19 พฤษภาคม 2547 21:48 น.
นายช็อกโกแลต
Men in Love
เภสัช ........ขอยาให้ผมหน่อย ผมมีอาการ ไอ..เลิฟยู
พยาบาล....หน้าที่ของผมคือเยียวยา พอรักษาหายเธอก็จากไป
สัตวะ.........Love me, love my dog
จิตวิทยา.....สะกดจิตเป็นเรื่องง่าย สะกดใจเป็นเรื่องยาก
นิเทศ........อกหักไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยังเล่นใหม่ได้อีกหลายเทค
นิติ.............โธ่เอ๊ย!!..ความรักนี่ช่างไม่ยุติธรรมเลย
บัญชี..........คำนวณตัวเลขอาจใช้เวลาเสี้ยววินาที แต่คำนวณใจเธอต้องใช้เวลาเป็นปี
รัฐศาสตร์....หนุ่มรัฐศาสตร์ขอบอกเธอว่า รัก..สาด..สาด..
ครุศาสตร์....ผมสอนคุณได้ทุกอย่าง แต่มีเรื่องเดียวที่อยากให้คุณสอนผม
อักษร..........หว่ออ้ายหนี่ ติอาโม เฌอแตม ไอเลิฟยู รักหลายเด้อ
เศรษฐศาสตร์.....ได้ใจเธอคือกำไร เธอไม่สนใจคือเท่าทุน
โครงการพัฒนาsoftware.......Heartdisk ของเธอมีกี่ กิ๊ก ส่งใจไปเท่าไหร่ก็ไม่เต็มซักที
แพทย์..........บุหรี่ผมก็ไม่สูบ สุขภาพก็ดูแลดี แต่พอเจอเธอทุกที...มีอาการโรคปอดขึ้นทันใด
วิทยา............ความรักไม่มีสูตรตายตัว
ศิลปกรรม....ปั้นเท่าไหร่ก็ไม่เหมือน เพราะเธอน่ารักขึ้นทุกวัน
วิทย์กีฬา......ร่างกายแข็งแรง แต่หัวใจอ่อนแอ
สหเวท.........ไม่รู้ว่าเครื่องเอกซเรย์เสียหรือป่าว เพราะเอกซเรย์ลงไปก็เจอแต่หน้าเธอ
สถาปัตย์......รักออกแบบไม่ได้
ทันตะ..........ถ้าตรวจฟันผมคงเจอแมงกินฟัน ถ้าตรวจหัวใจผมคงเจอเธอกินใจ
วิศวะ...........คณะเราผู้ชายมันเยอะนี่หว่าดูไปดูมานายก็น่ารักดีนะ
เหอๆ >
19 พฤษภาคม 2547 00:11 น.
นายช็อกโกแลต
>>" รักเราเหมือนสารกัมมันตรังสี อาจมีวันน้อยลง แต่ไม่มีวันหมด
>>
>>เธอแผ่รังสีแกมม่าแห่งความรัก ทะลุทะลวงเข้าสู่ใจฉัน
>>
>>ถ้าเธอเป็นนิวเคลียส ฉันจะเป็นอิเล็กตรอน
>>
>>เฝ้าวนเวียนอยู่รอบเธอไม่ห่าง
>>
>>ฉันเป็นประจุลบ ที่วิ่งเข้าหาสนามความงามของประจุบวกอย่างเธอ
>>ถ้ารังสีแคโทด บ่งบอกความรู้สึกของฉัน
>>
>>ทอมป์สันคงไม่มีวันพบอิเล็กตรอน
>>
>>เพราะสิ่งที่จะปรากฏบนฉากคือหัวใจที่เต็มไปด้วยรัก
>>
>>ความรักฉันต่อเธอเหมือนโลหะหนัก
>>
>>สะสมไปทีละน้อยจนกว่าจะมากพอแสดงอาการให้เธอเห็น
>>
>>ความรักของเรา2 = (ความรักเธอ)2 + (ความรักฉัน)2
>>
>>+ 2(ความรักเธอ)(ความรักฉัน) cos(ความผูกพัน)
>>
>>
>> ปฏิกิริยาฟิวชันหลอมรวมความรักของเราเอาไว้ด้วยกัน
>>
>>ความรักและความเกลียดเป็นไปตามสมการ E = mc2
>>
>>เมื่อเราให้ E เป็นความรัก และ m เป็นความเกลียด
>>
>>ความเกลียดที่หายไปจะก่อให้เกิดความรักมากมายมหาศาล
>>
>>ความผูกพันระหว่างเพื่อนเหมือนพันธะไฮโดรเจน
>>
>>แข็งแรง ทำลายยาก
>>
>>เพื่อนกันเชื่อมกันด้วยพันธะโลหะ ยืดหยุ่นได้ แต่ไม่แยกจากกัน
>>
>>พวกเราคือกรดอะมิโน ถูกสังเคราะห์ขึ้น
>>
>>แล้วรวมกันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า เพื่อน "
>>