3 เมษายน 2550 16:51 น.
นายธนา
ดอกเอ่ยดอกไม้
ยามได้เชยชม
งดงามสวยสม
ดอมดมชื่นใจ
อบอวลกลิ่นแก้ว
บานแล้วสดใส
หอมหวนชวนใฝ่
ชื่นใจได้ดม
นางแย้มแย้มบาน
หอมนานชื่นสม
หอมหวนชวนชม
ดมซ่านอุรา
กรุ่นกลิ่นกาสะลอง
คันคลองปลายนา
ช่อไหวส่ายช้า
โปรยพากลิ่นอาย
มะลิขาวพิสุทธิ์
หอมมิหยุดสาย
หอมกลิ่นชื่นกาย
หอมอายชื่นใจ
พิกุลดอกน้อย
ลอยลมไสว
ร่วงหล่นโดนใคร
หอมให้หลงตาม
หอมกลิ่นราตรี
ค่ำนี้หวั่นหวาม
ราตรีงดงาม
หอมยามลมโปรย
หอมกลินพลับพรึง
หอมซึ้งหอมโหย
หอมเศร้าเฝ้าโชย
ดอกโรยกลิ่นจาง
บัวหลวงกลางน้ำ
ดอกงามยามสาง
กลิ่นหอมนวลบาง
มิห่างกลิ่นอาย
หอมดอกกุหลาบ
ซาบซ่านมิหาย
หอมซึ้งตรึงกาย
หอมมิหายชื่นใจ
บัวสายปลายน้ำ
ดอกงามสดใส
หอมหวนยวนใจ
แมลงไซร้ดอมดม
หอมกลิ่นดอกขจร
หอมตอนต้องลม
หอมให้ชื่นสม
หอมพรมจับใจ
หอมดอกวาสนา
หอมมาจากไหน
หอมให้ชื่นใจ
บ้านไหนเบ่งบาน
ดอกเอ๋ยดอกไม้
หอมให้ซาบซ่าน
หอมฟุ้งติดนาน
สุขสราญได้ชม...
3 เมษายน 2550 16:07 น.
นายธนา
สิรินทรทรเทพฟ้า อาทร ไทยเฮย
เรืองยิ่งรัชนีกร แอร่มหล้า
เกียรติ์ก้องประภัสสร ยศมิ่ง จักรี
อารีเอื้อไพร่ฟ้า ไทยไซร้ร่มเย็น
บารมีพระเพียบพร้อม บุญญา
เทิดพระเทพรัตนสุดา เทิดไท้
สมยิ่งมิ่งพระธิดา พ่อหลวง ปวงเอย
พระปรีชาสามารถไซร้ ประดับไว้ใจประชา
กว่าห้าสิบชันษาแล้ว ทรงเจริญ ชนเฮย
ขอขวัญคุ้มมิ่งไทยเทิด ปะภัยแพ้
ทวยราษฎร์น้อมสรรเสริญ สดุดี แซ่ซร้อง
สิรินทรมื่งไทยแท้ ไทยน้อมเทิดทูน....
29 มีนาคม 2550 17:48 น.
นายธนา
เย็นสดใสไหลระเรื่อยค่อยเอื่อยไหล
งามพิไลใสพิสุทธิ์มิหยุดสาย
วับแวววับจับแสงแพร่งประกาย
งามมิหายหนอสายน้ำยามไหวติง
ยลน้ำไหลใสสะอ้านสะท้านจิต
ให้หยุดคิดเรื่องหลากหลายปล่อยใจนิ่ง
มองสายน้ำพร่างพรายสายประวิง
แล้วละทิ้งความเหนื่อยล้าปัญหาใจ
โอ้สายน้ำเปรียบประดุจดั่งชีวิต
ที่ย่อมคิดย่อมทำเหมือนน้ำไหล
ไหลล่องไปในทิศทางวางให้ไป
ไหลรินไหลปรับกระแสแปรตามทาง
งามเอ๋ยงามงามสายน้ำใสพิสุทธิ์
งามก่อผุดจินตนาพาล่องเหิน
ให้ล่องลอยปล่อยใจวางทางดำเนิน
แล้วเพลิดเพลินละปัญหาพาสุขใจ
ชมสายน้ำยามรินไหลใจสดชื่น
เย็นระรื่นชื่นเหลือล้ำนำหลับใหล
ให้พักผ่อนนอนพักรักษาใจ
เพียงน้ำไหลใจได้พบสงบเย็น...
