8 มีนาคม 2554 01:49 น.
นายผีน้อย
อยากรู้ไหมว่าใครในใจฉัน
ที่หมายมั่นฝันใฝ่ให้ใหลหลง
อยากรู้ไหมว่าใครนั้นที่ฉันคง
ยังลุ่มหลงลึกล้ำเกินห้ามใจ
อยากรู้ไหมว่าเพราะใครให้ฉันบ้า
บ้างเริงร่าบ้างระทมตรมหมองไหม้
บ้างอบอุ่นละมุนแนบแอบอกใอ
บ้างหนาวใจเหว่หว้าเป็นบ้าบอ
อยากรู้ใครพูดคำทิ่มตำฉัน
ให้ห่างกันอย่าสนิทสิทธิเค้าขอ
อยากรู้ไหมใครใช้งานปานลากคอ
บ้างให้รอบ้างให้หาน่าเหนื่อยใจ
หากอยากเห็นเป็นดูให้รู้แน่
เพียงเธอแค่ทำตามมาอย่าสงสัย
ลองส่องดูที่กระจกอย่าตกใจ
คนอยู่ในกระจกนั้นแกล้งฉันเอย
6 มีนาคม 2554 18:02 น.
นายผีน้อย
ถึงเธอเศร้าเหงาแห้งแล้งความรัก
เพราะอกหักรักหยุดสะดุดหนี
ถึงโดนทิ้งกลิ้งกระเด็นไม่เห็นดี
เพราะเขาหนีเฉดกระโหลกโขกกระบาล
เหมือนหน้าแล้งระอุร้ายเช่นไร้รัก
ขอเธอพักหลบร้อนก่อนที่ฉัน
พอฝนพรำน้ำมาค่อยว่ากัน
ขอเธอนั้นผ่านร้อนนอนสุขใจ
เหมือนไม้งามไม่เคยไร้ได้น้ำฝน
ดุจเหมือนคนงามตาหน้าสดใส
แม้นเธอโสดคงชั่วคราวโปรดเข้าใจ
คนสวยใสแม้อกหักมักไม่นาน