19 มิถุนายน 2548 15:50 น.
นายดนตรี
สายฝนโปรยโรยความหนาวให้โหยหา
ไอฝนหนาซัดซาดสะเทือนผิว
ห่มผ้าหนากันหนาวยังโหยหิว
ละอองปลิวหนาวนี้ไม่หายจ่าง
ลมโหมพักกระหน่ำซ้ำสายฝน
หนาวกมลจนใจกายยังว่าง
ฝนดับร้อนผ่อนเย็นให้เจือจาง
แต่หนาวค้างขังอารมณ์อยู่ในใจ
19 มิถุนายน 2548 12:49 น.
นายดนตรี
ขอมอบสายฝน ที่โปรยปราย แทนน้ำใจ
ขอมอบมาลัย หอมสดใส หลังสายฝน
ขอมอบสายรุ้ง ที่โค้งสวย โอบกอดคุณ
ขอมอบไออุ่น ด้วยแสงตะวัน อันอ่อนโยน
19 มิถุนายน 2548 10:38 น.
นายดนตรี
โอ้สีดาน้องนางเจ้าอยู่ไหน
ทิ้งพี่ให้คร่ำครวญรำพรรณหา
ไปหลงยักษ์ตนไหนมาเกี้ยวพา
หรือเทวาอุ้มเจ้าไม่คืนคร
พระรามเจ้าเขาคงเอาใจเก่ง
ตัวพี่เองเกรงฤทธิ์ยามแผลงศร
แต่ไม่เจียมเพราะรักยากตัดรอน
แม่งามง้อนอ่อนใจทำไงดี
คนเขาว่าทศพักตร์ยักษ์เจ้าชู้
แม่ผทูเนื้อทองจงฟังพี่
ไม่มีใครรักจริงทิ้งหลบหนี
ปล่อยให้พี่ฝันค้างอย่างอาลัย
แม้มีนางหนึ่งเดียวที่ดีพร้อม
พี่นี้ยอมถอดคาบลายเสือร้าย
จะพลีจิตมอบให้ทั้งหัวใจ
ไม่แบ่งใครให้เจ้าหนึ่งนางเดียว
19 มิถุนายน 2548 09:51 น.
นายดนตรี
สำคัญมากแค่ไหนกับคำรัก
มันไม่อยากหากพูดชวนให้ฝัน
ไม่ใสใจพูดแล้วก้ชั่งมัน
เดี่ยวฝันนั้นก็พลันตื่นมลาย
อยากให้บอกนักหรือฉันเธอ
ดูสิจะเจอจะพบรักแค่ไหน
คำสามคำดูไม่อยากดูที่ใจ
แล้วจะได้รับรู้ว่ารักเธอ
17 มิถุนายน 2548 18:36 น.
นายดนตรี
ภมรบินลอยล่องชมบุปผา
พวงผกาสีสวยรวยน้ำหวาน
ชมพูเด่นเห็นเป็นดอกพุดตาล
โน้นก็บานราตรีกลิ่นชื่นใจ
ดาวเรืองเหลืองแอร่มแข่งชูช่อ
อีกยังก่อพุทธรักษ์บานสดใส
บานชื่นบานเช้าบานทั่วไพร
อีกบานได้ไม่รู้โรยชื่อน่าฟัง
จำปีจำปาคละครุดอกบุหงา
อีกชบาอัญชันดอกแตรสังข์
ธรณีสารศุภโชคต้นกระชัง
แม้กระดังงาเจ้าลืมไม่ลง
แมลงลิ้มชิมรสหวานซาบซ่าน
เกษรหวานปานเปรียบให้ใหลหลง
หวานไม่ลืมบุปบาเมืองป่าดง
ภมรนี้ยังคงจำเจ้ามิลืมเลือน
หน้าส่วนตัว
815
