้าสะอื้น คืนถึงวัน
ตกตรงนั้น น้ำตาเดิม
3 ธันวาคม 2550 22:53 น.
นายรักษ์
ลมเอย ลมพัด
โบกสะบัด ไม้ไหว
กิ่งเอน ปลิดปลิวใบ
ซบไซร้ เคลียแก้มดิน...
หนาวลม หนอลมหนาว
สิบร้อยสาว แม่งามศิลป์
ร้อยพันพักตร์ แต้มแดนดิน
หอมไม่สิ้น ตรงแก้มนวล....
ใฝ่ใจ ได้ไออุ่น
นิ่มละมุน อุ่นไอหวล
เนื้อแม่หนอ พ่อรัญจวน
คำคร่ำครวญ คราวค่ำดาว....
เดือนเด่น เย็นลมร่ำ
พร่างพรำ เป็นสายขาว
ตาน้ำค้าง ต่างเรื่องราว
มีรอยเศร้า ตามเงาลม...
20 สิงหาคม 2550 21:01 น.
นายรักษ์
พ่อสั่งคำจำขึ้นใจเอาไว้ลูก
แม่ฝังปลูกลูกแม่ขอข้อได้ไหม
แม้ยามทุกข์ทุกครั้งท้อต่อสิ่งใด
ยิ้มสู้ไว้ให้ใจเหิมเติมแรงเดิน
ใครดูถูกลูกต้องรู้อยู่ตรงที่
หนึ่งดวงนี้ดีเนื้อในใช่ผิวเผิน
ทับให้จมถมให้ช้ำอยากทำ...เชิญ
ลุกขึ้นเหินเดินอกตั้งอย่างทรนง
ครั้งได้เปรียบอย่าเหยียบคนจนทางสู้
เรื่องอดสูคนข้ามคนกาก้นหงส์
ดินทั่วหล้าฟ้าผืนเดียวเคี่ยวกันลง
ตามสาปส่งมิปลงปล่อยหนีรอยกรรม
เริ่มที่เราให้เขาเห็นเราเน้นยิ้ม
ใช่กรุ้มกริ่มพริ้มพรายได้แค่ขำ
ยิ้มทักทายยิ้มหายโกรธยิ้มประจำ
ยิ้มซ้ำ ๆ ย้ำหน้าใส ใจชื่นบาน
19 สิงหาคม 2550 22:22 น.
นายรักษ์
ฟ้าทั้งผืนยื่นหน้าสีฟ้าใส
ขาวยองใยไล่ริ้วทิวเมฆขาว
กระเกล็ดกลุ่มพุ่มซ้อนนอนแนวยาว
ที่กลางหาวพวกเจ้าเด่นมิเว้นวาง
คลื่นร้อยริ้วพลิ้วลมพรมเกลียวคลื่น
ให้จูบยื่นขืนเขินจะเมินหมาง
มาคลอเคล้าเย้าหนอล้อผิวบาง
มีความหลังครั้งไหนใคร่คุ้ยคืน
เคยเคียงสองครองรักรักก็หวาน
คืนยาวนานสานสองซึ้งด้วยหนึ่งผืน
ตระกองกอดพรอดพร่ำทุกค่ำคืน
เช้าลืมตื่นยื่นแก้มแนบอิงแอบเรา
พี่ข้ามฟากมาฝากใจให้ความหลัง
พี่ใจพังมาฝังใจให้ความเหงา
สิ้นไปแล้วเรื่องราวรักของสองเรา
เครื่องดินเผาข้าวแช่หวานยังพาลตรม
19 สิงหาคม 2550 08:27 น.
นายรักษ์
เช้าแล้วหนาฟ้าวันนี้สีฟ้าใส
รับวันใหม่ให้ชื่นมื่นตื่นจากเหงา
นกจิบไปไก่โก่งกลับรับกันกราว
แดดแสงเก่ายังเฝ้าส่องสายทองทา
ลมเรื่อยผิวปลิดปลิวไหวกี่ใบดอก
กำจายออกกลิ่นละมุนกรุ่นกลีบหนา
หอมเจ้าเอยขอเชยชมสมอุรา
มือไม่คว้าตาแค่ลอบมิครอบครอง
ครัวควันข้าวขาวสร้อยร้อยสายหมอก
น้ำค้างบอกดื่มน้ำคอยสักร้อยหนอง
ปีกแสนสวยผีเสื้อไหมไม่ใคร่จอง
ได้เพียงมองแค่เพียงหวังยังอิ่มใจ
กากระไอไฟให้มาชาหนึ่งถ้วย
ลิ้นร่ำรวยช่วยลิ้มรสหวานสดใส
กีตาร์เกลอเผลอบรรเลงได้เพลงไป
เช้าวันใหม่ได้เคียงเจ้าเหงาคงลืม