13 มีนาคม 2553 13:35 น.
นายชิตไวทย์
เสียงนก เสียงกา ใช่ไหม
จึงไม่ เล็งเห็น คุณค่า
ไม่ก้อง พ้องเสียง เงินตรา
ศรัทธา ค่อยค่อย ถอยลง
สี่สิบ ขวบปี ที่เสี่ยง
มีเพียง อ้อล้อ ยอส่ง
ยัดเยียด ยกยอ พอหลง
เจ้าจง สุ่มเสี่ยง ต่อไป
จวบวัย จวนใกล้ เกษียณ
วนเวียน ท้องที่ ดีไหม
อย่าหวัง หลีกลี้ หนีไกล
ที่ใหม่ มีคน จับจอง
นานา เหตุผล กล่าวอ้าง
ปิดทาง โยกย้าย คลายหมอง
ไร้ลาภ สักการ มากอง
ก็ต้อง ทนอยู่ ประทัง
แม้พัก บั้นปลาย ชีวิต
หมดสิทธิ์ โอกาส พลาดหวัง
ได้พัก ยามกาย เปี่อยพัง
โธ่ถัง ! ลมปราณ ไม่มี
นี่แหละ ! โฉมหน้า สังคม
โสมม ใส่ร้าย ป้ายสี
ไม่แยก ผิดชอบ ชั่วดี
ปฐพี จึงลุก เป็นไฟ
ไร้ซึ่ง มรรคา แห่งธรรม
อามิส ชี้นำ ทางได้
ถามหา ยุติธรรม อยู่ไหน ?
แดนใต้ คงได้ แปรเปลี่ยน
เครื่องราช และยศ ยามตาย
คงหมาย ไว้กัน คลื่นเหียน
จารึก ไว้เป็น บทเรียน
สมเพียร เอกสมญา.
13 มีนาคม 2553 13:31 น.
นายชิตไวทย์
บทเรียนแด่ จชต.
เสียงนก เสียงกา ใช่ไหม จึงไม่ เล็งเห็น คุณค่า
ไม่ก้อง พ้องเสียง เงินตรา ศรัทธา ค่อยค่อย ถอยลง
สี่สิบ ขวบปี ที่เสี่ยง มีเพียง อ้อล้อ ยอส่ง
ยัดเยียด ยกยอ พอหลง เจ้าจง สุ่มเสี่ยง ต่อไป
จวบวัย จวนใกล้ เกษียณ วนเวียน ท้องที่ ดีไหม
อย่าหวัง หลีกลี้ หนีไกล ที่ใหม่ มีคน จับจอง
นานา เหตุผล กล่าวอ้าง ปิดทาง โยกย้าย คลายหมอง
ไร้ลาภ สักการ มากอง ก็ต้อง ทนอยู่ ประทัง
แม้พัก บั้นปลาย ชีวิต หมดสิทธิ์ โอกาส พลาดหวัง
ได้พัก ยามกาย เปี่อยพัง โธ่ถัง ! ลมปราณ ไม่มี
นี่แหละ ! โฉมหน้า สังคม โสมม ใส่ร้าย ป้ายสี
ไม่แยก ผิดชอบ ชั่วดี ปฐพี จึงลุก เป็นไฟ
ไร้ซึ่ง มรรคา แห่งธรรม อามิส ชี้นำ ทางได้
ถามหา ยุติธรรม อยู่ไหน ? แดนใต้ คงได้ แปรเปลี่ยน
เครื่องราช และยศ ยามตาย คงหมาย ไว้กัน คลื่นเหียน
จารึก ไว้เป็น บทเรียน สมเพียร เอกสมญา.
5 ธันวาคม 2552 13:30 น.
