23 สิงหาคม 2553 23:50 น.
นายคำปาน
แม้วันนี้ มีแค่เพียง หยาดน้ำตา
แห่งความเหน็ด เหนื่อยเมื่อยล้า และผิดหวัง
ซึ่งถาโถม โจมตีเข้า เต็มกำลัง
ประดุจดัง พายุหนัก เข้าพัดเรา
แม้วันนี้ มีแค่เพียง เสียงร้องไห้
เสียงแห่งความ ปราชัย ในความเหงา
ซึ่งติดตรึง อยู่ใน ดวงใจเรา
เป็นเหมือนเงา ติดตามตัว ชั่วชีวา
แม้วันนี้ ไม่มีใคร อยู่ใกล้ข้าง
ซึ่งทุกอย่าง เหมือนอ้างว้าง ไปทั่วหน้า
เหมือนวิหก โบกโบยบิน บนนภา
โดดเดี่ยวมา จากฟากฟ้า ซึ่งแสนไกล
แม้วันนี้ กายีนั้น ล้มลงแล้ว
คงต้องแคล้ว คลาดจากวัน นั้นสดใส
คงไม่มี วันที่ดี อีกต่อไป
สำหรับให้ คนอย่างเรา นั้นก้าวเดิน
แต่วันนี้ จะสู้ต่อ ไม่ขอแพ้
ถึงมาตรแม้ ไม่มีคำ สรรเสริญ
แม้ไม่มี ทางสายใด ให้ก้าวเดิน
ขอเผชิญ ฟันฝ่าไป ด้วยใจจริง
จะลุกขึ้น พร้อมผิดหวัง ทั้งร้องไห้
พร้อมทั้งความ ปราชัย ในทุกสิ่ง
ออกก้าวเดิน โดดเดี่ยวไป ไม่หยุดนิ่ง
ไขว่คว้าสิ่ง ที่ใฝ่ฝัน วันต่อไป
สักวันหนึ่ง คงไปถึง ซึ่งความฝัน
คงสุขสันต์ สำราญจิต สมคิดหมาย
คงยินดี ปรีดิ์เปรมไป ทั้งใจกาย
สิ่งเลวร้าย คงผ่านพ้น จนสิ้นไป
สิ่งดีดี คงเข้ามา หาชีวิต
ทนอีกนิด แม้โรยรา รอฟ้าใส
มองเห็นวัน ข้างหน้า อยู่รำไร
อดทนไว้ สักวันหนึ่ง ซึ่งความจริง...
23 สิงหาคม 2553 21:52 น.
นายคำปาน
เสียงร้องเรียกร่ำไห้อาลัยนัก
ด้วยลูกรักต้องจากไปไม่กลับหวน
หัวใจพ่อแทบสลายไปทั้งมวล
ควรหรือควรที่เป็นเจ้าต้องจากไป
หากพ่อแบ่งชีวิตนี้ให้เจ้าได้
ลมหายใจไปเพื่อต่อพ่อจะให้
ลมต่อลมเพื่อลูกรักยอดดวงใจ
หากทำได้พ่อยอมทำเพื่อลูกยา
แต่ความจริงนั้นคือเจ้าจากพ่อแล้ว
คงไม่แคล้วโลกทั้งโลกนั้นโศกศา
ด้วยอาลัยลูกรักเราเศร้าโศกา
เจ้าคงไม่ย้อนคืนมามีชีวี
หลับลงเถิดไห้สบายนะลูกรัก
เหนื่อยมามากพักหัวใจจากโลกนี้
ให้โลกหน้ามาเป็นลูกพ่อยินดี
พร้อมทั้งมีกายและใจที่สมบูรณ์
พ่อจะเลี้ยงดูแลเจ้าให้สุขสันต์
ทุกๆวันที่ผ่านไปไม่เป็นศูนย์
พ่อจะรักไม่ให้เจ้าต้องอาดูร
ให้สมบูรณ์พูนพร้อมสุขทุกคืนวัน
ขอบคุณทุกความช่วยเหลือที่มีให้
ขอบคุณใจที่พันผูกลูกของฉัน
ขอบคุณคนที่เฝ้าเครื่องทุกคืนวัน
ขอผลบุญนั้นๆจงกลับคืน
ให้สุขกายสบายใจในโลกนี้
อย่าได้มีความทุกข์ยากลำบากฝืน
สุขภาพแข็งแรงกันทุกวันคืน
หลับเงินหมื่นตื่นเงินแสนกันทุกคน
ให้มีแรงรักษาโรคคนป่วยไข้
โรคหัวใจอย่าได้เป็นเช่นลูกผม
ให้เขาหายไกลจากโรคโชคนิยม
ให้แค่ผมที่ต้องโศกโลกโศกา...
