27 เมษายน 2550 06:44 น.
นายธนา
หางนกยูงชูช่อรอไอฝน
เคล้าระคนคูณงามยามลมไหว
แดงสีขลับสลับเหลืองต่อเนื่องไป
ณ ทิวไม้สูงใหญ่ริมชายทาง
บุปผางามยามหน้าแล้งท้าแสงร้อน
แผ่ดอกฟ้อนอ่อนพวงย้อยลอยลมขวาง
คลี่สยายส่ายดอกช่อคลอเคลียพลาง
ยามลมย่างวางกระแสแผ่ผิ่วมา
พลิ้วช่อไหวจากปลายยอดทอดลมพลิ้ว
กลีบปลิดปลิวลิ่วละล่องท่องท้องฟ้า
งามเหลืองแดงแพร่งพรายกระจายมา
พรมผืนหญ้าประดาดับกับพื้นดิน
หางนกยูงสูงสง่าท้าแสงแดด
แดงแกมแสดชูสะพรั่งอยู่กลางถิ่น
ดุจแผงเรียวเกรียวหางมยุริน
รำแพนบินเริงร่อนออดอ้อนตา
ราชพฤกษ์เหลืองอร่ามงามไสว
เป็นพวงใหญ่ช่อช้อยห้อยระย้า
งามสง่าสมยิ่งมิ่งพระราชา
ของเหล่ามวลบุปผาแมกมาลี
สองสายพันธุ์ขึ้นมิห่างเคียงข้างอยู่
ยืนต้นคู่คลอเคลียไล่เลี่ยที่
แผ่กิ่งก้านประสานกันนานแรมปี
จึงเคล้าสีเมื่อมีดอกออกเบ่งบาน
หางนกยูงจูงมือราชพฤกษ์
งามผนึกตรึงสายตาผู้มาผ่าน
แม้แสงแดดจะแผดร้อนอ่อนเหลือต้าน
ยังเบ่งบานหาญกล้าท้าฤดู
25 เมษายน 2550 08:38 น.
นายธนา
เจ็บเหลือเจ็บช้ำเหลือช้ำย้ำเตือนจิต
ให้หวนคิดหวนฝันถึงวันหวาม
ถึงคราครั้งความรักยังงดงาม
ถึงเมื่อยามเราสองครองคู่กัน
ไม่อาจคิดตัดใจให้เพ้อถึง
มิอาจคิดเลิกคำนึงจึงเฝ้าฝัน
แม้ต้องเจ็บช้ำใจไปทุกวัน
แต่ใจนั้นก็คงพร้อมยอมเจ็บใจ
ก็เพราะรักหนักหนาเกินกว่าหัก
ห้ามใจรักห้ามใจคิดจิตหวั่นไหว
รักหนอรักยากจริงนักจักตัดใจ
เจ็บเพียงได้แต่ทำไมลืมไม่ลง
หากหัวใจฉันนั้นเป็นเช่นเกล็ดแก้ว
คงแหลกแล้วแตกสลายกลายเป็นผง
ใจเหลือเจ็บเก็บความช้ำยากดำรง
แทบปลดปลงคงปล่อยใจให้ละลาย
โอ้หัวใจเธอคงเป็นเช่นคมมีด
จึงคอยกรีดขีดลอยไว้ไม่จางหาย
ฝากฝั่งช้ำตอกย้ำใจไปจนตาย
เจ็บมิคลายมันบาดลึกถึงขั้วใจ
หนอความรักแม้แรกรักช่างหอมหวาน
แต่เลิกรักทรมานเหลือทานไหว
ใจมันเจ็บเจ็บช้ำล้ำเหลื่อไร
ยากกว่าใครจักเข้าใจถ้าไม่เจอ
24 เมษายน 2550 15:09 น.
นายธนา
โฮ่ฮี่โฮ่...แห่ขันมากไปขอสาว
แม่ผมยาวนาตาลีตาสีฟ้า
จัดขบวนยิ่งใหญ่ไปแคนาดา
ไปสู่ขอน้องฟ้ามาเกี่ยวดอง
ขอต้อนรับศรีสะใภ้ไทยคนใหม่
แม่ช่างงามความสดใสไม่เป็นสอง
ทั้งร่างงามงามทั้งใจใครได้ครอง
เคียงคู่น้องคงมิล้างห่างกายไกล
น่าอิจฉาภราดรเป็นแท้นัก
ได้ครองรักสาวฟ้านัยน์ตาใส
เธอผู้มีความงามล่ำลือไกล
มีตำแหน่งเวทีใหญ่การันตี
แม่เพียงฟ้านาตาลีที่แสนสวย
ยินดีด้วยกับความรักสมสุขี
ขอให้ครองรักกันนานแรมปี
ตราบชีวีเคียงกายนายภราดร...
