17 เมษายน 2550 16:06 น.
นายธนา
อาจจะไร้การศึกษาปัญญาน้อย
จึงเรียงร้อยถ้อยกลอนไม่อ่อนหวาน
เลือกสรรคำนำมาใช้ไม่ชำนาญ
สร้างผลงานไม่เข้าท่าล้าลวดลาย
ก็เพราะเป็นเพียงกวีจากรากหญ้า
ใช้ภาษาซื่อซื่อสื่อความหมาย
อาจฟังฮ่วนชวนด่าว่าหยาบคาย
เล่าง่ายง่ายสื่อตรงตรงบ่งบอกไป
ถึงเป็นเพียงเสียงป่าภาษาบ้าน
วิชาการไม่ค่อยมีดีแค่ไหน
แต่จะขอเรียงร้อยถ้อยจากใจ
สื่อความหมายถ่ายทอดให้ได้รับฟัง
นี่คือปฏิญาณอันหาญกล้า
ของกวีรากหญ้าที่วาดหวัง
ไม่ขอชื่อไม่ขอนามความเด่นดัง
ขอเพียงหวังได้สืบสานงานกวี
17 เมษายน 2550 07:18 น.
นายธนา
แว่วสำเนียงเสียงไก่ขันประสานเสียง
ไม่พร้อมเพียงเสียงสลับขับกล่อมฟ้า
เอกบ้านโน้นอี่บ้านนี้ดังแว่วมา
เอกอี่เอ้กเอ้กร้องหามาแต่ไกล
มองฝูงนกก็ผกโผนทโมนฟ้า
บินถลาล่องเล่นเห็นสดใส
ลอยตามลมพรมพัดจัดให้ไป
เล่นกันใหญ่โฉบเฉี่ยวเที่ยวเริงรมย์
ส่งเสียงร้องจิ๊บจิ๊บกระซิบหมู่
ลองฟังดูไพเพราะเสนาะสม
โอ้นกร้องเพลงไพรให้ชื่นชม
ฟังภิรมย์ระรื่นหูอยู่มิจาง
แล้วสายลมก็พรมพัดที่ทุ่งข้าว
จนราบยาวราวคลื่นไม่ตื่นขว้าง
เอนระนาบรับลมพลิ้วกิ่วกิ่ววาง
เสียงลมบางพรางพัดจัดกระบวน
แล้วลมพัดจัดสายปลายยอดไผ่
ให้เอนไหวรับลมที่พรมหวน
ให้เกิดเสียงเสียดสีที่ยียวน
ช่างแปลบชวนเข็ดฝันอย่างนั้นไป
เสียงใบไม้กอบแกลบแวบแวบอยู่
ลองเงี่ยหูฟังดูหารู้ได้
ว่าทำนองร้องรับจังหวะใด
แต่ก็ไพเราะไปใคร่ควรฟัง
เสียงปลาโลดกระโดดเล่นที่กลางน้ำ
ดังตูมตามแหวกว่ายใกล้ชายฝั่ง
คงโจนเล่นรับเช้าเอาพลัง
หรือแอบอังรับแสงให้อุ่นกาย
แล้วได้ยินเสียงดังจากในบ้าน
ยายร้องปลุกลูกหลานอย่าคร้านสาย
ตื่นเถิดหนอพ่อรูปหล่อพ่อหลานชาย
มาช่วยยายหุงหาอาหารไว
เสียงแม่บ้านตำน้ำพริกแต่ท้ายบ้าน
เสียงจักรยานรถถีบรีบไปไหน
อ๋อ...แม่บ้านใช้พ่อบ้านให้เร่งไป
ซื้อข้าวของเครื่องใช้ทำกับแกง
นี่แหละหนอเสียงชีวิตในยามเช้า
เสียงเรื่องราวบ้านนาคราต้องแสง
ช่างสุขสมภิรมย์ใจไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่เสียแรงที่กลับบ้านสำราญใจ...
11 เมษายน 2550 07:15 น.
