4 เมษายน 2550 08:18 น.
นายธนา
จักจั่นประชันเสียงเจียงเจื้อยเจื้อย
ร้องร่ำเรื่อยเหนื่อยร้อนอ้อนวอนฟ้า
ให้พรมโรยโปรยสายน้ำฉ่ำชีวา
ดับอุราที่เร้าร้อนอ่อนเหลือทน
แว่วเสียงลมพรมโชยโปรยกระแส
ค่อยเริ่มแผ่คลุมนภาเมฆฟ้าฝน
บังแสงทองผ่องใสให้มืดมน
แล้วเตรียมพ่นน้ำฟ้าอย่างอารี
เมขลาลอยย่อมาล่อแก้ว
แสงวับแววแวววับขยับหนี
รามสูรขว้างขวานไม่รอรี
ก่อให้มีฟ้าร้องกึกก้องไกล
แสงฟ้าแลบแปบปับรับลมฝน
ฟ้าเบื้องบนแปรปรวนชวนหวั่นไหว
เมฆมืดมนหม่นหมองครองฟ้าใจ
ก่อนรินไหลสายน้ำพร่ำโปรยปราย
ฟ้าคำรามกระหน่ำร้องก้องเวหา
ลมพัดพาใบไม้ปลิวลิ่วล่องหาย
เมฆดำคล้ำยิ่งย่ำเยือนเลื่อนเรียงราย
เฝ้าสยายกระจายฟ้าพามืดมน
แล้วฟ้าผ่าดังสะท้านกังวานฟ้า
ฝนก็ซ่าฟ้าก็ร้องก้องไพรหน
หยดน้ำย้อยปอยปรายสายปะปน
กระแสฝนพ่นพร่ำกระหน่ำเรียง
เสียงสายน้ำฉ่ำฉ่าลงจากฟ้า
กระทบกับหลังคาซ่าซ่าเสียง
เลยหนาวเหน็บเจ็บใจไร้คนเคียง
นอนฟังเสียงสายฝนทนเดียวดาย
3 เมษายน 2550 16:51 น.
นายธนา
ดอกเอ่ยดอกไม้
ยามได้เชยชม
งดงามสวยสม
ดอมดมชื่นใจ
อบอวลกลิ่นแก้ว
บานแล้วสดใส
หอมหวนชวนใฝ่
ชื่นใจได้ดม
นางแย้มแย้มบาน
หอมนานชื่นสม
หอมหวนชวนชม
ดมซ่านอุรา
กรุ่นกลิ่นกาสะลอง
คันคลองปลายนา
ช่อไหวส่ายช้า
โปรยพากลิ่นอาย
มะลิขาวพิสุทธิ์
หอมมิหยุดสาย
หอมกลิ่นชื่นกาย
หอมอายชื่นใจ
พิกุลดอกน้อย
ลอยลมไสว
ร่วงหล่นโดนใคร
หอมให้หลงตาม
หอมกลิ่นราตรี
ค่ำนี้หวั่นหวาม
ราตรีงดงาม
หอมยามลมโปรย
หอมกลินพลับพรึง
หอมซึ้งหอมโหย
หอมเศร้าเฝ้าโชย
ดอกโรยกลิ่นจาง
บัวหลวงกลางน้ำ
ดอกงามยามสาง
กลิ่นหอมนวลบาง
มิห่างกลิ่นอาย
หอมดอกกุหลาบ
ซาบซ่านมิหาย
หอมซึ้งตรึงกาย
หอมมิหายชื่นใจ
บัวสายปลายน้ำ
ดอกงามสดใส
หอมหวนยวนใจ
แมลงไซร้ดอมดม
หอมกลิ่นดอกขจร
หอมตอนต้องลม
หอมให้ชื่นสม
หอมพรมจับใจ
หอมดอกวาสนา
หอมมาจากไหน
หอมให้ชื่นใจ
บ้านไหนเบ่งบาน
ดอกเอ๋ยดอกไม้
หอมให้ซาบซ่าน
หอมฟุ้งติดนาน
สุขสราญได้ชม...
3 เมษายน 2550 16:07 น.
นายธนา
สิรินทรทรเทพฟ้า อาทร ไทยเฮย
เรืองยิ่งรัชนีกร แอร่มหล้า
เกียรติ์ก้องประภัสสร ยศมิ่ง จักรี
อารีเอื้อไพร่ฟ้า ไทยไซร้ร่มเย็น
บารมีพระเพียบพร้อม บุญญา
เทิดพระเทพรัตนสุดา เทิดไท้
สมยิ่งมิ่งพระธิดา พ่อหลวง ปวงเอย
พระปรีชาสามารถไซร้ ประดับไว้ใจประชา
กว่าห้าสิบชันษาแล้ว ทรงเจริญ ชนเฮย
ขอขวัญคุ้มมิ่งไทยเทิด ปะภัยแพ้
ทวยราษฎร์น้อมสรรเสริญ สดุดี แซ่ซร้อง
สิรินทรมื่งไทยแท้ ไทยน้อมเทิดทูน....
หน้าส่วนตัว
1247
