3 มกราคม 2548 05:36 น.
นายดอกไม้
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๔๘
ศิริฤกษ์พิสุทธิ์...อันผุดผ่อง
ประโคมส่องพริ้งพราว...ทุกคราวฝัน
เป็นแสงชัยความสุข...เพิ่มทุกวัน
พร้อมแบ่งปันมิ่งมิตร...ประสิทธิ์พร
แล้วก่อเกื้อคุณงาม...แลความดี
สร้างเป็นศรีกายา...อุทาหรณ์
เกิดประโยชน์น้อมนำ...ฟุ้งกำจร
มอบเป็นกลอนปีใหม่...แด่สายชนฯ
17 กรกฎาคม 2546 06:51 น.
นายดอกไม้
ศศิธรอ่อนหวาน...สราญรมย์
ทุกข์เคยขมเคยขื่น...ก็ชื่นหาย
เหล่าดาราเรืองรอง...พลิ้วส่องกาย
แต่งแต้มใจคนหวัง...คือนางรอ
ความเคยหวังวาดไว้...เมื่อหลายกาล
ผ่านแสงจันทร์แย้มนวล...เฝ้าครวญขอ
ตราบรุ่งใหม่เสกสรรค์...ตะวันทอ
จงเกื้อก่อฝันนาง...ผู้ห่างไกล
ขอดอกไม้แย้มบาน...ผสานจิต
เป็นขวัญมิตรเพื่อนพ้อง...ผู้ข้องหมาย
ขอนวลจันทร์ฟากฟ้า...ดาราไกล
ส่องสดใสทุกครา...ยามราตรี
ขอรอยยิ้มผองชน...ช่วยดลฝัน
มอบเป็นขวัญวันเกิด...ประเสริฐศรี
แด่ดอกไม้หน้ามล...เจ้าคนดี
ให้สุขีทุกวัน...นิรันดรฯ...
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง แด่เจ้าดอกไม้
ผู้ชื่นชอบความงดงามแห่งจันทรา...
10 พฤษภาคม 2546 16:40 น.
นายดอกไม้
จะจบแล้วหรือไร...หนอใจเจ้า
กับเรื่องราวเราสอง...เคยปองหมาย
เกาะกุ่มเกี่ยวแขนข้อง...ประคองกาย
แล้วเหตุใดกล่าวว่า...จะลาเลือน
น้ำตาพี่นองแล้ว...น้องแก้วเอ๋ย
วาดฝันเอยเคียงคู่...เปรียบชู้เหมือน
ใยวันนี้น้องแล...เหมือนแชเชือน
แก้มพี่เปื้อนน้ำตา...เจ้าลาไกล
ขอน้องเจ้าโชคดี...สุขีเถิด
พรใดเลิศชื่นชม...จงสมหมาย
พี่นี้คงลาล่ำ...ระส่ำกาย
อีกหัวใจแห้งโปรย...ขอโรยลา
แม้นชาติหน้าหนใด...ขอใจเจ้า
หวังเพียงเราคือพี่...มิกังขา
สุขร่วมทุกข์ราตรี...อีกทิวา
คือปรารถนาเพียงใจ...ร่วมใฝ่ปอง...
4 พฤษภาคม 2546 05:11 น.
นายดอกไม้
ฝนเริ่มหล่นล่วงแล้ว...น้องแก้วขวัญ
ส่วนเจ้านั้นอยู่ไหน...ไกลใกล้หนอ
รู้หรือเปล่าว่าใคร...เฝ้าใฝ่รอ
จนเมื่อยท้อปวดตัว...ทั้งหัวใจ
ปีนี้น้ำในหนอง...ไม่พร่องแล้ง
ส่วนแก้มแดงไม่กลับ...ลาลับหาย
คำสัญญาคนดี...เมื่อปีกลาย
บอกฝนใหม่มาเยือน...หวนเรือนเรา
กล้าในนาหว่านไว้....ได้หลายวัน
กลับเถิดขวัญบ้านนอก...มาหยอกเย้า
ต่อเติมฝันพันผูก...มาปลูกข้าว
จวบถึงหนาวน้องพี่...เข้าวิวาห์
ฝนเริ่มหล่นล่วงแล้ว...ฟังแว่วหวาน
เยาวมาลย์ลับล่วง ...พี่ห่วงหา
กลับเถอะนะน้องนาง...พี่ตั้งตา
คืนไร่นาบ้านเรา...พี่เฝ้ารอ...
1 พฤษภาคม 2546 04:24 น.
นายดอกไม้
น้องนางเอ๋ยเอ่ยพี่...ให้ดีใจ
รู้บ้างไหมพรั่นพรึ่ง...คะนึงหวล
โอ้หนอเราเฝ้าฝัน...จิตรัญจวน
แต่น้องนวลบ้านนา...ก็ลาจร
อยากจะบอกน้องเอย...พี่เอ่ยเจ้า
ว่าแม้นเหงาเฝ้ารอ...ไม่ท้อถอน
คงสักวันน้องนาง...ที่ร้างจร
กลับมานอนบ้านนา...ชายคาเดิม
แม้นน้องเจ้าจริงใจ...พี่ใฝ่รู้
ขอคิดดูสักหน่อย...แล้วค่อยเสริม
เพราะไม่ปรารถน์รักลอย...แค่คอยเติม
แต่หวังเพิ่มจริงใจ...ที่ได้มา
โอ้น้องสาวบ้านนา...แก้วตาเอ๋ย
คำพี่เปรยคือใจ...ที่ใฝ่หา
ออกจากจิตคิดฝัน...แด่กัญญา
ขอขวัญตาเก็บไว้...มอบชายเดียว...