9 กันยายน 2547 11:52 น.
นายกระต่ายขาว
ก่อนที่จะรัก คุณพร้อมที่จะอกหักหรือยัง
ก่อนที่จะรัก คุณพร้อมที่จะเลิกเจ้าชู้ได้หรือยัง*
ก่อนที่จะรัก คุณรัก หรือคุณหลง ถามตัวเองก่อนนะ*
เมื่อได้รัก คุณปฏิบัติตัวเหมือนก่อนที่จะรักหรือป่าว
เมื่อได้รัก คุณอย่าเอา รัก ไปรวมกับ เซ็กส์ นะ
มันคนละเรื่องกัน*
เมื่อได้รัก คุณรัก หรือ คุณผูกพันธ์กันแน่ ???
(เกี่ยวนะเพราะบางคนหมดรักแล้วแต่ไม่กล้าเลิก
ก็เพราะความผูกพันนี่แหละ)*
เมื่อไร้รัก คุณจะกลับมาอยู่คนเดียว เหมือนเดิมได้หรือเปล่า*
เมื่อไร้รัก คุณจะทนกับความเจ็บปวดนั้นได้แค่ไหน
เมื่อไร้รัก คุณพร้อมที่จะเปิดใจให้คนอื่นอีกหรือเปล่า*
ความรัก..ไม่มีนิยามตายตัว
ไม่มีความหมายที่แน่นอน
ไม่มีความรู้สึกที่แน่แน่ว
ไม่มีใครรักได้เหมือนกัน
ไม่มีการสอน ไม่มีการสอบ
ไม่มีการลอก ไม่มีแบบฝึกหัด
ไม่เข้าใครออกใคร
ไม่มีให้ในพรสวรรค์
และไม่เคยมีใครเข้าใจได้ อย่างแท้จริง
ว่าความรักคืออะไร
หากความรักเข้าใจกันง่ายๆ ละก็
ป่านนี้คงมีคู่มือ หรือแบบเรียนให้อ่านกัน
ตั้งแต่อนุบาลละล่ะ !!!
ดูแลความรักของคุณให้ดีที่สุด
ก่อนที่คุณจะไม่มีความรักให้ดูแลอีกเลย
1 กรกฎาคม 2547 16:04 น.
นายกระต่ายขาว
ความรู้สึก..กับความท้อแท้
หลายครั้งที่รู้สึกท้อแท้ หลายครั้งที่รู้สึกหมดหวัง หลายครั้งที่หมดกำลังใจ อ้างว้างโดดเดียว จนเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลกนี้ ไม่มีแม้แต่คนที่จะสามารถเข้าใจเรา คุณเป็นคนหนึ่งที่เคยรู้สึกอย่างนี้บ้างหรือเปล่า ถ้าหากวันนี้คุณมีความรู้สึกอย่างนี้ ขอให้คุณรู้ไว้เถิดนะว่า ช่วงเวลาเหล่านั้นอยู่กับคุณได้ไม่นานหรอกนะ สักวันหนึ่งฝันร้ายที่คุณกำลังเผชิญอยู่ จะต้องผ่านไปอย่างแน่นอน แล้วสิ่งดี ๆ ก็จะก้าวเข้ามาในชีวิตคุณ ขอให้คุณคิดเสียว่าไม่มีผู้ใดในโลก ที่ไม่รู้จักกับความทุกข์แล้วเขาคนนั้นจะรู้จักความสุขอย่างแท้จริง ขอให้คุณรู้ไว้เถิว่าความทุกข์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคุณนั้นมันจะทำให้คุณเห็นคุณค่าของความสุขที่คุณกำลังจะได้เจอ เพราะบางสิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่นั้นมันอาจจะเป็นเพียงแค่พายุฝนที่พักผ่านเข้ามาทำให้คุณเปรียกปอน แต่อีกไม่นานพายุฝนก็จะสงบ แล้วท้องฟ้าก็จะสดใสไร้ซึ่งเงาของเมฆฝนจงรับรู้ไว้เถิดว่าฟ้าหลังฝน นั้นสวยงามเสมอ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไข ค่อย ๆ คิด นะจะเป็นกำลังใจให้
9 มิถุนายน 2547 18:59 น.
นายกระต่ายขาว
ในมุมเงียบๆของบ้าน มีเด็กน้อยคนหนึ่งมองงานเลี้ยงวันเกิดของตัวเองอยู่อย่างว้าเหว่ เขาเฝ้ารอเพื่อนรอของขวัญจากเพื่อนๆ ที่ได้ไปบอกไปชวนมาเมื่อตอนกลางวัน แต่ตอนนี้ไร้คนมา ยิ่งดึกเด็กน้องคนนี้ก็ยิ่งเศร้ายิ่งคิดว่าตัวเองไม่มีค่าไม่มีความหมาย แต่อยู่ๆเด็กน้อยได้ยินเสียงหญิงชราซึ่งเป็นยายของตนร้องเรียกให้มานอนดึกแล้ว ยายเป็นห่วง เด็กน้อยคนนี้ดีใจมากที่เขาได้ของขวัญที่มีค่าที่สุดจากยาย.....
อ่านแล้วคุณคงเขาใจว่าในวันเกิดเรามองข้ามสิ่งสำคัญไปหลายอย่างแม้แต่คนที่รักเรา...แต่กลับหวังที่จะอยากได้สิ่งที่เทียบไม่ได้เลยหลับสิ่งที่มองข้ามไป
2 เมษายน 2547 17:20 น.
นายกระต่ายขาว
ฉันเดินทางด้วยเรือที่ชื่อว่า"เรือแห่งความฝัน"ล่องลอยพายเรืออยู่กลางทะเลที่ชื่อว่า"ทะเลแห่งความรัก"ไปเรื่อยๆ ไปเจอเกาะกลางทะเลที่ชื่อว่า"เกาะรักอับปาง"บริเวณเกาะมีซากเรือมากมาย และบนเกาะก็มีคนจำนวนมากที่เรือล่มแ ล้วต้องมาอาศัยอยู่บนเกาะนี้ "ฉันไปถามเขาว่า"เกิดอะไรขึ้น ทำไมเรือจึงล่มเยอะแยะมากมาย" เขาเล่าว่า"เรือเราเดินทางมาได้ไม่นานก็เจอพายุที่ชื่อว่า"พายุแห่งความเข้าใจ" พอได้เจอพายุนี้เข้า คนในเรือที่รักกันเกิดความไม่เข้าใจกัน แล้วเรือเราก็เป็นอย่างที่เห็น" เขาถามฉันว่าจะกู้เรือลำเก่าขึ้นมาซ่อมแซม หรือรอเรือโดยสารลำใหม่มาดี.......ลองถามแทนผมหน่อยสิครับผม