นายธนา
เมื่อฟ้าค่ำย่ำคืนใจขื่นขม
ทุกข์ระทมจมทุกข์สุขจางหาย
ใจเจ้าเศร้าเหลือไรให้เดียวดาย
เพราะแพ้พ่ายความรักตระหนักใจ
เที่ยวค้นหาความรักหลากหลายครั้ง
ด้วยความหวังพบจริงสิ่งสดใส
อยากรู้จักรักแท้เป็นอย่างไร
จึงเผลอใจหลงใหลไปกับมัน
เมื่อหลงใหลจึงเหลวไหลตามไปต่อ
เฝ้ายินยอทอทำกับความฝัน
ฝันละเมอเพ้อใจอันไหวหวั่น
รำพึงพันหวานซึ้งตราตรึงใจ
คิดว่าพบรักแท้เป็นแน่แล้ว
จึงแน่แน่วทุ่มเท่หลงเล่ห์ให้
ให้ลวงหลอกปลอกลอกทั้งหัวใจ
เหตุไฉนไยช่างทำช้ำเหลือทน
คำที่เอ่ยทุกเวลาบอกว่ารัก
รักมากนักเป็นอย่างไรจักไม่สน
แต่แล้วไฉนหนอใจใครบางคน
กับลืมคำพร่ำพ้นจนหมดเลย
นี่แหละหนอคือวิสัยคนไม่จริง
พูดทิ้งทิ้งขว้างขว้างไว้ให้เฉยเฉย
ปล่อยให้เราหลงไปในคำเปรย
หนอเจ้าเอ๋ยช่างทำไปได้ลงคอ
อีกครั้งแล้วที่หัวใจข้าได้พบ
พบจุดจบของความรักชักจักท้อ
หลายคราแล้วที่หัวใจเฝ้าคอยรอ
รักแท้หนออยู่แห่งใดอยู่ไหนนา
ฤๅโลกนี้จักไม่มีซึ่งรักแท้
หากมีแม้เหตุไฉนไยยากหา
เฝ้าดิ้นรนค้นไปหลายเวลา
ผลสุดท้ายก็กลับมาหาไม่เจอ
จนยามนี้ข้าคือชายผู้พ่ายรัก
เจ็บใจนักรักไยพ่ายได้เสมอ
จะมีไหมได้ชนะข้าอยากเจอ
อย่าปล่อยให้ท้อรอเก้อหนอรักเอ๋ย..
10 เมษายน 2550 18:39 น.
นายธนา
เมษศกฤกษ์เคลื่อนเข้า อีกครา
ถึงซึ่งร้อนเดือนห้า ย่ำแล้ว
ชวนกันเล่นหรรษา สาดน้ำ เย็นเฮย
เปียกปอนคงไม่แคล้ว แน่แล้วสงกรานต์
ทำบุญทำทานเถิดเจ้า รับปี ใหม่ไทย
จักมิ่งยิ่งยินดี ทั่วหน้า
กินเลี้ยงฉลองสุขศรี เปรมปรีด์ ครอบครัว
พ่อแม่พี่น้องน้า ลุงป้าพร้อมเพียง
สงกรานต์งานสุขล้ำ สำราญ
สืบเล่นเป็นตำนาน เก่าแท้
ขอจงช่วยสืบสาน ต่อไป เถิดแม่
รักษาคงไว้แม้ ตราบสิ้นกาลนาน
10 เมษายน 2550 16:04 น.
นายธนา
ว่าชาติชายชาตรีนี้เข้มแข็ง
ด้วยเรียวแรงวังชาช่างกล้าหาญ
ทั้งร่างกายกำยำเหมาะทำงาน
รับราชกาลแทนคุณบุญแผ่นดิน
เราเป็นชายชาตรีต้องหาญกล้า
รับใช้ชาติชาวประชารักษาถิ่น
สนองคุณรับใช้งานการแผ่นดิน
ด้วยชีวินสมค่าแห่งชาตรี
เมื่อเมษาหน้าร้อนย้อนมาสู่
ถึงฤดูลูกผู้ชายได้ศักดิ์ศรี
อายุครบยี่สิบเอ็ดเด็ดพอดี
ก็ถึงทีต้องตรวจเลือกเกณฑ์กำลัง
คัดเลือกเป็นทหารผู้หาญกล้า
ไว้ปกป้องขัณฑสีมาทั้งหน้าหลัง
รักษาแคว้นแดนไทยให้ยืนยัง
ให้สมดั่งบรรพชนดิ้นรนมา
ลูกผู้ชายทั้งหลายอย่าหน่ายหนี
จงมาทำหน้าที่กันเถิดหนา
เป็นชายไทยต้องรักชาติศาสน์กษัตรา
ปกป้องพี่นองชาวประชารักษาไทย
ให้ไทยคงเป็นไทยในโลกนี้
รักษาเกียรติ์ศักดิ์ศรีไทยนี้ไว้
ให้ไทยคงนามความนามว่าไทย
อย่าให้ใครมาเยียบทำลายเอย...
หน้าส่วนตัว
820