นายชิตไวทย์
ใจจดจ่อ หน้าทีวี วันนี้แล้ว
ร่มโพธิ์แก้ว ดำเนินมา พาสุขสม
เสด็จออก ณ มหาสมาคม
ราษฎร์ชื่นชม ยามเห็นพระบารมี
สิบเอ็ดโมง ไร้สัญญาณ ดังขานกล่าว
ใจร้อนเร่า เฝ้าแต่ทุกข์ ไม่สุขศรี
คอยเหลือบมอง คอยเวลา หน้าทีวี
ป่านฉะนี้ ใยไม่เห็น เป็นทุกข์ใจ
โทรถามข่าว เพื่อนคอยเฝ้า ริมถนน
แต่ละคน ยังเฝ้าคอย ไม่คล้อยไหน
แดดจะร้อน แผดเผา สักเท่าใด
ก็จะไม่ ถอยหนี จากที่ยืน
สักครู่เสียง อึงเอ็ด เสด็จแล้ว
ร่มฉัตรแก้ว เสด็จผ่าน สุดบานชื่น
ทรงพระเจริญ ดังสนั่น ให้ครั่นครื้น
ความชื่นมื่น คืนสู่ ทุกผู้ชน
เสียงดีใจ ปนสะอื้น บนคลื่นเสียง
คือสำเนียง จากใจไทย ไม่ฉ้อฉล
เสียงไชโย โห่ร้อง ก้องสกล
อัสสุชล หลั่งไหล ให้ยินดี
พอเที่ยงวัน สัญญาณ ก็ผ่านฟ้า
ถ่ายทอดมา ให้ชาวไทย ได้สุขี
หกสิบสาม ล้านไทย ใคร่เปรมปรีดิ์
พระภูมี หายประชวร ถ้วนโรคา
ธ ดำเนิน ด้วยพระพักตร์ อันผ่องใส
แย้มละมัย โบกสะบัด พระหัตถา
ฉลองพระองค์ ทรงเครื่องใหญ่ ให้ปรีดา
ปวงประชา กู่ร้อง ก้องอาคาร
ราชยาน ผ่านที่ใด ไทยร้องกู่
เสื้อชมพู โบกไตรรงค์ ธงตระหง่าน
พร้อมธงเหลือง ภปร. ส่อชื่นบาน
เสียงขับขาน ทรงพระเจริญ ตลอดทาง
ในยามที่ ทรงประชวร มวลไทยเศร้า
ทุกจิตเฝ้า เทิดพรชัย ขอไข้สร่าง
มหาชน ตั้งจิตมั่น อันรางชาง
ร่วมจิตวาง น้อมใจ ถวายพระพร
และวันนี้ ทุกดวงจิต สัมฤทธิ์ผล เฉลิมพระชนม์ เปี่ยมสุข สโมสร
ธ คือองค์ มิ่งขวัญ นิรันดร
ดับทุกข์ร้อน ในใจ ไทยทุกดวง.
12 ธันวาคม 2551 13:01 น.
นายชิตไวทย์
รถก็เก่า เมียก็แก่ แม่ยายดุ
หลังคาผุ บ้านทรุด น้ำผุดไหล
หนี้ก็มาก เงินก็น้อย หวยลอยไกล
แถมเจ้านาย หมายขย้ำ กรรมของกู
8 ธันวาคม 2551 11:22 น.
นายชิตไวทย์
อัสสุชลนับล้านหยดกำสรดไหล
จากดวงใจไทยทั้งหล้าคราโศกหมอง
ดอกไม้จันทน์สถิตย์พานนับล้านกอง
มหาชนเนืองนองครองชุดดำ
ส่งเสด็จพระพี่นางสู่สวรรค์
พิมานชั้นดุสิตจิตชุ่มฉ่ำ
ร่วมรำฤกคุณความดีที่ทรงทำ
อันเลิศล้ำนำความสุขสู่ทุกชน
กรณียกิจเพื่อประชาล้วนผาสุก
ปลดเปลื้องทุกข์ผู้ยากไร้ในทุกหน
ปวงชาวไทยต่างจารึกตรึกกมล
ไทยทุกคนยึดแบบอย่างแนวทางเดิน
จะสร้างสรรค์สังคมไทยให้สะอาด
ตามรอยบาททรงก้าวย่างทางสรรเสริญ
ร่วมกอบกู้ศักดิ์ศรีไทยใฝ่จำเริญ
ร่วมดำเนินบนทางฝันอันพอดี
ส่งเสด็จ ในคืนวันจันทร์ทรงกลด
เป็นบาทบทจรไกลให้สุขี
น้อมส่งองค์โสทรเชษฐภคินี
ผู้เป็นศรีแห่งแผ่นดินถิ่นสยาม.
หน้าส่วนตัว
1040