23 สิงหาคม 2553 21:49 น.
นายคำปาน
เสียงร้องเรียกลูกน้อยใน ICU
ด้วยลูกน้อยของตูนั้นป่วยไข้
ผ่าตัดมาเพื่อรักษาโรคหัวใจ
หวังจักให้เจ้าเติบใหญ่และสมบูรณ์
พ่อมีเจ้าอยู่คนเดียวนะลูกรัก
เฝ้าฟูมฟักดูปูเสื่อกอปรเกื้อหนุน
เพราะลูกข้าฯหาปกติเหมือนคุณๆ
โรคหัวใจให้เป็นทุนแรกเกิดมา
ถูกส่งตัวรักษาต่อ Total Correction
ผ่าทั้งวันพ่อจดจ่อรอข้างหน้า
ผ่าเสร็จไวเจ้าจะหายแล้วลูกยา
อดทนนะ นานเท่าไหร่พ่อจะรอ
ผ่าตัดเสร็จลูกออกมาคนคราครั่ง
น้ำตาแทบจะไหลหลั่งคนเป็นพ่อ
มีทั้งยามีทั้งเครื่องเต็มเตียงหมอ
ลูกของพ่อขอให้หายในเร็ววัน
มีเครื่องมีคนเฝ้าเจ้าตลอด
ขอบุญรอดบุญรักษานะลูกขวัญ
พ่อจะคอยดูแลเจ้าเฝ้ารอวัน
ที่เจ้านั้นจะได้ฟื้นตื่นนิทรา...
23 สิงหาคม 2553 21:38 น.
นายคำปาน
เกิดเป็นคนต้องดิ้นรนและขวนขวาย
เรียนแท๊บตาย 10 กว่าปีเป็นหนี้หลวง
ปริญญาหามาได้ดีใจปวง
แต่ก็พ่วงนอนที่บ้านไร้งานทำ (กรรม)
ทางที่ดีควรออกไปเพื่อไขว่คว้า
ไปตามล่าหาความฝันกันสักหน
เปิดสอบไหนกรูเข้าไปกันทุกคน
เผื่อส้มหล่นสอบติดมา...ข้าราชการ
****************
ยาย...ของผมคือคนหนึ่งในเหล่านั้น
เปิดสอบกันอยู่ที่ไหนใครอยากถาม
เป็น She รู้ไปทุกที่ทั่วเขตคาม
เหมือนทุกยามยายจดจ่อรอสอบจริงๆ
ไม่ได้ว่าหรือหาเรื่องไรหรอกนะ (จ๊ะ)
เข้าใจจ๊ะสอบต่อไปอย่าได้นิ่ง
คงจะมีที่สักวันฝันเป็นจริง
ได้ทุกสิ่งที่ยายนั้นฝันต้องการ
****************
สอบครั้งนี้หากไม่ได้ไม่ Worry (เน๊อะ)
เดี๋ยวก็มีที่สอบใหม่ไปเรื่อยๆ
อบต.เปิดสอบแน่อย่าแชเชือย
อย่าเพิ่งเหนื่อย กทม. กำลังมา
แต่ยังไงให้ดูแล Health Care ด้วย
อยากจะช่วยให้มากๆหากไม่ว่า
อยากจะไปด้วยทุกที่ถ้ามี...ปัญญา
หรือจะส่งค่ารถราก็ยังดี
****************
แต่...ก็อีกนั่นแหล่ะสอบบ่อยครั้ง
เรื่องตงตังหามาได้ไม่มีเหลือ
อยากให้เก็บไว้หน่อยคอยจุนเจือ
เก็บไว้เผื่อเราได้ใช้ยามขาดแคลน
ฝันของใครก็ฝันไปไม่ได้ว่า
แต่อย่าบ้า...เห่อสอบนักลำบากแสน
เห็นยายเหนื่อยตูเหนื่อยด้วยช่วยลุ้นแทน
หากมาตรแม้นถึงเวลาคงมาเอง
****************
คงมีแต่กำลังใจให้วันนี้
ตังไม่มีหมดเพราะสอบรอบที่แล้ว
สู้ต่อไป...ยายของข้าใครอย่าแซว
คงไม่แคล้วถึงฝั่งฝันสักวันเอย...
หน้าส่วนตัว
1200