28 มีนาคม 2550 16:29 น.
นายธนา
คราบ่ายคล้อยค่อยเคลื่อนเยือนมาแล้ว
อาทิตย์แพรวแววแสงแรงไอร้อน
อ้าวอบอ้าวร้าวไอแดดแผดทุกตอน
ช่างรุ่มร้อนอ่อนล้าน่าอ่อนแรง
ละอองแดดแผดเผาไปทั่วพื้น
ดินดาษดื่นกับความแล้งด้วยแรงแสง
ใบไม้ร่วงจากต้นที่เหี่ยวแห้ง
เพราะอ่อนแรงเหลือล้นจะทนไป
ม้านใบไม้ก่อนวัยที่ในสวน
ดอกใบล้วนเหี่ยวเฉาไร้เงาใส
หญ้าก็แห้งสีน้ำตาลทุกเรียวใบ
ดังถูกไฟเปลวเร้าเผาราวี
แต่ชีวิตหลายชีวิตต้องทนทาน
แม้นความร้อนเหลือต้านมิอาจหนี
แดดจะร้อนแดดจะแรงแกล้งชีวี
แต่หน้าที่ก็ต้องทำประจำวัน
ภายใต้แสงเปลวแดดที่แผดเผา
ชีวิตเขาต้องสู้ต้องขยัน
ถึงจะร้อนหรือจะหนาวต้องผ่าฟัน
ต้องสู้มั่นต่อสู่อยู่ต่อไป
27 มีนาคม 2550 19:58 น.
นายธนา
แผ่วผินระรินไหลชโลมไล้ฝั่งธาร
งามกระแสแม่น่านสะอ้านแท้
แม่ผ่าผ่านแยกเมืองสองเป็นฝั่งแคว
แล้วเคลื่อนแปรกระแสใสไหลระเรื่อ
แม่ยมขนาบข้างเคียงคู่แม่น่านมา
เป็นสองสินธุ์ธาราแต่ป่าเหนือ
หล่อเลี้ยงชีพชนประชาอารีเอื่อ
แต่คราวเมื่อบรรพกาลสืบนานมา
สองแม่กระแสสินธุ์ผ่านถิ่นดินงาม
ขนานนามพิษณุโลกเมืองฟ้า
เมืองพระพุทธเมืองพระชินราชา
เมืองพระศาสนาค่าเกริกไกล
คือสองแควสองแม่กระแสสินธุ์
คือแผ่นดินพระราชาผู้ยิ่งใหญ่
คือพิษณุโลกลือโลกลือไทย
คือเมืองงามงามพิไลยิ่งใหญ่มา
งามเอ๋ยงามงามพระพุทธเลิศล้ำ
งามเอ๋ยงามงามธรรมชาติป่า
งามขุนเขาแมกไม้ไพรพนา
งามเอ๋ยงามสายธาราน่าเชยชม
แสลงหลวงสดใสใบหญ้าเขียว
กระแสเชี่ยวชาติตระการธารเย็นสม
ภูร่องกล้าร้องก้องกล้าค่าควรชม
แล้วรับลมภูสอยดาวพราวแสงเดือน
แก่งโสภาพาโสภาน่าหลงใหล
สายน้ำใสไหลมาแต่ฟ้าเหมือน
จักรอคอยผู้ใดมายลเยือน
มาเป็นเพื่อนลงเล่นให้เย็นใจ
พิษณุโลกเมืองงามคู่น้ำนาน
คือถิ่นบ้านเขตขามน้ำสดใส
ทั้งน้ำน่านน้ำธารธารน้ำใจ
จักหลงใหลถ้าได้มาเมืองสองแคว
หน้าส่วนตัว
7859