23 เมษายน 2550 16:49 น.
นายธนา
พุทธศิลป์งามไพจิตรพิสมัย
ศิลปะสุโขทัยงามสง่า
พุทธรูปแทนองค์พระศาสดา
สร้างเคารพบูชามายาวนาน
พระพุทธชินราชพระศาสน์เจ้า
งามพระกล่าวขวัญไปก้องไพศาล
ขอน้อมนบเคารพนมัสการ
อธิษฐานจิตคิดภาวนา
บูชาองค์พระพุทธศักดิ์สิทธิ์
ด้วยห้วงจิตศรัทธาพระศาสนา
และชมความงามของพระปฏิมา
ด้วยล้ำค่าแห่งงานศิลป์แผ่นดินไทย
งามพระพักตร์อวบอิ่มดั่งยิ้มโอษฐ์
งามพระโสตลาดรับระดับหน้า
งามพระเนตรเปรี่ยมล้นด้วยเมตตา
ดังทอดพิมพ์พระศาสดามาจำลอง
งามพระรูปทรงทรวดลวดลายพลิ้ว
งามเรียวนิ้วเรียวงามความผุดผ่อง
งามพระลักษณ์เปล่งปลั่งดั่งเนื้อทอง
ให้แซ่ซ้องสรรเสริญเจริญศรัทธา
ขอบูชาองค์พระพุทธชินราช
ขออำนาจคุ้มครองป้องรักษา
ให้แผ่นไทยเป็นสุขอยู่ทุกครา
ภายใต้ร่มศาสนาพุทธธรรม
22 เมษายน 2550 18:01 น.
นายธนา
เย็นสายลมพรมผืนหญ้าช้าช้าสาย
หอมกลิ่นอายใต้แสงแดดอันแผดร้อน
มองท้องฟ้ายามเย็นเห็นรอนรอน
แดดแสงอ่อนผ่อนทุเราเริ่มเบาบาง
งามใบไผ่ไหวตามสายเฝ้าย้ายโยก
ทิวอโศกโบกใบปลิวพลิ้วยอดขวาง
หางนกยูงชูช่อแดงเป็นแผงวาง
ขนาบข้างคูณดอกเหลืองเบื้องประจิม
ทิวเสลาเคล้าสีม่วงพวงระย้า
งามสง่าท้าแรงลมพรมสายอิ่ม
มวลเกสรอ้อนลมให้ชมชิม
ให้ลองลิ้มความงามของยามเย็น
เมฆาเคลื่อนเยือนเยี่ยมเทียมภูผา
ดูท้องฟ้าอ้อนแสงสวยด้วยตาเห็น
หลากสีสันงดงามล้ำดุจดั่งเป็น
จิตรกรรังสรรค์เส้นเห็นงามดี
อาทิตย์ลอยปล่อยกายเข้าชายฟ้า
บอกอำลาโลกไปในวันนี้
คงสิ้นแรงเหนื่อยล้ามาเต็มที
กับหน้าที่ตั้งแต่เช้าเฝ้าทำมา
สายลมแผ่วแผ้วผ่านยอดไม้ไหว
หอมกลิ่นไอปรุงประทิ่นเป็นกลิ่นป่า
ด้วยไอดินคระเคล้ากลิ่นของใบหญ้า
คราครั้งฟ้าอาบแสงแห่งตะวัน
งามเอ๋ยงามงามอาทิตย์ยามลับฟ้า
ที่ช่องผามุมเขาขอบเขตขันธ์
จะจากไกลไปอีกแล้วหนอตะวัน
ส่งหน้าที่ให้ดวงจันทร์สานพลัง
แล้วอาทิตย์ก็ซ่อนกายหายลับฟ้า
แสงนภาหมดสว่างอยู่ข้างหลัง
ความมืดเริ่มเติมเต็มฟ้าพาพลัง
แห่งความขลังน่ากลัวทั่วทุกแดน